ΜΙΚΡΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑΣ

Η ορθογραφία είναι σαν την καθαριότητα: μισή αρχοντιά! Ένα ορθογραφημένο κείμενο προδιαθέτει πάντα θετικά, ακόμη κι αν στερείται πλούτου περιεχομένου.

αβγό ή αυγό;

αιμομιξία ή αιμομειξία;

ανεξιθρησκεία ή ανεξιθρησκία;

ανταπεξέρχομαι ή αντεπεξέρχομαι;

νεώτερος ή νεότερος;

νοιώθω ή νιώθω;

ορκωμοσία ή ορκομωσία;

πλατειάζω ή πλατυάζω;

πάρτι ή πάρτυ;

Αν αμφιβάλλεις για την ορθογραφία έστω και μίας από τις παραπάνω λέξεις, έλα στο Μικρό Σεμινάριο Ορθογραφίας!

Γιατί να παρακολουθήσω το Μικρό Σεμινάριο Ορθογραφίας;

Για να γράφεις με αυτοπεποίθηση και ακρίβεια! Με το πέρας του σεμιναρίου θα είσαι σε θέση να ανταποκριθείς ορθογραφικά σε οποιαδήποτε πρόκληση (επιστημονικές εργασίες, εξεταστική, δημοσιεύσεις, σύνταξη εγγράφων). Επιπλέον, θα λάβεις βεβαίωση παρακολούθησης, με την οποία θα διανθίσεις το βιογραφικό σου.


Είμαι πτυχιούχος Φιλολογικής/Παιδαγωγικής/Νομικής Σχολής. Έχει νόημα να το παρακολουθήσω;

Ένας λόγος παραπάνω. Οι γύρω σου περιμένουν περισσότερα από εσένα -ορθογραφικά, εννοώ! Και, προφανώς, θα έχεις διαπιστώσει ιδίοις όμμασιν ότι η ορθογραφία των αποφοίτων των φιλοσοφικών κ.λπ. σχολών δεν είναι αυτονόητη! Πρέπει να πείσεις ότι η δική σου ορθογραφία είναι.


Πώς διαρθρώνεται το σεμινάριο;

Το σεμινάριο (ο πρώτος κύκλος του) έχει διάρκεια 12 ωρών. Διαρθρώνεται σε 6 δίωρες συναντήσεις. Στο πρώτο μέρος του εξετάζονται τα συνηθέστερα ορθογραφικά λάθη, και αναφέρεται και αιτιολογείται η ορθή γραφή προκειμένου η εκμάθησή της να μην αποτελεί προϊόν παπαγαλίας. Όποτε χρειάζεται, ανατρέχουμε στην γραμματική. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει την πρακτική εξάσκηση σε σώματα κειμένων.


Δίνεται βεβαίωση παρακολούθησης;

Ναι, όπως προείπα, κατόπιν αίτησης του ενδιαφερόμενου. Προϋπόθεση, ότι έχει παρακολουθήσει 5 από τις 6 συνεδρίες και έχει εξοφλήσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις ως προς το σεμινάριο.


Πώς διεξάγεται το σεμινάριο;

Διαδικτυακά, μέσω skype/zoom. Αυτό το αποφασίζουμε επί τούτου με τους συμμετέχοντες.


Ποιο είναι το κόστος του σεμιναρίου;

Το συνολικό κόστος του σεμιναρίου (α' κύκλος) ανέρχεται στα 60 ευρώ/συμμετέχοντα, δηλαδή μόλις 5 ευρώ/ώρα!


ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ-ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ

Αγγελοπούλου Πολύμνια, φιλόλογος-γλωσσική επιμελήτρια κειμένων

polyangelheart@gmail.com, 6949358301 



ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ & ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ Ν / Ε


Συγγραφέας: ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΑΓΑΘΗ & ΔΕΜΕΡΤΖΗ ΚΙΚΗ
Εκδότης: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ





Περίληψη

Το βιβλίο αυτό αποτελεί απαραίτητο βοήθημα για τους μαθητές της Γ' Λυκείου καθώς και χρήσιμο οδηγό για τους εκπαιδευτικούς που θα κληθούν να δειδάξουν το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Βασίζεται στο νέο τρόπο διδασκαλίας και αξιολόγησης του μαθήματος, εξασφαλίζοντας στους μαθητές την επιτυχία στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Περιλαμβάνει: - Θεωρητικό μέρος στο οποίο παρουσιάζονται με τρόπο εύληπτο και αναλυτικό τα βασικότερα γνωστικά στοιχεία που απαιτούνται για την κατανόηση, κριτική ανάγνωση και ερμηνεία ποικίλων κειμένων, μη λογοτεχνικών και λογοτεχνικών. - Επεξεργασία διαφορετικών κειμενικών ειδών της Νεοελληνικής Γλώσσας και της Λογοτεχνίας με ερωτήσεις κατανόησης, κατασκευής και ερμηνείας βασισμένες σε κειμενικούς δείκτες. Όλες οι ερωτήσεις συνοδεύονται από οδηγίες αλλά και αναλυτικές απαντήσεις ώστε να κατανοήσουν οι μαθητές τον νέο τρόπο προσέγγισης των κειμένων. - 25 κριτήρια αξιολόγησης από όλες τις θεματικές ενότητες, σύμφωνα με το είδος των κειμένων και των ερωτήσεων που προβλέπονται από τις Οδηγίες του Υπουργείου για την αξιολόγηση των μαθητών. Στο τέλος του βιβλίου δίνονται ενδεικτικές απαντήσεις σε όλα τα κριτήρια αξιολόγησης.


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2019 / ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ) – ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ




Οι εξεταζόμενοι στις Πανελληνίες 2019 από τα ΓΕΛ, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις βασισμένες στο κείμενο «Επίκληση των αξιών της δημοκρατίας», ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Norberto Bobbio, Το μέλλον της δημοκρατίας, ενώ στην Εκθεση κλήθηκαν να αναπτύξουν θέμα που αφορούσε τη ενότητα «Δημοκρατία και νέοι». Σύμφωνα με τους καθηγητές το θέμα θεωρούνταν αναμενόμενο...



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2018 / ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ) – ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ






Η εκφώνηση για το θέμα της έκθεσης των ΓΕΛ 2018

Παιδεία και εκπαίδευση είναι δύο όροι που συχνά πυκνά εναλλάσσονται, σάμπως να πρόκειται για συνώνυμα, με ταυτόσημο νόημα και στόχο∙ θεωρητικό και πρακτικό. Ως ρίζα και κορμός ενός πολύκλαδου δένδρου, η λέξη παιδεία (δυσμετάφραστη ή και αμετάφραστη στις ξένες γλώσσες) εμφανίζει εξελισσόμενο, σημασιολογικό και λειτουργικό εύρος και βάθος. Οι αρχές της ανιχνεύονται στον Αισχύλο και στον Σοφοκλή, δηλώνοντας κατ΄ αρχήν την τροφή και την ανατροφή ενός παιδιού, αλλά και την καλλιέργεια ενός δένδρου. Στον Πλάτωνα η λέξη σαφώς πλέον αναβαθμίζεται και αναδεικνύεται σε μέτρο γνώσης και αρετής, καλύπτοντας τελικώς τόσο την πλατωνική οντολογία όσο και την πλατωνική επιστήμη1.
Η ίδια λέξη θεωρείται στην ελληνική αρχαιότητα ενίοτε2 συνώνυμη της νεαρής ηλικίας, ενώ σκοπίμως συνάπτεται κάποτε τόσο με την παιδία όσο και με την παιδιά∙ σημαίνοντας την παιδαριώδη φλυαρία και ανοησία αφενός, το παίγνιο (ως διασκέδαση ή ως φιλόσοφη μέθοδο) αφετέρου. Πλησιέστερη ετυμολογικά και λειτουργικά προς την παιδεία αναγνωρίζεται η μεταγενέστερη εκπαίδευσις, παράγωγη του ρήματος εκπαιδεύω, το οποίο, όσο βλέπω στα λεξικά, εμφανίζεται πρώτη φορά στον πλατωνικό Κρίτωνα, με τη σημασία του διδάσκω κάποιον κάτι ή εντυπώνω σε κάποιον κάτι με τη διδασκαλία∙ αυτού του είδους η εκπαίδευση αφορά ενίοτε και την προσαρμοστική άσκηση ενός ζώου. Ωστόσο, οι όροι παιδεία και εκπαίδευση δεν είναι ούτε ετυμολογικά και σημασιολογικά συνώνυμοι ούτε λειτουργικά ισοδύναμοι. Πράγμα που σημαίνει ότι η ευκαιριακή (μπορεί και σκόπιμη) εναλλαγή τους στη θεωρία και στην πράξη δημιουργεί σύγχυση εις βάρος και των δύο συντελεστών της κρίσιμης αυτής συζυγίας. Ζητούμενο επομένως παραμένει ο νηφαλιότερος έλεγχος, προκειμένου να διαφανούν τόσο τα κοινά όσο και τα διαφορετικά τους σημεία, που επιτρέπουν συγχρόνως τη σύγκριση και τη διάκρισή τους. Που πάει να πει ότι: παιδεία και εκπαίδευση βρίσκονται εξ ορισμού σε συμμαχική και συνάμα σε αντίπαλη σχέση. Κοινός τους παρονομαστής παραμένει η διαβαθμισμένη γνώση ως μάθηση, ασκημένη κυρίως εντός θεσμοθετημένων θυλάκων3 της πολιτείας, χωρίς να αποκλείεται και η ιδιωτική τους κηδεμονία, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις παίρνει τη μορφή ταξικής και οικονομικής υπεροχής. Από εκεί και πέρα αρχίζουν προφανείς και λανθάνουσες διαφορές, οι οποίες, ανάλογα με τον χώρο και τον χρόνο, αυξομειώνονται, χωρίς όμως να καταργούνται. Οι διαφορές προκύπτουν από τη διαφορετική τους φύση και τον αποκλίνοντα προορισμό τουςΔηλαδή: Η παιδεία είναι περισσότερο μέθοδος∙ η εκπαίδευση κυρίως πράξη. Η παιδεία είναι (πρέπει να είναι, για να μην παραβαίνει τον εαυτό της) λειτουργία λίγο πολύ ελεύθερη. […] Αντίθετα, η εκπαίδευση ελέγχεται εκ προθέσεως εντεταλμένη4. Η παιδεία είναι (οφείλει να είναι) προαιρετική∙ η εκπαίδευση θεωρείται, και σωστά, υποχρεωτική.



74 Παράλληλα Κείμενα της Έκφρασης – Έκθεσης Γ´ Λυκείου




Κατανόηση ενός κειμένου δεν είναι απλώς η απόκτηση των γνώσεων (σκέψεων, ιδεών κτλ.) που περιέχονται σ' αυτό και η δυνατότητα να τις αποδώσουμε, όπως τις έχουμε διαβάσει - η ενέργεια αυτή μένει στο τι λέει το κείμενο. Κατανόηση σημαίνει ανακάλυψη του βαθύτερου νοήματος μιας γνώσης, τι θέλει να πει, επανατοποθέτησή της ως προβλήματος και απόδοσή της με δικά μας λόγια.
 


ΠΕΡΙ ΕΚΘΕΣΕΩΣ (Είδη - αρετές - σχέδιο - βασικές αρχές - ανάπτυξη)




Είδη εκθέσεων
 
Οι εκθέσεις, ανάλογα με το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι

1. Περιγραφικές.

Σ’ αυτές περιγράφουμε:

  • Τοπία ή τόπους που κατοικούμε ή επισκεφτήκαμε.
  • Υλικά δημιουργήματα του ανθρώπου (κατοικίες, εργοστάσια, έργα).
  • Φυσικά φαινόμενα. -Μεταβολές στη φύση. -Εποχές
  • Φυτά. -Ζώα. -Σχέσεις και επιδράσεις στη ζωή μας.-
  • Πράξεις και εκδηλώσεις των ανθρώπων. -
  • Πολιτιστικές δραστηριότητες.
  • Γεγονότα της καθημερινής ζωής..
  • Περιγραφή προσώπων, χαρακτήρων.
 


ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ (Αίτια πολέμου)



ΕΚΘΕΣΗ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


ΚΕΙΜΕΝΟ


Αίτια πολέμου

Ο πόλεμος είναι ηθικά και πολιτικά απαράδεκτος. Ηθικά, γιατί με τον πόλεμο καταστρέφεται η ζωή και ο πολιτισμός, καταρρακώνεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επικρατούν το μίσος και η κακία. Πολιτικά, γιατί καταργούνται ανθρώπινα δικαιώματα και στις σχέσεις των ανθρώπων δεν επικρατεί ο διάλογος, η συνεννόηση και η αλληλοκατανόηση, αλλά και η δύναμη που διαθέτει ο ισχυρότερος, για να επιβάλει με τη βία τη θέλησή του στους άλλους. Γι’ αυτό η ανθρωπότητα στο σύνολό της καταδικάζει τον πόλεμο.


Πώς γράφουμε σωστά μια έκθεση








Η Νεοελληνική Γλώσσα είναι ένα βασικό μάθημα, φαινομενικά εύκολο, ωστόσο αν δε μελετηθεί προσεκτικά και με τον τρόπο που πρέπει, γίνεται αρκετά δύσκολη η παρακολούθηση του στις τάξεις τόσο του Γυμνασίου όσο και του Λυκείου. Η δυσκολία του μαθήματος αυτού έγκειται στο γεγονός πως πρόκειται για νέα ελληνικά κι έτσι ο μαθητής τείνει να θεωρεί πως ξέρει ήδη όσα διδάσκεται, με αποτέλεσμα να μην δίνει την απαιτούμενη προσοχή. Μια άλλη δυσκολία που σχετίζεται με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι αυτή της διχοτόμησης του μαθήματος σε δύο μέρη: το θεωρητικό με τις ασκήσεις και την παραγωγή λόγου, ή αλλιώς, την έκθεση. Με αυτό θα ασχοληθούμε παρακάτω.

Η συγγραφή μιας έκθεσης δεν είναι δύσκολη, αρκεί να γνωρίζουμε κάποιους βασικούς κανόνες. Πρόκειται για το τμήμα του μαθήματος το οποίο είναι αρκετά περίπλοκο στη διόρθωση του, κι αυτό συμβαίνει γιατί η συγγραφή της έκθεσης είναι μια καθαρά υποκειμενική διαδικασία. Όταν, δηλαδή, καλείται ένας εκπαιδευτικός να διορθώσει μια έκθεση, δεν καλείται να κρίνει την άποψη του μαθητή, αλλά την ορθότητα της αιτιολόγησης του και την παράθεση των απαραίτητων στοιχείων για το θέμα που του δίνεται.

Με πιο απλά λόγια, τα θέματα της έκθεσης συνήθως έχουν να κάνουν με ένα πρόβλημα, όπως για παράδειγμα η μόλυνση του περιβάλλοντος. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να ζητηθεί από το μαθητή να αναλύσει τα αίτια του εκάστοτε προβλήματος, τις συνέπειες ή τις πιθανές λύσεις, τρόπους αντιμετώπισης, προλήψεις κτλ. Ακόμα, σε μια έκθεση μπορεί να ζητηθεί η ανάλυση των θετικών κι αρνητικών χαρακτηριστικών μιας κατάστασης ή ενός πράγματος, όπως λόγου χάρη τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ιντερνέτ. Πιθανό θέμα έκθεσης, επιπλέον, είναι συχνά η παράθεση μια προσωπικής εμπειρίας, πραγματικής ή φανταστικής, ειδικά στις μικρότερες τάξεις, ή η συγγραφή μιας ιστορίας.

Όποιο κι αν είναι το θέμα της έκθεσης, πάντα αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο και αποτελείται από τα ίδια δομικά στοιχεία. Με τον όρο δομικά στοιχεία εννοούμε το ¨σώμα¨ της έκθεσης, τα μέρη της. Αυτά είναι τρία: α) ο πρόλογος, β) το κυρίως θέμα και γ) ο επίλογος. Τα δομικά αυτά μέρη αποτελούνται από παραγράφους, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν επίσης δομή, την οποία δε θα αναλύσουμε προς το παρόν. Ο πρόλογος κι ο επίλογος αποτελούνται από μία παράγραφο ενώ στο κυρίως θέμα μπορούμε να αναλύσουμε σε όσες παραγράφουμε θέλουμε.

Αναλύοντας τα δομικά μέρη, ο μαθητής πρέπει να θυμάται πως ο πρόλογος αποτελεί την εισαγωγή, το κομμάτι που θα ενημερώσει τον αναγνώστη για το θέμα της έκθεσης, για τα όσα, δηλαδή, πρόκειται να διαβάσει αναλυτικά στη συνέχεια. Είναι σημαντικό όταν γράφεται ο πρόλογος να προσέξει ο μαθητής ώστε να μην αναφέρει σε αυτόν κάποιο επιχείρημα ή άλλο βασικό τμήμα της έκθεσης, το οποίο θα αναπτυχθεί στο κυρίως θέμα. Στον πρόλογο πρέπει να πούμε απλά, συνοπτικά, με τι θα ασχοληθούμε στο κείμενο, ενώ μπορούμε να πούμε δύο λόγια για το θέμα αυτό καθ' αυτό. Μπορούμε, δηλαδή, να αναφέρουμε πότε και γιατί πρωτοεμφανίστηκε αυτό το φαινόμενο για το οποίο γράφουμε, αν είναι δυνατό, ή να πούμε λίγα βιογραφικά στοιχεία εφόσον το θέμα μας είναι κάποιο πρόσωπο. Αν, για παράδειγμα, το θέμα της έκθεσης μας είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, μπορούμε να μιλήσουμε λίγο για τη σημασία του περιβάλλοντος στη ζωή ή για τους τομείς τους οποίους επηρεάζει, εφόσον φυσικά αυτά δεν είναι απαραίτητο να αναλυθούν στη συνέχεια. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση στον πρόλογο να αναφερθεί λεπτομερώς κάτι από όσα θα γραφτούν έπειτα στο κυρίως θέμα.

Στη συνέχεια, προχωράμε στο κυρίως θέμα της έκθεσης. Εδώ πρόκειται να αναλύσουμε τα επιχειρήματα μας, τα πλεονεκτήματα, τα μειονεκτήματα, τις πιθανές λύσεις, τα προβλήματα ή ότι άλλο μας ζητείται από το θέμα. Αυτό που πρέπει να προσέξει ο μαθητής γράφοντας το κυρίως θέμα της έκθεσης, είναι να μην επαναλαμβάνεται. Πρέπει σε κάθε μια παράγραφο να αναλύεται μια μονάχα πτυχή του θέματος, όχι δύο θέματα σε μια παράγραφο αλλά ούτε και ένα θέμα να αναλύεται το ίδιο σε δύο ή παραπάνω παραγράφους. Έτσι, αν το θέμα μας ζητά να προτείνουμε κάποιες λύσεις για ένα πρόβλημα, τότε θα πρέπει σε κάθε παράγραφο να προτείνεται από μια λύση. Αν ωστόσο σκοπεύουμε να παρουσιάσουμε σύντομα όλες τις λύσεις, ή μια άλλη κατηγορία πραγμάτων, και στη συνέχεια να αναλυθεί κάτι διαφορετικό, τότε αυτά μπορούν να συνοψιστούν σε μια παράγραφο, εφόσον θέλουμε να παρουσιαστούν επιγραμματικά επειδή δεν αποτελούν το βασικό θέμα αλλά συμπληρωματικές πληροφορίες. Αφού, λοιπόν, πρόκειται να αναφέρουμε σε κάθε παράγραφο διαφορετικές λεπτομέρειες, για το ίδιο όμως θέμα, πρέπει να εισάγουμε απαραίτητα συνδετικές λέξεις, ώστε να συνδεθούν οι παράγραφοι μεταξύ τους. Λέξεις όπως αρχικά, εν πρώτοις, δευτερευόντως, επιπλέον, επίσης, ακόμα, ως επί τω πλείστω, συνεχίζοντας κ.ο.κ. είναι ιδανικές για να συνδεθούν νοηματικά οι παράγραφοι μας, ενώ υπάρχουν και αντιθετικοί σύνδεσμοι αν θέλουμε να αλλάξουμε το θέμα, παρουσιάζοντας στην επόμενη παράγραφο κάτι αντίθετο από την προηγούμενη. Υπάρχουν σύνδεσμοι ταιριαστοί για κάθε περίσταση, για να δείξουμε συνέχεια, εναντίωση, αρίθμηση ή ό, τι άλλο θέλουμε, οπότε είναι απαραίτητο ο μαθητής να εξοικειωθεί με τους συνδέσμους και να είναι ικανός να κρίνει ποιον πρέπει να επιλέξει κάθε φορά, χωρίς να επαναλαμβάνει συνέχεια τους ίδιους. Γενικότερα, στην έκθεση μισούμε τις επαναλήψεις οποιασδήποτε λέξης, ειδικά του και. Εφιστάται η προσοχή του μαθητή σε αυτό το σημείο, ώστε να είναι πρωτότυπος και να χρησιμοποιεί κάθε φορά διαφορετικές συνώνυμες, αντί της ίδιας λέξης. Για να το πετύχει αυτό απαιτείται διεύρυνση του λεξιλογίου του.

Αφού έχει ολοκληρωθεί και το κυρίως θέμα, σειρά έχει ο επίλογος. Ο επίλογος είναι η τελευταία παράγραφος του κειμένου μας, στην οποία θα γράψουμε σύντομα το τέλος του γενικού θέματος. Εκεί δεν παραθέτουμε τίποτα καινούριο, δεν εισάγουμε νέο θέμα ούτε αναλύουμε κάτι. Απλά κλείνουμε το κείμενο κάνοντας μια σύντομη σύνοψη όσων αναφέραμε, μόνο όσων κρίνουμε ως πιο ουσιώδη, ενώ μπορούμε εκεί να βάλουμε τα συμπεράσματα μας από όλα τα προηγούμενα εφόσον αυτό είναι εφικτό με βάση το θέμα της έκθεσης.

Έχοντας γράψει προσεκτικά το κείμενο μας, ακολουθώντας όλα τα παραπάνω, μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως γράψαμε μια καλή έκθεση, σωστά δομημένη και τεκμηριωμένη. Τέλος, σημαντικό είναι ο μαθητής να διαβάσει ξανά, προσεκτικά όλο το κείμενο του τελειωμένο για να διορθώσει τυχόν λάθη βιασύνης, ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη, ελλείψεις ή επαναλήψεις. Αφού ολοκληρώσει τον τελικό έλεγχο, η έκθεση είναι έτοιμη.