Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν Ἐπῶν

Ιστορία των Ομηρικών επών
Historia carminum homericorum

υπό
Γεωργίου Μιστριώτου

Εν Λειψία, Τυπ. Βιγάνδου,1867

Εξαιρετικά πολύπλοκη και ενδιαφέρουσα είναι και η σχέση των δύο ομηρικών επών με την ιστορία. Τόσο η Ιλιάδα όσο και η Οδύσσεια προϋποθέτουν τον τρωικό πόλεμο, επεισόδιο που για τους αρχαίους Έλληνες θεωρούνταν αυθεντικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυθεντικότητα δεν σημαίνει ακριβή γνώση των ιστορικών γεγονότων, αλλά περισσότερο ό,τι οι αρχαίοι νόμιζαν ως πραγματικό γεγονός. Στη νεότερη εποχή παρόμοιες αντιλήψεις ενισχύθηκαν, έπειτα μάλιστα από τις ανασκαφές του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν (Heinrich Schliemann, 1822-1890) και πολλών διαδόχων του στην Τροία (σημερινό Χισαρλίκ της ΒΔ Τουρκίας) και στην κυρίως Ελλάδα (Μυκήνες, Πύλος). Υποστηρίχθηκε έτσι η άποψη ότι οι επονομαζόμενοι στα δύο ομηρικά έπη ως Αργείοι, Αχαιοί ή Δαναοί, που προέρχονταν από έναν παλαιότερο ένδοξο πολιτισμό, τον μυκηναϊκό (1600-1200 π.Χ.), κυρίευσαν με πολιορκία μια πόλη στην περιοχή του Ελλησπόντου, την Τροία, η οποία βρέθηκε να έχει καταστραφεί από φωτιά (περίπου 1100-1200 π.Χ.). Στο μεταξύ, η αποκρυπτογράφηση της γραμμικής Β το 1952 από τους Μάικλ Βέντρις (M. Ventris) και Τζον Τσάντγουικ (J. Chadwick), γλώσσας της μυκηναϊκής εποχής και πρώιμης μορφής της ελληνικής, που συντηρήθηκε στο ονοματολόγιο των δύο ομηρικών επών, ενίσχυσε την υπόθεση ότι μέσα από τη μακρά ποιητική παράδοση των δύο ομηρικών επών διασώθηκαν γεγονότα της ένδοξης μυκηναϊκής περιόδου. Η ένδοξη αυτή εποχή παύει να υπάρχει γύρω στο 1200, για να ακολουθήσει η παρακμή, η περίοδος των λεγόμενων «σκοτεινών χρόνων» (1100-800 π.Χ.), που συνδέεται με την κάθοδο των Δωριέων στον ελλαδικό χώρο.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ - 445 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία (445 Διαγωνίσματα), 

Θουκυδίδη «Κερκυραϊκά» Α’ Λυκείου, 

Ξενοφώντα «Ελληνικά» Α’ Λυκείου

Διαβάστε Περισσότερα

Λεξικόν Σουίδα (Σούδα)

Το λεξικόν Σούδα αποτελεί ασφαλώς, εν εκ των χρησιμωτέρων βιβλίων δια την μελέτην της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής, ιδία, φιλολογίας. Είναι η βασική πηγή εις την οποίαν παραπέμπεται ο αναγνώστης υπό πάντων, σχεδόν, των υπομνημογράφων. Ελάχιστοι όμως το διέθετον μέχρι σήμερον, με αποτέλεσμα να επικρατεί πλήρης σύγχυσις ως προς τον συγγραφέα του λεξικού και την φυσιογνωμίαν του έργου. Πλείσται των συγχρόνων εγκυκλοπαιδειών μας αναγράφουν ότι: "Σουίδας είναι βυζαντινός λεξικογράφος του Ι΄ αιώνος, συγγράψας γλωσσικόν λεξικόν".

Και όμως από ετών ο Ντέλκερ έχει αποδείξει ότι η λέξις: "Σουίδας". δεν υποδηλοί τον συγγραφέα, αλλά αποτελεί παραφθοράν της λέξεως "Σούδα", δια της οποίας αποδίδεται η συμπλήρωσις ποικίλης ύλης εις το αυτό βιβλίον. Συνεπώς, συγγραφεύς ονόματι Σουίδας, πρέπει να παραδεχθώμεν, πλέον, ότι δεν υπήρξεν. [...]

Ολόκληρον το έργον περιλαμβάνει 12.000 λήμματα εκ των οποίων τα 900 είναι βιογραφικά. Από λεξικογραφικής πλευράς δεν είναι ταξινομημένα κατ' απόλυτον αλφαβητικήν σειράν, αλλά επί τη βάσει της προφοράς των διφθόγγων.

από τον πρόλογο του βιβλίου "Λεξικόν Σουίδα (Σούδα)" Imm. Bekker, Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, 2011 

Διαβάστε Περισσότερα

Herbert Weir Smyth: «Γραμματική του Αρχαίου Ελληνικού Λόγου»

Ο Herbert Weir Smyth (1857 - 1937) υπήρξεν Αμερικανός κλασσικός φιλόλογος. Η ολοκληρωμένη υπ’ αυτού «Γραμματική του Αρχαίου Ελληνικού Λόγου» έχει καταστεί ένα πρότυπο αναφοράς για όσους μελετούν την αρχαίαν ελληνικήν γλώσσαν σε όλες τις εποχές.

Από το 1883 έως το 1885 διετέλεσε διδάσκων της ελληνικής και σανσκριτικής στο Williams College. Από το 1887 έως το 1901 διετέλεσε καθηγητής των ελληνικών γραμμάτων στο Bryn Mawr. Την τελευταία χρονιά τότε κλήθηκε στο Χάρβαρντ ως καθηγητής της ελληνικής.

Διαβάστε Περισσότερα

Κ. Ασωπίου: Εισαγωγή εις την ελληνικήν σύνταξιν

Εισαγωγή εις την ελληνικήν σύνταξιν
Υπό του ιππότου Κ. Ασωπίου,

καθηγητού των ελληνικών γραμμάτων
εν τη Ιονίω Ακαδημία.
Κερκύρα :Εν τη Τυπογραφία της Κυβερνήσεως 1841

Τον ονόμασαν «πρύτανι των Ελληνικών Γραμμάτων»*, κι ο τίτλος δικαιωματικά του ανήκει. Άφησε πίσω του ένα τεράστιο φιλολογικό και γραμματολογικό έργο, ενώ η συμβολή του στη νεώτερη Παιδεία μας έχει αφήσει ακόμη τα ίχνη της. Γεννήθηκε στο μικρό χωριό της Ηπείρου, Γραμμένο (που θεωρείται χωριό καταγωγής του Κοσμά του Αιτωλού και που ανάδειξε πολλούς άλλους λόγιους, όπως τον Φιλητά, τον Γούδα και τον  Χριστοδουλίδη). 

 

Διαβάστε Περισσότερα

Γεωργίου Χρυσοβέργη: Περί Δημιουργίας Λέξεων

Γεώργιος Χρυσοβέργης

Ο Γεώργιος Χρυσοβέργης ήταν Έλληνας καθηγητής του 19ου αιώνα*.

Γεννήθηκε το 1805 στο Ρύσιο της Βιθυνίας. Μαθήτευσε στην Σχολή του Γένους στο Κουρούτσεσμε. Με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ήρθε στην νότια Ελλάδα και πήρε μέρος στον κοινό αγώνα. Αργότερα πήγε στα Επτάνησα, όπου δίδαξε τα ελληνικά γράμματα. Γύρω στο 1833 επανήλθε στην ελευθερωμένη Ελλάδα και διορίστηκε καθηγητής της ελληνικής και της γαλλικής φιλολογίας και γλώσσας στο Γυμνάσιο του Ναυπλίου. Το 1837 διορίστηκε καθηγητής στο Διδασκαλείο της Αθήνας, και το 1843 Γυμνασιάρχης στο Ναύπλιο. Εναλλάξ δίδασκε στην Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα. Απεβίωσε στην Κωνσταντινούπολη. Δημοσίευσε πολλές διατριβές. 

Διαβάστε Περισσότερα

Guilelmus Dindorfius: Λεξικόν τοῦ Αἰσχύλου

Guilelmus Dindorfius

Ο φιλόλογος Γουλιέλμος Δινδόρφιος εγεννήθη τω 1802. Παιδευθείς εν τω εν Λειψία πανεπιστημίω, ένθα υπήρξεν μαθητής του Hermann και του Beck διωρίσθη τω 1828 καθηγητής του αυτού πανεπιστημίου, αλλά ταχέως αφήκε την έδραν ίνα ολοσχερώς ασχοληθή περί την έκδοσιν ελλήνων συγγραφέων κλασσικών τε και μεταγενεστέρων, οίον των τραγικών, του Αριστοφάνους, του Δημοσθένους, του Αριστείδου, του Λουκιανού, του Ιωσήπου, του Πολυδεύκους του Αθηναίου, του Θεμιστίου, του Προκοπίου και άλλων.

Ο Γουλιέλμος Δινδόρφιος και ο αδερφός αυτού Λουδοβίκος υπήρξαν οι διασημότατοι των συνεργατών του εν Γαλλία φιλολόγου C. B. Hase εν τη τελευταία υπό του Διδότου γενομένη εκδόσει του Θησαυρού του Ερρίκου Στεφάνου. Επ’ εσχάτων ο Γ. Δινδόρφιος περιελθών εις οικονομικάς δυσχερείας είχεν αναγκασθή να πωλήση άπασαν την πλουσιωτάτην αυτού βιβλιοθήκην 

Διαβάστε Περισσότερα

Γεωργίου Μιστριώτου: Ομήρου Ιλιάς (Τεύχος Α')

εκδοθείσα μετά σχολίων
υπό

Γεωργίου Μιστριώτου

Ο Γεώργιος Μιστριώτης γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1840 και πέθανε το 1916. Θεωρήθηκε από τις επιφανέστερες μορφές των ελληνικών γραμμάτων, πολυγραφότατος και φανατικός υπέρμαχος της καθαρεύουσας.

Σπούδασε Φιλολογικές επιστήμες στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια με υποτροφία του Ελληνικού Κράτους πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας όπου περατώνει τη διδακτορική του διατριβή.

Το 1868 ανακηρύσσεται υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου διαγράφει μια λαμπρή πορεία. Γίνεται τακτικός καθηγητής και παραμένει στη θέση αυτή μέχρι το θάνατο του.

Διαβάστε Περισσότερα

Ευσταθίου Θεσσαλονίκης: Παρεκβολαί εις την Ομήρου Ιλιάδα

Ευσταθίου Θεσσαλονίκης: Παρεκβολαί εις την Ομήρου Ιλιάδα

Ο Ευστάθιος ήτο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και περίφημος γραμματικός.

Ήκμασε στο δεύτερο μισόν του 12ου αιώνος και απέθανεν τω 1194. Διεκρίθη ουχί μόνον δια την παιδείαν του, αλλά και δια την αρετήν του.

Έγραψεν πολλά έργα. Σπουδαιότερα είναι αι ξακουσταί «Παρεκβολαί εις την Ιλιάδα και Οδύσσειαν του Ομήρου», που μαρτυρούν μεγάλην πολυμάθεια και οξύνεια, η «Ιστορία της αλώσεως της Θεσσαλονίκης υπό των Νορμαννών», «Παρεκβολαί εις τον Διονύσιον τον περιηγητήν» κ.α

Ενθάδε θα σας δώσουμε σχόλια του Ευσταθίου από τις παρεκβολές του στην Ιλιάδα έως την ραψωδία Κ…

Διαβάστε Περισσότερα

Αἱ Ἐπινίκιοι ᾨδαί τοῦ Πινδάρου

John William Donaldson

edition of the Odes of Pindar

Ο John William Donaldson (7 Ιουνίου, 1811 - 10 Φεβρουαρίου 1861) ήταν Άγγλος φιλόλογος και κριτικός. Γεννήθηκε στο Λονδίνο και σπούδασε στο University College του Λονδίνου, και το Trinity College, του Cambridge, του οποίου στη συνέχεια έγινε υπότροφος. Το 1841 εξελέγη διευθυντής του Σχολείου Κινγκ Έντουαρντ, Bury St Edmunds αλλά το 1855 παραιτήθηκε από τη θέση του και επέστρεψε στο Κέιμπριτζ. Ένα από τα σπουδαια έργα του ήταν και η έκδοση των Ωδών του Πινδάρου

Διαβάστε Περισσότερα

Θεματογραφικαί ασκήσεις προς εφαρμογήν των Συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσης

Εμμανουήλ Γαλάνη

Θεματογραφικαί ασκήσεις προς εφαρμογήν των Συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσης

 Μαθητικό βοήθημα Αρχαίων Ελληνικών

που περιέχει θεματογραφικές ασκήσεις 

για την εφαρμογή των συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ (Ludwig Dindorf)

ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ (Ludwig Dindorf)

Ο Ludwig Dindorf γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1805 στη Λειψία, και απεβίωσε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1871. Ήταν Γερμανός κλασσικός φιλόλογος, γιος του γλωσσολόγου Gottlieb Immanuel Dindorf (1755-1812) και ο νεότερος αδελφός του κλασσικού επίσης φιλολόγου Wilhelm Dindorf.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις 10 Απριλίου 1820 και άρχισε να σπουδάζει κλασσική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας όπου και μετά τις σπουδές του έζησε πια ως λόγιος. Στην Λειψία και στο πανεπιστήμιο επηρεάστηκε έντονα από την μεγάλη μορφή των κλασσικών γραμμάτων τον Gottfried Hermann, έτσι ώστε στράφηκε νωρίς προς την κριτική έκδοση των αρχαίων κειμένων. Δημοσίευσε κριτικές έκδόσεις των έργων του Ξενοφώντα «Συμπόσιο» και «Αγησίλαος» πριν κιόλας από την αποφοίτησή του.

Τω 1857 εξέδωσεν τους λόγους του Δίωνος του Χρυσοστόμου - Dionis Chrysostomis orationes - σε δύο τόμους απ’ τους οποίους ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ σας παρουσιάζει τον Α’ τόμο

Διαβάστε Περισσότερα

Ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλολογίας (John Donaldson)

John William Donaldson

John William Donaldson (7 June 1811 – 10 February 1861) was an English philologist and biblical critic.

He was born in London, and was educated at University College, London, and Trinity College, Cambridge, of which he subsequently became a fellow. In 1841 he was elected headmaster of King Edward's School, Bury St Edmunds, but, "spectacularly unsuccessful", in 1855 he resigned his post and returned to Cambridge, where his time was divided between literary work and private tuition.

He is remembered as a pioneer of philology in the UK, though much of his work is now obsolete. The New Cratylus (1839), the book on which his fame mainly rests, was an attempt to apply to the Greek language the principles of comparative philology. It was founded mainly on the comparative grammar of Franz Bopp, but a large part of it was original, Bopp's grammar not being completed till ten years after the first edition of the Cratylus. In the Varronianus (1844) the same method was applied to Latin, Umbrian and Oscan. His Jashar (1854), written in Latin as an appeal to the learned world, and especially to German theologians, was an attempt to reconstitute the lost biblical book of Jashar from the remains of old songs and historical records, which, according to the author, are incorporated in the existing text of the Old Testament.

His bold views on the nature of inspiration, and his free handling of the sacred text, aroused the anger of the theologians. Of his numerous other works the most important are The Theatre of the Greeks; The History of the Literature of ancient Greece (a translation and completion of Otfried Müller's unfinished work); editions of the Odes of Pindar and the Antigone of Sophocles; a Hebrew, a Greek and a Latin grammar.

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ (Liddell-Scott-Jones Greek-English Lexicon)

Το μέγα τούτο ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ συνταχθέν εν τη Αγγλική γλώσση επί τη βάσει του Ελληνογερμανικού Λεξικού του έγκριτου Γερμανού φιλολόγου Φραγκίσκου Πασσοβίου, εξεδόθη το πρώτον κατά το έτος 1848 εν Οξωνία και έτυχε τοσούτον μεγάλης υποδοχής εν Αγγλία, ώστε εντός ολίγων ετών εγένετο και δύο άλλαι αυτού εκδόσεις. Εις τας τρεις πρώτας εκδόσεις έφερεν έτι το όνομα του Πασσοβίου, αλλά εις την τέταρτην, ήτις εγένετο κατά το έτος 1855, παρελείφθη τούτο πλέον, διότι ως εκ των πολλών προσθηκών και της εντελούς αυτούς αλλοιώσεως κατέστη σχεδόν νέον έργον, και ως εκ τούτου έκτοτε φέρει το σημερινόν αυτού όνομα.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ Β' ΛΥΚΕΙΟΥ (e-book)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ

26 ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΜΕ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ & ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΔΟΥΚΑ

Α. Σ. ΤΣΟΥΚΑΝΤΑΣ

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΜΗΡΟΣ: Α COMPANION TO HOMER (e-book)

Συγγραφείς: A. Wace & Fr. Stubbings

Έτος έκδοσης: 2007

Περιεχόμενα

·        ΠΡΟΛΟΓΟΣ

·        ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ

·        ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΡΩΤΗ

·        ΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ Α: ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

·        1 ΜΕΤΡΟ

·        2 ΥΦΟΣ

·        3 ΣΥΝΘΕΣΗ

·        4 Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ

·        5 Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΕΠΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΜΕΡΟΣ Β: ΟΜΗΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

·        6 Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

·        7 ΤΟ ΟΜΗΡΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

·        ΑΙΓΑΙΑΚΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ

Διαβάστε Περισσότερα

Σοφοκλέους "Αίας"

Sophocles aias, Σοφοκλέους Αίας

διόρθωσε και εξηγήσατο

Παναγής Λορεντζάτος.

Αθήνησιν : Εκ του Τυπογραφείου “Εστία”, 1932.

anemi.lib.uoc.gr

Θέμης Μπελέκος

Ο Περικλής στον Επιτάφιο λόγο του για τους νεκρούς του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου με τη φράση «τόν μηδέν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ’ ἀχρεῖον νομίζομεν» αντικατόπτριζε την πίεση που υπήρχε για ενεργό συμμετοχή στα κοινά και την προσπάθεια της Αθήνας να διαμορφώσει έναν νέο, πολιτικό τρόπο σκέψης. 

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ «Ανδρομάχη»

Ευριπίδης, Ανδρομάχη

μετάφρασις 

Γ. Τσοκοπούλου

Εν Αθήναις Φέξης 1910

Ανδρομάχη

·         Αβέβαιη η χρονολόγηση (Ανάμεσα στο 430 και 415 π.Χ)

·         (1288 στίχοι)

·         Χορός: Φθιώτισσες γυναίκες

·         Πρόσωπα: Ανδρομάχη, θεράπαινα, Ερμιόνη, Μενέλαος,
Παιδί Ανδρομάχης, Τροφός, Ορέστης, Άγγελος, Θέτιδα

Ο Νεοπτόλεμος (γιος του Αχιλλέα), μετά την άλωση της Τροίας  πήρε βραβείο την γυναίκα του ΄Εκτορα, Ανδρομάχη, και έκανε ένα παιδί μαζί της.

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ «BAΚΧΑΙ» / Euripides “ΒACCHAE”

Euripides “ΒACCHAE”
ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ «BAΚΧΑΙ»
Μετάφραση:  
Μαρίκα Θωμαδάκη
γλώσσα: αγγλική – νέα ελληνική

Οι «Βάκχαι» είναι το μόνο σωζόμενο έργο με θέμα σχετικό με το θεό Διόνυσο. Εδώ μύθος και ιστορία συνενώνονται και ανάγονται με ποιητικό τρόπο. Η λατρεία του θεού Διονύσου παρουσιάζεται στην πρωτόγονή της μορφή, με τη μορφή εκείνη που συνδέεται με το διθύραμβο, το χορικό άσμα του θεού από το οποίο γεννήθηκε η τραγωδία.

Διαβάστε Περισσότερα

Αισχύλου Προμηθεὺς Δεσμώτης, μετάφραση: Ι. Γρυπάρη

Αισχύλου Προμηθεύς Δεσμώτης
μετάφραση: Ι. Γρυπάρη
γλώσσα: πρωτότυπη – νέα ελληνική

24grammata.com / free ebook

Από την θαυμαστήν τριλογίαν του Αισχύλου «Προμηθεύς» μας σώζεται μόνον το δεύτερον μέρος, ήτοι ο «Προμηθεύς δεσμώτης». – Πρώτον μέρος ήτο ο «Πυρφόρος Προμηθεύς» και τρίτον ο «Προμηθεύς λυόμενος».

Διαβάστε Περισσότερα