Ἡ ἀξία τῆς χριστιανικῆς Ἠθικῆς καὶ ἡ ὠφέλεια αὐτῆς

Κ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ 
- Π. Χ. ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗ

Ἡ σημασία καὶ ἡ σπουδαιότης τοῦ μαθήματος τῆς Χριστιανικῆς Ἠθικῆς εἶναι φανερὰ ἐξ ὅσων μέχρι τοῦδε ἐσημειώσαμεν.

Διαβάστε Περισσότερα

Υπόθεσις τῆς τραγωδίας καλουμένης ῎Ερωφίλης και Ἀπόσπασμα

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΟΡΤΑΤΣΗ

Ἔκδοσις Σ. ΞΑΝΘΟΥΔΙΔΟΥ᾽

 

Τραγωδία εἰς πέντε πράξεις

῾Υπόθεση τῆς τραγωδίας, καλουμένης ῎Ερωφίλης (γραμμένη ἀπὸ τὸν ποιητή).

Ἀφότις ἐσκοτώθῃ εἰς τὸν πόλεμον Θρασύμαχος ὁ βασιλεὺς τῆς Τζέρτζας, ἔτυχεν εἰς τὰ χέρια Φιλογόνου τοῦ βασιλέως τῆς Μέμφιδος, ἤγουν τῆς Αἰγύπτου, κάποιον ἀνήλικον παιδὶ τ’ ὄνομα Πανάρετος, ὁποὺ μονογενὲς καὶ ὀρφανὸν ἔμεινε μετὰ τὸν σκοτωμὸν τοῦ πατρός του. Καὶ μ’ ὅλον ὁποὺ δὲν τὸν ἐγνώριζον ὁ Φιλόγονος διὰ παιδὶ τοῦ Θρασύμαχου, ὅμως ἐπρόσταξε νὰ συναναστρέφεται ὁμάδι μὲ τὴν κορασίδα ᾽Ερωφίλην τὴν θυγατέρα του, μονογενὴς καὶ αὐτή.

Διαβάστε Περισσότερα

Αἱ ἁπαρχαί τῆς Ἡθικῆς Φιλοσοφίας

Κ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ 
- Π. Χ. ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗ

 

Ἀφορμὴν λαμβάνων ἀπὸ τὰς σφαλερὰς δοξασίας τῶν Σοφιστῶν , τὰς ὁποίας μίαν πρὸς μίαν ἀναιρεῖ ὁ μέγας φιλόσοφος τῆς προχριστιανικῆς περιόδου, ὁ Σωκράτης, οἰκοδομεῖ τὴν ἠθικὴν ζωὴν καὶ τὴν ἠθικὴν διδασκαλίαν ἐπάνω εἰς ἕν στερεὸν θεμέλιον, τὸ θεμέλιον τῆς γνώσεως. Οἱ Σοφισταὶ δηλαδὴ εἶχον διδάξει ὅτι τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον, τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακὸν εἶναι τρόποι συμπεριφορᾶς χωρὶς καθωρισμένον καὶ ἀπὸ ὃλους ἀποδεκτὸν περιεχόμενον. Εἶναι ἔννοιαι, αἱ ὁποίαι ὑφίστανται παραλλαγὰς κατὰ τόπους καὶ κατὰ καιροὺς ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν εἴτε ὀλίγων ἰσχυρῶν εἴτε τῆς ἀνθρωπίνης μάζης. Μία τοιαύτη θεωρία καὶ διδασκαλία ἦτο ἱκανὴ νὰ φέρῃ πλήρη ἐξάρθρωσιν τοῦ ἠθικοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων. Ἀντιμέτωπος αὐτῆς τῆς βιοθεωρίας ὀρθοῦται ὁ Σωκράτης . Εἶναι ὁ πρῶτος ὃστις ἐξήτασε μετ’ ἐπιστήμης τὰ ἠθικὰ προβλήματα καὶ ἐστήριξεν εἰς ἀσφαλεῖς βάσεις τὴν ἠθικὴν συμπεριφορὰν τοῦ ἀνθρώπου. 

Διαβάστε Περισσότερα

Αἱ ἀντωνυμίαι τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς (ΘΕΩΡΙΑ)

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ἀντωνυμίαι λέγονται αἱ λέξεις, αἱ ὁποῖαι λαμβάνονται εἰς τὸν λόγον ἀντὶ ὀνομάτων οὐσιαστικῶν ἢ ἐπιθέτων : ἐκείνος γράφει (π,χ. ὁ Πλάτων) - τοιοῦτος ἦν Ἀριστείδης (δηλ. δίκαιος). 

Διαβάστε Περισσότερα

Αὐτοπαθεῖς ἀντωνυμίαι τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Αὐτοπαθεῖς ἀντωνυμίαι λέγονται ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι λαμβάνονται ἐπὶ αὐτοπαθείας, ἤτοι ὅταν δηλοῦται ὅτι ἕν καὶ τὸ αὐτὸ πρόσωπον ἐνεργεῖ συγχρόνως καὶ πάσχει : γνῶθι σαυτὸν (= γνώρισε σὺ τὸν ἐαυτόν σου ).

Διαβάστε Περισσότερα

Βάκχες & Αντιγόνη (Video)

Εκπαιδευτική Τηλεόραση

Οι Βάκχες είναι τραγωδία του Ευριπίδη. Γράφτηκε το 407 π.Χ., όταν ο ποιητής βρισκόταν στην Πέλλα της Μακεδονίας, στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου, και σκηνοθετήθηκε από το γιο του το 405 π.Χ. στην Αθήνα. Η τραγωδία αυτή διδάχθηκε (παίχτηκε) μετά τον θάνατο του δημιουργού της του Ευριπίδου.

Διαβάστε Περισσότερα

Ἡ παράδοσις τῶν ὁμηρικῶν ἐπῶν

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Ξ. ΕΛΕΟΠΟΥΛΟΥ 
& ΚΑΛΛΙΡΡΟΗΣ Ν. ΕΛΕΟΠΟΥΛΟΥ 

Τὰ πρῶτα μικρὰ ἔτη εἰς τὴ ῾Ελλάδα ἀπηγγέλοντο μὲ συνοδείαν κιθάρας, εἴτε ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν ποιητήν, εἴτε ἀπὸ ἄλλον εἰδικὸν εἰς τήν ἐπικὴν ἀπαγγελίαν. Οἱ τοιοῦτοι ἐλέγοντο ἀοιδοὶ καὶ συνήθως ἐμισθώνοντο εἰς τὰς ἡγεμονικὰς αὐλάς, ὅπου ἀπελάμβανον ἐξαιρετικῶν τιμῶν. Τὸ ἔργον των ἦτο νὰ ποικίλλουν τὰ συμπόσια τῶν κυρίων των ἀπαγγέλοντες ἐπικὰ τεμάχια, τὰ ὁποῖα ἢ ἐξέλεγον αὐτοὶ ἢ τούς ὑπεδεικνύοντο ἀπὸ τοὺς παρισταμένους. Πρὶν ἀρχίση ὁ ἀοιδός, «ἀνεβάλλετο», δηλ. ἔκρουε ἐπ’ ὀλίγον τὴν φόρμιγγα (κιθάραν), διὰ νὰ ἐπέλθῃ σιωπὴ καὶ διά νὰ κανονίση τὸν ρυθμὸν τῆς ἀπαγγελίας. Τέλος δὲ ἤρχιζε ν’ ἀπαγγέλλη τοὺς ἐπικοὺς στίχους μὲ τὴν ὑπόκρουσιν τοῦ μουσικοῦ ὀργάνου καὶ μὲ θερμὴν καὶ ἐκφραστικὴ φωνὴν καταγοητεύων τοὺς ἀκροατάς του.

Διαβάστε Περισσότερα