Έκθεσις Α' Λυκείου (ΘΕΩΡΙΑ)


Έκφραση Έκθεση
Α΄ λυκείου

(όλη η θεωρία του σχολικού βιβλίου)





Υπόδειγμα διδασκαλίας αρχαίου κειμένου από το πρωτότυπο στην Α’ Λυκείου – Σχεδιασμός της διδακτικής πράξης (ΜΕΡΟΣ Β’)







του
Β. Φυντίκογλου
 





Β. Σχεδιασμός της διδακτικής πράξης

Έπειτα από την προεργασία επί του κειμένου και αφού σχηματίσαμε ερμηνευτική άποψη για τον χαρακτήρα του και τον γενικό στόχο και τρόπο με τον οποίο θα το προ­σεγγίσουμε, πρέπει να αποφασίσουμε πώς θα το αντιμετωπίσουμε μέσα στην τάξη:

·        Πόσες διδακτικές ώρες θα του αφιερώσουμε.
·        Ποια συγκεκριμένα ζητούμενα θα θέσουμε για κάθε διδακτική ώρα.
·        Αν μετά το πέρας της επεξεργασίας του κειμένου θα το χρησιμοποιήσουμε και για μεταφραστική άσκηση. (Χάριν του παραδείγματος ο δικός μας σχεδιασμός γίνεται με δεδομένο ότι θα ακολουθήσει και μια ώρα μεταφραστικής εργασίας.)



Υπόδειγμα διδασκαλίας αρχαίου κειμένου από το πρωτότυπο στην Α’ Λυκείου – Σχεδιασμός διδασκαλίας του κειμένου (ΜΕΡΟΣ Α’)






του
Β. Φυντίκογλου


Η πρότασή μας φιλοδοξεί να υποστηρίξει έμπρακτα το θεωρητικό σχήμα μιας διδασκαλίας κειμένου από το πρωτότυπο αρχαίων ελληνικών. Ειδικότερα, με βάση μια ενότητα από τα Ελληνικά του Ξενοφώντα (από τη διδακτέα ύλη της Α' Λυκείου) επιχειρούμε να "ανασυνθέσουμε" την πιθανή προεργασία ενός φιλολόγου κατά τον σχεδιασμό της διδακτικής πράξης.



Η απόλυτη χρήση του άναρθρου απαρεμφάτου της Αρχαίας Ελληνικής





συντακτικόν




 
1.    Η απόλυτη χρήση του άναρθρου απαρεμφάτου ή το "απόλυτο" απαρέμφατο.
Σε αντίθεση προς τις χρήσεις του απαρεμφάτου όπου είναι εξαρτημένο από ένα ρήμα, ουσιαστικό ή επίθετο, υπάρχουν και μερικά απαρέμφατα που δεν εξαρτώνται από οποιοδήποτε μέρος της πρότασης. 


Κατά την ανεξάρτητη, "απόλυτη" αυτή χρήση, το απαρέμφατο δεν φαίνεται να ανήκει στη συντακτική δομή της υπόλοιπης πρότασης. Η λειτουργία του είναι εδώ να τροποποιεί μια μεμονωμένη έκφραση ή να περιορίζει την ισχύ του περιεχομένου ολόκληρης της πρότασης (γι'αυτό και το απαρέμφατο αυτό αποκαλείται και "περιοριστικό").


Το πρόγραμμα καί ἡ ὕλη τῶν ἐπαναληπτικῶν ἐξετάσεων τῆς ΟΕΦΕ (2014)





Τα Επαναληπτικά Θέματα του 2014
θα διεξαχθούν
από 6 Απριλίου μέχρι 4 Μαΐου 2014

και 
όσον αφορά τα φιλολογικά μαθήματα 
θα αναδημοσιεύονται 
ευθύς αμέσως εδώ στον ΕΡΜΗ



ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ - ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ IV (2014)






Διδαγμένο κείμενο
Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1, 1-2




Ἀδαμάντιος Κοραής, ἕνας ἀληθινός λεξικογράφος τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς





ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Πανεπιστήμιο Αθηνών





   Ο όρος λεξικογραφία αναφέρεται στην επιστήμη που ασχολείται με τον τρόπο σύνταξης και γενικότερης δομής των λεξικών. Ως επιστήμη, η λεξικογραφία διαιρείται σε δυο κλάδους: τον θεωρητικό και τον πρακτικό. Ο κλάδος της πρακτικής λεξικογραφίας αναφέρεται στην τεχνική για την εγγραφή της έκδοσης λεξικών ενώ ο θεωρητικός κλάδος ασχολείται με την ανάλυση και περιγραφή των σημασιών, τον τρόπο σύνταξής τους και τα παραδείγματα που αναφέρονται για την κατανόηση των όρων. Ουσιαστικά η λεξικογραφία εστιάζει στο σχεδιασμό, τη σύνταξη, τη χρήση αλλά και την αξιολόγηση των γενικών λεξικών που περιγράφουν τις λέξεις.