Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν Ἐπῶν

Ιστορία των Ομηρικών επών
Historia carminum homericorum

υπό
Γεωργίου Μιστριώτου

Εν Λειψία, Τυπ. Βιγάνδου,1867

Εξαιρετικά πολύπλοκη και ενδιαφέρουσα είναι και η σχέση των δύο ομηρικών επών με την ιστορία. Τόσο η Ιλιάδα όσο και η Οδύσσεια προϋποθέτουν τον τρωικό πόλεμο, επεισόδιο που για τους αρχαίους Έλληνες θεωρούνταν αυθεντικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυθεντικότητα δεν σημαίνει ακριβή γνώση των ιστορικών γεγονότων, αλλά περισσότερο ό,τι οι αρχαίοι νόμιζαν ως πραγματικό γεγονός. Στη νεότερη εποχή παρόμοιες αντιλήψεις ενισχύθηκαν, έπειτα μάλιστα από τις ανασκαφές του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν (Heinrich Schliemann, 1822-1890) και πολλών διαδόχων του στην Τροία (σημερινό Χισαρλίκ της ΒΔ Τουρκίας) και στην κυρίως Ελλάδα (Μυκήνες, Πύλος). Υποστηρίχθηκε έτσι η άποψη ότι οι επονομαζόμενοι στα δύο ομηρικά έπη ως Αργείοι, Αχαιοί ή Δαναοί, που προέρχονταν από έναν παλαιότερο ένδοξο πολιτισμό, τον μυκηναϊκό (1600-1200 π.Χ.), κυρίευσαν με πολιορκία μια πόλη στην περιοχή του Ελλησπόντου, την Τροία, η οποία βρέθηκε να έχει καταστραφεί από φωτιά (περίπου 1100-1200 π.Χ.). Στο μεταξύ, η αποκρυπτογράφηση της γραμμικής Β το 1952 από τους Μάικλ Βέντρις (M. Ventris) και Τζον Τσάντγουικ (J. Chadwick), γλώσσας της μυκηναϊκής εποχής και πρώιμης μορφής της ελληνικής, που συντηρήθηκε στο ονοματολόγιο των δύο ομηρικών επών, ενίσχυσε την υπόθεση ότι μέσα από τη μακρά ποιητική παράδοση των δύο ομηρικών επών διασώθηκαν γεγονότα της ένδοξης μυκηναϊκής περιόδου. Η ένδοξη αυτή εποχή παύει να υπάρχει γύρω στο 1200, για να ακολουθήσει η παρακμή, η περίοδος των λεγόμενων «σκοτεινών χρόνων» (1100-800 π.Χ.), που συνδέεται με την κάθοδο των Δωριέων στον ελλαδικό χώρο.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ - 445 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία (445 Διαγωνίσματα), 

Θουκυδίδη «Κερκυραϊκά» Α’ Λυκείου, 

Ξενοφώντα «Ελληνικά» Α’ Λυκείου

Διαβάστε Περισσότερα

Λεξικόν Σουίδα (Σούδα)

Το λεξικόν Σούδα αποτελεί ασφαλώς, εν εκ των χρησιμωτέρων βιβλίων δια την μελέτην της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής, ιδία, φιλολογίας. Είναι η βασική πηγή εις την οποίαν παραπέμπεται ο αναγνώστης υπό πάντων, σχεδόν, των υπομνημογράφων. Ελάχιστοι όμως το διέθετον μέχρι σήμερον, με αποτέλεσμα να επικρατεί πλήρης σύγχυσις ως προς τον συγγραφέα του λεξικού και την φυσιογνωμίαν του έργου. Πλείσται των συγχρόνων εγκυκλοπαιδειών μας αναγράφουν ότι: "Σουίδας είναι βυζαντινός λεξικογράφος του Ι΄ αιώνος, συγγράψας γλωσσικόν λεξικόν".

Και όμως από ετών ο Ντέλκερ έχει αποδείξει ότι η λέξις: "Σουίδας". δεν υποδηλοί τον συγγραφέα, αλλά αποτελεί παραφθοράν της λέξεως "Σούδα", δια της οποίας αποδίδεται η συμπλήρωσις ποικίλης ύλης εις το αυτό βιβλίον. Συνεπώς, συγγραφεύς ονόματι Σουίδας, πρέπει να παραδεχθώμεν, πλέον, ότι δεν υπήρξεν. [...]

Ολόκληρον το έργον περιλαμβάνει 12.000 λήμματα εκ των οποίων τα 900 είναι βιογραφικά. Από λεξικογραφικής πλευράς δεν είναι ταξινομημένα κατ' απόλυτον αλφαβητικήν σειράν, αλλά επί τη βάσει της προφοράς των διφθόγγων.

από τον πρόλογο του βιβλίου "Λεξικόν Σουίδα (Σούδα)" Imm. Bekker, Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, 2011 

Διαβάστε Περισσότερα

Herbert Weir Smyth: «Γραμματική του Αρχαίου Ελληνικού Λόγου»

Ο Herbert Weir Smyth (1857 - 1937) υπήρξεν Αμερικανός κλασσικός φιλόλογος. Η ολοκληρωμένη υπ’ αυτού «Γραμματική του Αρχαίου Ελληνικού Λόγου» έχει καταστεί ένα πρότυπο αναφοράς για όσους μελετούν την αρχαίαν ελληνικήν γλώσσαν σε όλες τις εποχές.

Από το 1883 έως το 1885 διετέλεσε διδάσκων της ελληνικής και σανσκριτικής στο Williams College. Από το 1887 έως το 1901 διετέλεσε καθηγητής των ελληνικών γραμμάτων στο Bryn Mawr. Την τελευταία χρονιά τότε κλήθηκε στο Χάρβαρντ ως καθηγητής της ελληνικής.

Διαβάστε Περισσότερα

Κ. Ασωπίου: Εισαγωγή εις την ελληνικήν σύνταξιν

Εισαγωγή εις την ελληνικήν σύνταξιν
Υπό του ιππότου Κ. Ασωπίου,

καθηγητού των ελληνικών γραμμάτων
εν τη Ιονίω Ακαδημία.
Κερκύρα :Εν τη Τυπογραφία της Κυβερνήσεως 1841

Τον ονόμασαν «πρύτανι των Ελληνικών Γραμμάτων»*, κι ο τίτλος δικαιωματικά του ανήκει. Άφησε πίσω του ένα τεράστιο φιλολογικό και γραμματολογικό έργο, ενώ η συμβολή του στη νεώτερη Παιδεία μας έχει αφήσει ακόμη τα ίχνη της. Γεννήθηκε στο μικρό χωριό της Ηπείρου, Γραμμένο (που θεωρείται χωριό καταγωγής του Κοσμά του Αιτωλού και που ανάδειξε πολλούς άλλους λόγιους, όπως τον Φιλητά, τον Γούδα και τον  Χριστοδουλίδη). 

 

Διαβάστε Περισσότερα