Διαγώνισμα Λατινικῶν Α’ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2017)



Λατινικά 
Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών

1ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ

(ΚΕΦ. 3-7)


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Roman Mosaic of Lion, 3rd century-5th century A.D., from Tunis, Tunisia



Αγγελική Μπατσούλη 

Μαρία Κεκροπούλου

Α. Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα :

Silius animum tenerum habebat. Gloriae Vergili studebat ingeniumque eius fovebat. Eum ut puer magistrum honorabat. Monumentum eius, quod Neapoli iacebat, pro templo habebat.

In ea civitate, quam leges continent, boni viri libenter leges servant. Lex enim est fundamentum libertatis, fons aequitatis. Mens et animus et consilium et sententia civitatis posita est in legibus.

Legatos omnes frumentum in castra importare iubet. Milites his verbis admonet: «Hostes adventare audio; speculatores nostri eos prope esse nuntiant. Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt».

Μονάδες 40



Πρέπει να ξεφύγουμε από τη μιζέρια - Ενάντια στην κοινωνική μιζέρια



Μιζέρια - Ν. Λυγερός
Επιμέλεια Σ. Ντρέκου

Περιεχόμενα
  • Έλλειψη κρίσης
  • Ενάντια στη μιζέρια
  • Ενάντια στην κοινωνική μιζέρια
  • Πρέπει να ξεφύγουμε από τη μιζέρια
  • Κάτω η μιζέρια
  • Ωρομίσθια μιζέρια
  • Διάλογος περί μιζέριας
  • Σταμάτα τη μιζέρια - Άσε τη μιζέρια
  • Συνέντευξη Νίκος Λυγερός - Οικονομική κρίση 1:34
  • Διάλεξη του Ν. Λυγερού: "Στρατηγικές συμπεριφοράς και διαχείριση κρίσεων". 1:22:46
  • Ημερίδα Ν. Λυγερός 14/1/2012, Η έξοδος από την κρίση 22:26
  • Διάλεξη του Ν. Λυγερού: "Από τη διαχείριση της κρίσης στη δημιουργία προοπτικών". 1:41:55

Έλλειψη κρίσης


Έλλειψη κρίσης
σε οδήγησε 
στο να πιστέψεις
ότι δεν μπορείς 
ν’ αλλάξεις τίποτα 
και κατάντησες 
να ζεις με σύντροφο 
την κοινωνική μιζέρια
και να περιμένεις 
από όλους τους άλλους 
να δημιουργήσουν 
το όραμα που εσύ 
δεν απέκτησες ποτέ.

Ενάντια στην κοινωνική μιζέρια

Δεν πρόκειται να μας επηρεάσουν οι ειδικοί της κοινωνικής μιζέριας που προσπαθούν να μας απασχολήσουν με τα προβλήματα της διπλανής πόρτας, ενώ αυτά τα κανονίζουμε ήδη μεταξύ μας και αυτό σε ανθρώπινο επίπεδο δίχως να έχουμε ανάγκη από κοινωνικές παρατάξεις που είναι η μία πιο ακραία από την άλλη.


Δεν είναι η κοινωνία που μας μαθαίνει να είμαστε ανθρώπινοι, αλλά η Ανθρωπότητα και ο Χρόνος.


Αντιθέτως οι κοινωνικές παρατάξεις παροτρύνουν στην αδιαφορία και τη λήθη. Ενώ είμαστε της μνημοσύνης.


Έτσι όταν προσπαθούν μερικοί να μας χώσουν κοινωνικά μοντέλα, πάντα μεταμοντέρνα, ξεχνούν ότι είμαστε του Ελληνισμού και ότι έχουμε μία παράδοση λόγω πίστης και ανθρωπιάς.


Και γι’αυτόν το λόγο δεν περιμένουμε καμιά καθοδήγηση για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, αφού δεν πιστεύουμε στις αρχές αλλά μόνο στις αξίες.


Έτσι βλέπουμε αμέσως όταν κάποιος δεν έχει αξίες αλλά μόνο αρχές και ξέρουμε ότι έχει μέσα του στοιχεία αυταρχικού συστήματος και του λέμε ντόμπρα και σταράτα ότι δεν θα περάσουν, γιατί είμαστε αναρχικοί με όλα τα συστήματα που προσπαθούν να μας μάθουν βίαια την κοινωνική ευτυχία, αφού γνωρίζουμε ότι ταυτόχρονα θα καταπατήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.


Δεν θέλουμε μια κοινωνία του 1984 ή του Fahrenheit 451. Είμαστε άνθρωποι των βιβλίων κι όχι των φυλλαδίων, θέλουμε περιεχόμενα κι όχι προγράμματα.


Δεν πρόκειται λοιπόν να ξεχάσουμε την πατρίδα μας και τους αγώνες μας. Δεν πρόκειται να λησμονήσουμε ότι είμαστε ένας λαός που γέννησε Άγιους και ήρωες, επειδή αυτά δεν συμπίπτουν με τα μεταμοντέρνα μοντέλα του κενού.


Είδαμε κι άλλα συστήματα πιο ισχυρά, που κατέρρευσαν, δίχως ν' αφήσουν τίποτα, γιατί οι μίζεροι δεν γράφουν ιστορία.





Κάτω η μιζέρια

- Κάτω η μιζέρια!
- Τι είπες, ρε;
- Κάτω η μιζέρια!
- Πώς τόλμησες;
- Με το θράσος της ανθρωπιάς.
- Μα, η μιζέρια είναι η ζωή μας.
- Τότε δεν είναι ζωή...
- Δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
- Σταμάτα!
- No pasaran!
- Δεν ισχύει πια.
- Γιατί;
- Εδώ ζει μόνο η κοινωνία!
- Κανείς άλλος;
- Όχι!
- Τότε είμαι νεκρός;
- Ακριβώς!
- Συγνώμη!

Πρέπει να ξεφύγουμε από τη μιζέρια

Παραπονιόμαστε συνεχώς ότι οι νέοι μας φεύγουν στο εξωτερικό αλλά τι κάνουμε επί του πρακτέου για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση; Πρέπει πρώτα να ξεφύγουμε από την μιζέρια. Πολλοί από τους δικούς μας είναι σε φάση καταστολής γιατί επί της ουσίας δεν γίνεται τίποτα.

Άλλοι πίστεψαν στην αλλαγή και τώρα βλέπουν ότι όλα χειροτέρεψαν και ότι ακόμα και στα σημεία που νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει τα προβλήματά μας πίσω, αυτά επανέρχονται και μάλιστα με πιο σκληρό τρόπο διότι στο ενδιάμεσο αφήσαμε τα δεδομένα να γίνουν πιο αρνητικά.

Άλλοι δεν πιστεύουν σε τίποτα πια γιατί πολύ απλά δεν έχουν προοπτικές στο μυαλό τους. Άρα το ερώτημα στέκει, τι μέλλον προσφέρουμε στα παιδιά μας όταν ακόμα και στο σχολείο συνεχώς τους μιλούν για την κρίση λες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Κι όμως η λύση όχι μόνο υπάρχει αλλά αρχίζει να φαίνεται εκτός κομματικού και δογματικού πλαισίου.

Τα προβλήματα λύνονται όταν βρισκόμαστε στο σωστό πεδίο δράσης κι όταν υπάρχουν πρόσωπα ενδιαφέροντος τότε το παίγνιο συνεχίζεται όχι μόνο με τρόπο διαφορετικό αλλά και αποτελεσματικό. 

Διότι δεν υπάρχει λόγος να είμαστε εγκλωβισμένοι από ένα σύστημα που δεν μας αντιπροσωπεύει γιατί προσπαθεί με την φρίκη του κινδύνου να μας φέρει σε άλλες εποχές που ξεπέρασε η Ανθρωπότητα παρόλο που η κοινωνία δεν το κατάλαβε.

Αλλά στην πατρίδα μας δηλαδή στον Ελληνισμό, υπάρχουν άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω, που δεν πεθαίνουν εύκολα γιατί αντέχουν και για τους άλλους.


Με αυτούς θα συνεχίσουμε, με αυτούς θα κάνουμε καινοτομίες, με αυτούς θα ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Αρκεί να αποφασίσεις λοιπόν ότι ανήκεις σε αυτούς. Δεν έχεις ανάγκη από τίποτα άλλο.


Ωρομίσθια μιζέρια

Τόσα χρόνια παλεύεις
για την αθανασία της μονιμότητας
και δεν έχεις καταλάβει
ότι ζεις στην ωρομίσθια μιζέρια.
Δεν υπάρχει παράδεισος
μετά τη θυσία της καθημερινότητας
υπάρχει μόνο η κόλαση
των μορίων και των ατόμων.
Αν σκύψεις, θα σε γονατίσουν,
αν δεχτείς, θα αποδεχτείς,
αν συμφωνήσεις, θα συνεργαστείς,
κι αν πέσεις, θα σε θάψουν.
Η ελευθερία δεν είναι ελπίδα
αλλά ανθρώπινη ανάγκη.

Διάλογος περί μιζέριας

- Είναι πάντα έτσι η μιζέρια;
- Πάντα.
- Και δεν μπορεί να δει τα θετικά στοιχεία;
- Όχι, διότι τα κοιτάζει μ’ ένα αρνητικό βλέμμα.
- Και πώς το δέχεστε;
- Δεν το δέχομαι, απλώς το αντέχω.
- Έχετε άπειρες αντοχές.
- Είναι το πρέπον.
- Για ποιο λόγο;
- Σημασία έχει το έργο που αφήνουμε.
- Και τι θέλει να πει αυτό;
- Ότι όταν γίνεται το έργο αυτές οι λεπτομέρειες είναι ανούσιες.
- Για τον άλλο όμως;
- Θα αλλάξει με την αρχή της δραστηριοποίησής του.
- Στο έργο;
- Ακριβώς.
- Κι αν δεν το βλέπει;
- Θα του το δείξουμε.
- Κι αν δεν ακούει;
- Θα το πουν οι πέτρες.
- Είναι η αποστολή μας λοιπόν.
- Δεν έχουμε άλλη.
- Άρα αφήνουμε τη μιζέρια εκεί που είναι.
- Δεν θα πάει αλλού.
- Και συνεχίζουμε ακάθεκτα το έργο μας.

Άσε τη μιζέρια

Άσε τη μιζέρια
και τα παράπονα
άρχισε να βοηθάς
τους δικούς μας
να σηκώσουν
και αυτοί μαζί μας
το ανάστημα
για να συνεχίσουμε
την πορεία μας
και την πρόοδο
δίχως τις σκιές
της προπαγάνδας
αφού τώρα
μπορείς να δεις
τον Ελληνισμό
να λειτουργεί
πάνω στη θάλασσα
για να λύσει
τα προβλήματα
της ξηράς
για να λύσει
το γόρδιο δεσμό
για την ελευθερία
της πατρίδας μας.

Σταμάτα τη μιζέρια

Σταμάτα τη μιζέρια
άσε τα παράπονα
κι άρχισε τον αγώνα
με όλες τις δυνάμεις σου
για να τον αντέξεις
γιατί μέσα στην πάλη
για την απελευθέρωση
δεν θα σταματήσουμε
μόνο για σένα
όταν επιτέλους ξυπνήσεις
αφού ήδη θα προχωράμε
δίχως καμιά παύση
για ν’ αγγίξουμε
τις βάσεις των εχθρών
δίχως να περιμένουμε
καμιά καθοδήγηση
από κανένα
αφού το θέλει ο λαός μας.


Ενάντια στη μιζέρια

Αν δεν παλέψεις ενάντια στη μιζέρια
θα έχεις την εντύπωση ότι ζεις ελεύθερος
ενώ μέσα στη φυλακή σου δεν θα μπορείς
να λες ούτε καν τις σκέψεις σου διότι κανείς
δεν θ’ακούει το σκλάβο της κοινωνίας ακόμα
κι όταν πεθάνεις ανούσια,
ανώφελα ως ένα εφήμερο έντομο.

Τα βίντεο εδώ Σ. Ντρέκου | Ν. Λυγερός Λόγοι



Ο Διογένης και ἡ Κόπρος τοῦ Αὐγείου



τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Στον 8ο λόγο του ο Δίων ο Χρυσόστομος (έκδ. Dio Chrysostom, Orationes, J. de Arnim, Ed. §35 κ.ε) αναφέρει κάποιο περιστατικό από την διδασκαλία του Διογένους του Κυνικού.

Συγκεκριμένα, ενώ αφηγείται ο φιλόσοφος τον άθλον του Ηρακλέους, όταν εκείνος εκαθάρισεν τήν κόπρον του Αὐγείου, ευθύς μόλις τελειώνει την διδασκαλίαν του κάμνει κάτι από τα πιο παράδοξα στην κοινωνία των ανθρώπων προκαλώντας την δημόσια αιδώ.


Ο ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ


Καλλιόπη Ζιώγου
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Στον μονόλογο του μέθυσου Μαρμελάντωφ, στο βιβλίο του Φ. Ντοστογιέφσκι «Έγκλημα και τιμωρία» ( τόμος Α΄) υπάρχει το ακόλουθο απόσπασμα:


Προσλήψεις 35 αναπληρωτών Φιλολόγων (28/11/16)- Όλα τα ονόματα


Από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι, για το σχολικό έτος 2016-2017, προσλαμβάνονται ως προσωρινοί αναπληρωτές, πλήρους και μειωμένου ωραρίου, 35 !!! εκπαιδευτικοί κλάδου/ειδικότητος ΠΕ02 για την κάλυψη λειτουργικών κενών σε δημόσια σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με χρηματοδότηση από τον Τακτικό Προϋπολογισμό.


Δικαστές και Κληρωτήρια στην Αρχαία Αθήνα



Γράφει η
Βασιλική Χριστοπούλου


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Χάλκινη ταυτότητα δικαστή (πινάκιον), με όνομα, πατρωνυμικό
και δήμο καταγωγής του δικαστή, 4ος αι. π.Χ. 
Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, Αθήνα

Κάθε πολίτης που ήθελε να γίνει δικαστής στην αρχαία Αθήνα της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου, εφόσον ήταν άνω των 30 ετών, προμηθευόταν μία χάλκινη ή ξύλινη ταυτότητα (=πινάκιον), που έγραφε το όνομά του, το όνομα τού πατέρα του και το δήμο/φυλή που ανήκε, όπως και ένα γράμμα της αλφαβήτου, που αντιστοιχούσε σε ένα από τα 10 δικαστικά σώματα.



Γιατί τα παιδιά μας βαριούνται τόσο στο σχολείο;



Γιατί τα παιδιά μας βαριούνται τόσο στο σχολείο,
δε μπορούν να περιμένουν,
απογοητεύονται εύκολα
και δεν έχουν πραγματικούς φίλους; 

σχόλιο Γ.Θ : Τι επικό άρθρο...
Πραγματικά οδηγός επιτυχίας...


Είμαι εργοθεραπεύτρια με 10ετή εμπειρία εργασίας με παιδιά, γονείς και δασκάλους. Συμφωνώ απόλυτα με το μήνυμα του δασκάλου που έλαβα πρόσφατα, ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά ζητήματα. Ακούω σταθερά την ίδια άποψη από κάθε δάσκαλο που συναντώ. Αδιαμφισβήτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς πορείας μου, έχω δει και εξακολουθώ να βλέπω μία πτώση στην κοινωνική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή λειτουργικότητα των μαθητών καθώς και μια ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών και άλλων διαγνώσεων.

Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο συναισθηματικά ανώριμα για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο μοντέρνο τρόπο ζωής μας που συμβάλουν σε αυτό. Όπως γνωρίζουμε, ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος. Μέσα από το περιβάλλον μπορούμε να κάνουμε τον εγκέφαλο δυνατότερο ή πιο αδύναμο. Ειλικρινά πιστεύω ότι παρά τις καλύτερες προθέσεις μας δυστυχώς σχηματίζουμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λάθος κατεύθυνση. Και παρακάτω θα αναλύσω το γιατί…

Τεχνολογία

Δωρεάν υπηρεσία φύλαξης παιδιών…η πληρωμή σας περιμένει στην επόμενη γωνία. Παίζουμε με το νευρικό σύστημα των παιδιών μας, με την προσοχή τους και με την ικανότητά τους να λαμβάνουν ικανοποίηση καθυστερημένα. Συγκρινόμενη με την εικονική πραγματικότητα, η καθημερινή ζωή είναι βαρετή.

Όταν τα παιδιά έρχονται στην τάξη, εκτίθενται σε ανθρώπινες φωνές και οπτικά ερεθίσματα που έρχονται σε αντίθεση με το βομβαρδισμό από εκρήξεις γραφικών και ειδικά εφέ τα οποία είναι συνηθισμένα να βλέπουν στις οθόνες τους.

Μετά από ώρες εικονικής πραγματικότητας το να επεξεργαστείς πληροφορίες σε μια τάξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη πρόκληση για τα παιδιά μας επειδή ο εγκέφαλός τους είναι συνηθισμένος στα υψηλά επίπεδα διέγερσης που προκαλούν τα βιντεοπαιχνίδια.

Η ανικανότητα της επεξεργασίας χαμηλότερων επιπέδων διέγερσης καθιστά τα παιδιά ευάλωτα στις ακαδημαϊκές προκλήσεις. Επιπλέον, η τεχνολογία μας αποσυνδέει συναισθηματικά από τα παιδιά μας και τις οικογένειές μας. Η συναισθηματική διαθεσιμότητα των γονέων είναι η κύρια τροφή για τον εγκέφαλο των παιδιών μας. Δυστυχώς, βαθμιαία στερούμε από τα παιδιά μας αυτή την τροφή.

Τα παιδιά παίρνουν οτιδήποτε θέλουν, ακριβώς τη στιγμή που το θέλουν

“Πεινάω!!” Σε ένα δευτερόλεπτο θα σταματήσω στη μέση του δρόμου. “Διψάω! Να ένα μηχάνημα νερού. “Βαριέμαι!” Πάρε το τηλέφωνό μου” Η ικανότητα να λαμβάνεις ικανοποίηση με κάποια καθυστέρηση είναι ένα ένα από τα κλειδιά της μελλοντικής επιτυχίας. Έχουμε όλες τις καλές προθέσεις να κάνουμε τα παιδιά μας ευτυχισμένα, αλλά δυστυχώς τα κάνουμε χαρούμενα βραχυπρόθεσμα και δυστυχισμένα μακροπρόθεσμα.

Το να είσαι ικανός να απολαμβάνεις αυτό που θες με κάποια καθυστέρηση σημαίνει ότι έχεις την ικανότητα να λειτουργείς σε συνθήκες στρες. Τα παιδιά μας βαθμιαία γίνονται λιγότερο εξοπλισμένα να τα βγάζουν πέρα ακόμα και με λίγο στρες κάτι το οποίο μελλοντικά γίνεται τεράστιο εμπόδιο στο να επιτύχουν στη ζωή. Η ανικανότητα για καθυστερημένη ικανοποίηση φαίνεται συχνά στις αίθουσες διδασκαλίας, στα εμπορικά κέντρα, στα εστιατόρια και στα καταστήματα παιχνιδιών τη στιγμή που το παιδί ακούει όχι επειδή οι γονείς έχουν διδάξει τον εγκέφαλο των παιδιών τους να παίρνει αυτό που θέλει ακριβώς τη στιγμή που το θέλει.

Τα παιδιά κυριαρχούν στον κόσμο

“Στο γιο μου δεν αρέσουν τα λαχανικά”, “Δεν της αρέσει να πηγαίνει για ύπνο νωρίς”, “δεν της αρέσει να τρώει πρωινό”, “δεν της αρέσουν τα παιχνίδια, αλλά είναι πολύ καλή με το IPAD” “δεν του αρέσει να ντύνεται μόνος του”, “βαριέται να τρώει μόνη της”.

Αυτά ακούω διαρκώς από τους γονείς. Από πότε τα παιδιά μας διδάσκουν πώς να είμαστε γονείς; Αν αφήσουμε τα πάντα να εξαρτώνται από αυτά, το μόνο που θα κάνουν θα είναι να τρώνε μακαρόνια με τυρί, παγωτό, να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν με τα tablet τους και ποτέ να μην πηγαίνουν για ύπνο. Τι καλό τους κάνουμε με το να τους δίνουμε αυτό που θέλουν όταν γνωρίζουμε ότι δεν είναι καλό γι’αυτά;

Χωρίς την κατάλληλη τροφή και ένα καλό βραδινό ύπνο τα παιδιά μας έρχονται στο σχολείο ευερέθιστα, αγχωμένα και με διάσπαση προσοχής.

Επιπρόσθετα, τους στέλνουμε το λάθος μήνυμα. Μαθαίνουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν και να μην κάνουν ότι δε θέλουν. Η λογική ότι πρέπει να το κάνεις απουσιάζει.

Δυστυχώς, προκειμένου να πετύχουμε τους διάφορους στόχους στη ζωή μας πρέπει να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο το οποίο μπορεί να μη συμπίπτει πάντοτε με αυτό που θέλουμε. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί θέλει να είναι άριαστος μαθητής, πρέπει να μελετήσει σκληρά. Αν θέλει να γίνει ένας επιτυχημένος ποδοσφαιριστής, πρέπει να προπονείται κάθε μέρα. Τα παιδιά μας γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλουν αλλά δυσκολεύονται πάρα πολύ να κάνουν αυτό που πρέπει για να πετύχουν τους στόχους τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ανεπίτευκτους στόχους και αφήνει τα παιδιά απογοητευμένα.

Ατέλειωτη διασκέδαση

Έχουμε δημιουργήσει έναν κόσμο τεχνητής διασκέδασης για τα παιδιά μας. Δεν υπάρχουν βαρετές στιγμές. Αμέσως μόλις ησυχάσουν, τρέχουμε να τα διασκεδάσουμε πάλι γιατί διαφορετικά νοιώθουμε ότι δεν εκπληρώνουμε το γονεϊκό μας καθήκον. Ζούμε σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Αυτά έχουν τον κόσμο της διασκέδασης κι εμείς τον κόσμο της δουλειάς. Γιατί τα παιδιά μας δε μας βοηθάνε στην κουζίνα ή στη μπουγάδα; Γιατί δε μαζεύουν τα παιχνίδια τους;

Τα παραπάνω αποτελούν βασική μονότονη εργασία που εκπαιδεύουν τον εγκέφαλο να μπορεί να εργάζεται και να είναι λειτουργικός υπό συνθήκες βαρεμάρας. Είναι το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου που χρησιμοποιείς ώστε να είσαι τελικά εκπαιδεύσιμος στο σχολείο. Όταν οι μαθητές έρχονται στο σχολείο και είναι ώρα για αντιγραφή, η απάντησή τους είναι δε μπορώ. Είναι πολύ δύσκολο, πολύ βαρετό. Γιατί; Επειδή το αντίστοιχο τμήμα του εγκεφάλου δεν είναι εκπαιδευμένο για να εκτελεί βαρετές και μονότονες δουλειές. Εκπαιδευέται όμως μέσα από τη δουλειά.

Περιορισμένη κοινωνική αλληλεπίδραση

Είμαστε όλοι απασχολημένοι, έτσι δίνουμε στα παιδιά μας ψηφιακά γκατζετάκια και τα καθιστούμε επίσης απασχολημένα. Τα παιδιά στο παρελθόν συνήθιζαν να παίζουν έξω, όπου στα μη δομημένα φυσικά περιβάλλοντα, μάθαιναν και εξασκούσαν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Δυστυχώς, η τεχνολογία αντικατέστησε το εξωτερικό παιχνίδι.

Επίσης, η τεχνολογία έκανε τους γονείς λιγότερο διαθέσιμους στην κοινωνική αλληλεπίδραση με τα παιδιά τους. Προφανώς, τα παιδιά μας έμειναν πίσω…το γκατζετάκι που έχουμε για το μπέιμπι σίτινγκ δεν είναι εξοπλισμένο για την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων. Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν θαυμάσιες κοινωνικές δεξιότητες. Αυτή είναι η προτεραιότητα!

Ο εγκέφαλος είναι σαν ένας μυς που είναι εκπαιδεύσιμος και επανεκπαιδεύσιμος. Εαν θέλεις το παιδί σου να είναι ικανό να κάνει ποδήλατο, του διδάσκεις ποδηλατικές ικανότητες. Εαν θέλεις το παιδί σου να μάθει να περιμένει, πρέπει να του διδάξεις υπομονή. Εαν θέλεις το παιδί σου να μάθει να κοινωνικοποιείται, πρέπει να του διδάξεις κοινωνικές δεξιότητες.

Το ίδιο εφαρμόζεται και σε όλες τις άλλες δεξιότητες. Δεν υπάρχει διαφορά!!

Ωστόσο, μπορείς να κάνεις τη διαφορά στη ζωή του παιδιού σου με το να εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλό του έτσι ώστε το παιδί σου να λειτουργεί με επιτυχία σε κοινωνικό, συναισθηματικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Και να πως:
  • Περιόρισε την τεχνολογία και επανασυνδέσου συναισθηματικά με το παιδί σου.
Κάντε οικογενειακά δείπνα, βραδιές επιτραπέζιων παιχνιδιών, πηγαίνετε για ποδηλασία, περιπάτους στην εξοχή με φακό τη νύχτα.

Εκπλήξτε τα με λουλούδια, μοιραστείτε μαζί τους ένα χαμόγελο, γαργαλήστε τα, βάλτε ένα σημείωμα αγάπης πίσω από την πλάτη τους ή κάτω από το μαξιλάρι τους, κάντε τους έκπληξη με το να τα πάτε έξω για φαγητό μια μέρα μετά το σχολείο, χορέψτε μαζί, μπουσουλήστε μαζί, παίξτε μαξιλαροπόλεμο.
  • Εκπαιδεύστε τα στην καθυστερημένη απόλαυση
Κάντε τα να περιμένουν!!! Δεν είναι κακό να περνάνε διαστήματα όπου βαριούνται. Είναι το πρώτο βήμα προς τη δημιουργικότητα.

Βαθμιαία αυξήστε το χρόνο μεταξύ του θέλω και του παίρνω

Αποφύγετε τη χρήση τεχνολογίας στο αυτοκίνητο και στο εστιατόριο. Αντί γι' αυτό διδάξτε τα να περιμένουν συζητώντας ή παίζοντας.

Περιορίστε το διαρκές τσιμπολόγημα. Μη φοβάστε να θέσετε όρια. Τα παιδιά χρειάζονται όρια για να μεγαλώσουν ευτυχισμένα και υγειή.

Κάντε ένα χρονοδιάγραμμα για τις ώρες των γευμάτων, του ύπνου και τη χρήση τεχνολογίας.

  • Σκεφτείτε τι έιναι καλό γι' αυτά, όχι τι θέλουν και τι δε θέλουν. Θα σας ευχαριστούν αργότερα στη ζωή τους γι' αυτό. Η γονεϊκότητα είναι μια σκληρή δουλειά. Πρέπει να είσαι δημιουργικός ώστε να τα καταφέρεις να κάνουν αυτό που είναι καλό γι’αυτά επειδή τις περισσότερες φορές αυτό έρχεται σε αντίθεση με αυτό που θέλουν.

Τα παιδιά χρειάζονται πρωινό και θρεπτικό φαγητό. Πρέπει να ξοδέψουν χρόνο σε εξωτερικές δραστηριότητες και να πάνε για ύπνο σε μία σταθερή ώρα έτσι ώστε να έρθουν στο σχολείο διαθέσιμα για μάθηση την επόμενη μέρα.

Μετατρέψτε τα πράγματα που δεν τους αρέσει να κάνουν ή να προσπαθούν σε διασκεδαστικά, συναισθηματικά διεγερτικά παιχνίδια.

Διδάξτε τα παιδιά σαν να κάνουν μονότονη εργασία από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους καθώς αυτό είναι το θεμέλιο για τη μελλοντική εργασιμότητα.
Να διπλώνουν τα στεγνά ρούχα, να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, να απλώνουν ρούχα, να τοποθετούν στη θέση τους τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ και τη λαϊκή, να στρώνουν τραπέζι, να στρώνουν το κρεβάτι τους

Να είστε δημιουργικοί. Αρχικά κάντε το διεγερτικό και διασκεδαστικό έτσι ώστε ο εγκέφαλός τους να το συνδέσει με κάτι θετικό Διδάξτε τους κοινωνικές δεξιότητες

Διδάξτε τους να περιμένουν τη σειρά τους, να μοιράζονται, να χάνουν, να κερδίζουν, να συμβιβάζονται, να λένε όμορφα λόγια στους άλλους, να χρησιμοποιούν το ευχαριστώ και το παρακαλώ.

Από την εμπειρία μου σαν εργοθεραπεύτρια, τα παιδιά αλλάζουν, τη στιγμή που οι γονείς αλλάζουν την οπτική τους για τη γονεϊκότητα. Βοηθήστε τα παιδιά σας να επιτύχουν στη ζωή εκπαιδεύοντας και δυναμώνοντας τον εγκέφαλό τους νωρίς παρά αργά!!!

Victoria Prooday
Εργοθεραπεύτρια

Πηγές:



Τοιχογραφίες αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και φιλοσόφων


Τοιχογραφίες αρχαίων Ελλήνων 
συγγραφέων και φιλοσόφων 
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Τοιχογραφίες ἀρχαίων Ἑλλήνων
συγγραφέων καὶ φιλοσόφων
στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγάλου Μετεώρου
ἀποδεικνύουν τὴν ἑνότητα
Ὀρθοδοξίας καὶ Ἑλληνισμοῦ.

Ἀφιερώνεται σὲ πολλοὺς καὶ διάφορους, ποῦ προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν πῶς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ ἰδιαίτερα οἱ ἱερωμένοι καὶ μοναχοὶ μισοῦν τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν κλασικὴ ἀρχαιότητα. Οἱ τοιχογραφίες βρίσκονται στὸν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου.

Εἰκονίζονται...
  • ὁ Σόλωνας, ἡ Σίβυλλα, ὁ Σωκράτης, ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ὅμηρος, ὁ Θουκυδιδης, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Πλάτωνας, ὁ Πλούταρχος καὶ δίπλα τους ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ φιλόσοφος καὶ μάρτυρας τοῦ 2ου αἰνώνα μ.Χ.
Ἀντίστοιχες τοιχογραφίες ὑπάρχουν σὲ πολλὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους (π.χ Βατοπαίδι, Μεγίστη Λαύρα) καθὼς καὶ σὲ Μονὲς στὸ νησάκι τῶν Ἰωαννίνων.

Είναι ο σπερματικός λόγος που δεν άφησε τον άνθρωπο ποτέ μόνο του. Είναι μέρος της θείας οικονομίας που πάντα έδειχνε, έστρωνε τον δρόμο, για να μπορεί ο άνθρωπος να γίνεται καλλίτερος, μέχρι να έρθει Ο Άγιος Θεός, έτσι ώστε να πάρει ο άνθρωπος ατόφια την αλήθεια για την σωτηρία του.www.sophia-ntrekou.gr | αέναη επΑνάσταση












Δείτε τα Βίντεο εδώ


Υποβολή αιτήσεων για σπουδές στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) 2016

ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (ΕΑΠ) 2016
(ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2017-2018)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Πρόσκληση για την Εκδήλωση Ενδιαφέροντος Φοιτητών σε 6 Προπτυχιακά και

24 Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών

Το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, σύμφωνα με την απόφαση της υπ’ αριθ. 318/7-11-2016 Συνεδρίασης της Διοικούσας Επιτροπής του Ε.Α.Π, προσφέρει τα ακόλουθα 6 Προπτυχιακά και 24 Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών με έτος εισαγωγής 2017-2018 και αριθμό θέσεων ανά Πρόγραμμα Σπουδών, ως ακολούθως:


Πρόγραμμα Επιμόρφωσης "Αρχαία Ελληνικά και Μέση Εκπαίδευση" στο ΑΠΘ



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
«Αρχαία Ελληνικά και Μέση Εκπαίδευση:
Γνωστικό Αντικείμενο και Διδακτικές Προσεγγίσεις»



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΟΜΗ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Επιμορφωτικό πρόγραμμα για εκπαιδευτικούς φιλόλογους με τίτλο
«Αρχαία Ελληνικά και Μέση Εκπαίδευση: Γνωστικό Αντικείμενο και Διδακτικές Προσεγγίσεις»


ΚΑΤ'ΟΙΚΟΝ ΕΡΓΑΣΙΕΣ: ΩΦΕΛΟΥΝ Ή ΟΧΙ;

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

 
 Η εργασία στο σπίτι είναι ένα μείζον ζήτημα το οποίο περιλαμβάνει πολλές και διαφορετικές απόψεις γύρω από το αν ωφελεί ή όχι τους μαθητές. Οι βασικοί λόγοι ανάθεσης εργασιών στο σπίτι από τους εκπαιδευτικούς είναι για να βοηθήσουν τους μαθητές τους:  να επαναλάβουν αυτά που έτυχαν επεξεργασίας στο σχολείο, να εξασκηθούν σε αυτά, να προετοιμαστούν για το μάθημα της επόμενης μέρας, να διερευνήσουν θέματα πληρέστερα, να εφαρμόσουν διάφορες δεξιότητες στα όσα ήδη ξέρουν κλπ. Το ερώτημα είναι αυτά πραγματοποιούνται; Έρευνες δείχνουν ότι οι κατ’οίκον εργασίες μπορεί να έχουν είτε θετικά είτε αρνητικά αποτελέσματα ανάλογα με το διδακτικό τρόπο που χρησιμοποιούνται, γεγονός το οποίο οφείλει η εκπαιδευτική κοινότητα να λάβει σοβαρά υπόψη της.
 
Οι εργασίες που συνήθως δίνονται στο σπίτι είναι μονοεπίπεδες, κοινές για όλους τους μαθητές και βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτό που προτείνει το Αναλυτικό Πρόγραμμα. Το γεγονός, όμως, ότι έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, τις καθιστά αδιαφοροποίητες σε σχέση με το πλαίσιο στο οποίο απευθύνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μεγάλη μερίδα μαθητών να αντιμετωπίζει δυσκολίες και να μην είναι σε θέση να μάθει από αυτές. Μια αδιαφοροποίητη εργασία δε μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στο μαθητή να καλύψει τις ανάγκες του και να αναπτυχθεί σε υψηλότερο επίπεδο.
Επίσης, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο οι μαθητές να μην έχουν κατακτήσει τις προαπαιτούμενες για τις εργασίες γνώσεις με αποτέλεσμα αυτές να διεκπεραιώνονται σε μεγάλο βαθμό από τους κηδεμόνες τους ή από κάποιον άλλον ενήλικα που διαβάζει μαζί τους. Το παιδί έχει ολοκληρώσει τις εργασίες του, αλλά οι γνώσεις δεν έχουν κατακτηθεί, απλά αναπαράγονται. Σε μια άλλη περίπτωση μπορεί οι ενήλικες να μην έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν το παιδί τους, το οποίο θα έρθει στο σχολείο είτε με λαναθασμένες απαντήσεις ή αδιάβαστο, -συμπεριφορά που δεν είναι εύκολα αποδεκτή σε ένα σχολικό πλαίσιο. Το παιδί βιώνει κατά συνέπεια ματαίωση εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η οποία υπάρχει περίπτωση να οδηγήσει σε άρνηση για το σχολείο και τη μάθηση.
  Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η ανάθεση καθηκόντων στο σπίτι προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για διαφοροποίηση του εκπαιδευτικού υλικού. Πρέπει να ανατίθενται διαφοροποιημένης δυσκολίας καθήκοντα ανάλογα με τις ανάγκες και τις ικανότητες κάθε μαθητή, που να βασίζονται σε πιο ανοικτές δραστηριότητες συνδεδεμένες με τα ενδιαφέροντα του. Εξάλλου, ο εκπαιδευτικός πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ότι η κατ’οίκον εργασία αποτελεί σημαντικό μέρος της αξιολόγησης και μάλιστα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διαμορφωτική αξιολόγηση, ώστε ο ίδιος να έχει τη δυνατότητα να λάβει ανατρφοδότηση από τους μαθητές του. Πρέπει να ξεπεραστεί η αντίληψη ότι η κατ’οίκον εργασία και η αξιολόγηση που αυτή συνεπάγεται είναι μια απλή ρουτίνα και να δωθεί έμφαση στο πλαίσιο που απευθύνεται ώστε να του ανατίθενται κάθε φορά εργασίες κατάλληλες για το μαθησιακό του προφίλ, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του, πρωτότυπες και όχι τυποποιημένες.


Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ HOMO SAPIENS ΚΑΤΕΛΗΞΕ HOMO ZAPIENS..

Καλλιόπη Ζιώγου

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


« Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι πλέον εθισμένος στη διαρκή εναλλαγή καναλιών στην οθόνη της τηλεόρασης..Δεν μιλάμε πλέον για homo sapiens αλλά για homo zapiens ». 


ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ Ο ΚΑΤΑ ΛΕΩΚΡΑΤΟΥΣ ΛΟΓΟΣ (§ 128 -129) ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ


Επιμέλεια: Μαριλένα Κουγιού



Οὐ μόνον τοίνυν ἡ πόλις ὑμῶν οὕτως ἔσχεν πρὸς τοὺς προδιδόντας, ἀλλὰ καὶ Λακεδαιμόνιοι. Καὶ μή μοι ἀχθεσθῆτε, ὦ ἄνδρες, εἰ πολλάκις μέμνημαι τῶν ἀνδρῶν τούτων. καλὸν γάρ ἐστ’ ἐκ πόλεως εὐνομουμένης περὶ τῶν δικαίων παραδείγματα λαμβάνειν, ἵν’ ἀσφαλέστερον ἕκαστος ὑμῶν τὴν δικαίαν καὶ τὴν εὔορκον ψῆφον θῆται. Παυσανίαν γὰρ τὸν βασιλέα αὐτῶν προδιδόντα τῷ Πέρσῃ τὴν Ἑλλάδα λαβόντες, ἐπειδὴ ἔφθασε καταφυγὼν εἰς τὸ τῆς Χαλκιοίκου ἱερόν, τὴν θύραν ἀποικοδομήσαντες, καὶ τὴν ὀροφὴν ἀποσκευάσαντες, καὶ κύκλῳ περιστρατοπεδεύσαντες, οὐ πρότερον ἀπῆλθον πρὶν ἢ τῷ λιμῷ ἀπέκτειναν, καὶ πᾶσιν ἐπίσημον ἐποίησαν τῇ τιμωρίᾳ ὅτι οὐδ’ αἱ παρὰ τῶν θεῶν ἐπικουρίαι τοῖς προδόταις βοηθοῦσιν, εἰκότως.


Η τουρκική απαγόρευση του Μικρού Πρίγκιπα


Η τουρκική απαγόρευση του Μικρού Πρίγκιπα 
Ο Μικρομεγάλος Πρίγκιπας Ν. Λυγερός
Επιμέλεια Σ. Ντρέκου

Ο Μικρομεγάλος Πρίγκιπας

Ο Μικρομεγάλος Πρίγκιπας επέστρεψε μετά το τέλος
δίχως να το αντιληφθούν οι άνθρωποι της ερήμου
γιατί είχε αγαπήσει αυτόν τον πλανήτη
περισσότερο από τους άλλους
γιατί είχε βρει ανθρώπους που υποφέρουν όντως
δίχως όμως να ζητήσουν καμιά βοήθεια από κανένα
γι’ αυτό το λόγο αποφάσισε να επιστρέψει μεταξύ τους
ακόμα κι αν είχε ήδη φτάσει την τελειότητα
της κενότητας και της αμισείας αφού υπήρχε ανάγκη 
έτσι χωρίς να το δουν άρχισε το έργο του μόνο
και μόνο για την Ανθρωπότητα και για κανέναν άλλον.

Η τουρκική απαγόρευση του Μικρού Πρίγκιπα

Η αιτία της τουρκικής απαγόρευσης του Μικρού Πρίγκιπα του Antoine de Saint-Exupéry είναι η εξής φράση:

«Ευτυχώς για τη φήμη του αστεροειδούς Β612, ένας Τούρκος δικτάτορας επέβαλε στον λαό του, με την απειλή του θανάτου, να ντύνεται σαν Ευρωπαίος.»

Αυτή η λογοκρισία έχει ένα πολλαπλό ενδιαφέρον για την ευρωπαϊκή σκέψη. Ο Μικρός Πρίγκιπας αποτελεί το σύμβολο του προικισμένου παιδιού.

Το έργο του Antoine de Saint-Exupéry είναι παραδειγματικό για τον τομέα της εκπαίδευσης και θεωρούμε ότι η ανάγνωσή του είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο που θέλει ν’ ασχοληθεί με μικρούς και μεγάλους ανθρώπους.

Η σκέψη του Μικρού Πρίγκιπα βασίζεται στην αποδοχή της διαφοράς και στην κατάργηση των τεχνητών και θεσμικών ορίων που απομονώνουν τον άνθρωπο.

Το παράδειγμα του Τούρκου αστρονόμου σημαίνει στην ουσία ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και δεν αποτελεί μια κριτική για την Τουρκία. Το πρόβλημα όμως της τουρκικής λογοκρισίας είναι ότι δεν μπορεί να κατανοήσει όλα αυτά τα ανθρώπινα μαθήματα και επικεντρώνεται σε ένα και μοναδικό σημείο: τη θεωρητική κριτική του Κεμάλ.

Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Διότι η ευρωπαϊκή σκέψη είναι εντελώς διαφορετική από την τουρκική νοοτροπία.

Ενώ η πρώτη δίνει γενικά έμφαση στην εκπαίδευση, η δεύτερη ασχολείται αποκλειστικά με την προπαγάντα του κράτους. Ενώ για την πρώτη το παιδί συμβολίζει την αθωότητα και το μέλλον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη δεύτερη δεν είναι παρά ένας εν δυνάμει στρατιώτης.

Η καταδίκη του Μικρού Πρίγκιπα δεν είναι απλώς ενδεικτική, είναι συμβολική της ενδογενούς διαφοράς συμπεριφοράς. Στην Τουρκία, το παιδί δεν είναι το μέλλον του ανθρώπου, ανήκει στο κρατικό σύστημα. Και ο ίδιος ο πολιτισμός δεν έχει το βάρος του στρατού και της παράδοσης.

Αυτή η απαγόρευση εξηγεί με τον δικό της τρόπο τα προβλήματα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων, της γενοκτονίας των Ποντίων, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι ζωές δεν έχουν αξία σε σχέση με την παράδοση του Κεμάλ.

Το τουρκικό κράτος είναι χτισμένο πάνω στα κόκκαλα ανθρώπων και κάθε αναγνώριση των εγκλημάτων του παρελθόντος είναι μια πληγή στο τουρκικό καθεστώς.

Η ίδια η Τουρκία υπάρχει ως οντότητα διότι διέπραξε γενοκτονίες. Το ύφος της έγινε πιο διπλωματικό μόνο φαινομενικά. Οι πράξεις της είναι οι ίδιες όπως το αποδεικνύουν τα κουρδικά θύματα.

Ο Μικρός Πρίγκιπας αντιπροσωπεύει κάθε μικρό παιδί. Όμως για την Τουρκία η αθωότητά του θυμίζει τους Αρμενίους, τους Έλληνες, τους Κύπριους, τους Κούρδους, κάθε στοιχείο που θέλουν να αφανίσουν από την πατρίδα τους.

Τώρα με αυτήν την απόφαση και την επιβεβαίωση Ο Μικρός Πρίγκιπας απέκτησε ακόμα έναν συμβολικό χαρακτήρα, είναι η μνήμη του μέλλοντος.



ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΝΗ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Βασικό στοιχείο εκπαιδευτικού σχεδιασμού αποτελεί η αναγνώριση της Ζώνης Επικείμενης Ανάπτυξης των μαθητών. H έννοια αυτή ορίζεται πρώτη φορά από το Vygotsky (1997) ως «η απόσταση ανάμεσα στο πραγματικό αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού όπως προσδιορίζεται από την ανεξάρτητη λύση προβλημάτων και το ανώτερο επίπεδο της «εν δυνάμει» ανάπτυξης όπως προσδιορίζεται από τη λύση προβλημάτων υπό την καθοδήγηση ενηλίκων ή σε συνεργασία με πιο ικανούς συνομήλικους».

Η ΖΕΑ δεν υπάρχει ανεξάρτητα από τη δραστηριότητα των ανθρώπων. Δημιουργείται ανάμεσα στους συμμετέχοντες κατά τη διαδικασία της κοινής δράσης μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας.

Όπως αναφέρει η Rogoff (1986) «για να επικοινωνήσουν επιτυχώς, ο ενήλικας και το παιδί πρέπει να αναζητήσουν το κοινό έδαφος στις γνώσεις και τις δεξιότητές τους. Διαφορετικά, οι δύο άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να μοιραστούν ένα κοινό σημείο αναφοράς και δεν θα υπάρξει κατανόηση. Η προσπάθεια για κατανόηση (και συνεννόηση) … παρασύρει το παιδί σε μια πιο ώριμη μορφή του προβλήματος, η οποία όμως καθίσταται κατανοητή μέσω των συνδέσεων με αυτά που ήδη γνωρίζει το παιδί» (σελ. 32-33).

Επομένως, στόχος του εκπαιδευτικού θα πρέπει να είναι η προσφορά τέτοιων ερεθισμάτων, τα οποία να απευθύνονται στα «μπουμπούκια» της ανάπτυξης, ώστε να τα βοηθήσει να «ωριμάσουν». Η μάθηση, έτσι, καθοδηγεί την ανάπτυξη μέσα σε μια δυναμική σχέση αλληλεπίδρασης. Εκπαιδευτικοί και εκπαιδευόμενοι αλληλεπιδρούν και συνδιαλλέγονται σε γνωστικό-κοινωνικό επίπεδο.

Αν η μάθηση βασίζεται στις κατεκτημένες φνώσεις του μαθητή ενώ εμπλουτίζεται με νέα κατάλληλα εργαλεία το βοηθά να οδηγηθεί σε ένα ανώτερο επίπεδο νοητικής δραστηριότητας. Το παιδί μαθαίνει στατηγικές καθοδηγήσης από τον εκπαιδευτικό στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασης μαζί του, και στη συνέχεια είναι σε θέση να τις χρησιμοποιήσει και το ίδιο αυτοβούλως αλληλεπίδροντας με άλλους γύρω του, οδηγώντας τους έτσι σε νέα γνωστικά επίπεδα και αυτούς.

Για αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να εντοπιστεί η ΖΕΑ του κάθε μαθητή, μέσα από την αναγνώριση της ενεργητικής συμμετοχής του στη μαθησιακή διαδικασία, αλλά και του τρόπου με τον οποίο επιλέγει να επικοινωνήσει και να συνδιαλαγεί με τον παιδαγωγό του.

Κατά συνέπεια, η παρατήρηση και η προσφορά διαθέσιμου χρόνου στην ανάπτυξη μιας ουσιώδους αλληλεπιδραστικής σχέσης ανάμεσα σε παιδαγωγό- μαθητή είναι καίριας σημασίας ώστε να είναι εφικτή αφενός από τον εκπαιδευτικό ο εντοπισμός της ΖΕΑΣ του μαθητή και από το μαθητή αφετέρου να εκφράσει τον τρόπο με τον οποίο επιθυμεί να συνδιαλαγεί στη μαθησιακή διαδικασία, ώστε να δεχθεί τα κατάλληλα εργαλεία και να μετασχηματίσει τις νοητικές και ψυχολογικές λειτουργίες του.



Βιβλιογραφία:

Rogoff, B. (1986), Adult assistance of children’s learning, in T.E. Raphael (Ed), The Contexts of School Based Literacy. N.Y.: Random House.

Vygotsky, L.S. (1997), Νους στην Κοινωνία. Η Ανάπτυξη των Ανώτερων Ψυχολογικών Διαδικασιών. Σ. Βοσνιάδου (Επιμ.), Α. Μπίμπου, Σ. Βοσνιάδου (Μετάφραση) Αθήνα: Gutenberg.

 


ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΘΕΛΕΙΣ ΥΠΑΚΟΥΟ ΠΑΙΔΙ;



Καλλιόπη Ζιώγου

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Στις 13 Νοεμβρίου κάθε έτους τιμάται η μνήμη του αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινούπολης (347 - 407).


Ἰσοκράτους, Εὐαγόρας (65-66) Κριτήριο Αξιολόγησης

http://www.filologos-hermes.info/


  Επιμέλεια: Κουγιού Μαριλένα


Καίτοι πῶς ἄν τις τὴν ἀνδρίαν ἢ τὴν φρόνησιν ἢ σύμπασαν τὴν ἀρετὴν τὴν Εὐαγόρου φανερώτερον ἐπιδείξειεν ἢ διὰ τοιούτων ἔργων καὶ κινδύνων; οὐ γὰρ μόνον φανεῖται τοὺς ἄλλους πολέμους, ἀλλὰ καὶ τὸν τῶν ἡρώων ὑπερβαλόμενος, τὸν ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ὑμνούμενον. οἱ μὲν γὰρ μεθ’ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος Τροίαν μόνην εἷλον, ὁ δὲ μίαν πόλιν ἔχων πρὸς ἅπασαν τὴν Ἀσίαν ἐπολέμησεν· ὥστ’ εἰ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ἐγκωμιάζειν αὐτὸν ἠβουλήθησαν ὅσοι περ ἐκείνους, πολὺ ἂν μείζω καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν ἔλαβεν. τίνα γὰρ εὑρήσομεν τῶν τότε γενομένων, εἰ τοὺς μύθους ἀφέντες τὴν ἀλήθειαν σκοποῖμεν, τοιαῦτα διαπεπραγμένον, ἢ τίνα τοσούτων μεταβολῶν ἐν τοῖς πράγμασιν αἴτιον γεγενημένον;


Η "εργασία" για τη συνεργασία...

Της Μενελίας Τολόγλου 


Η συνεργασία μεταξύ του σχολείου, των ειδικών επαγγελματιών και των γονέων, όχι μόνο αναφορικά με τα παιδιά με αναπηρία, αλλά για όλα τα παιδιά είναι σημαντική.

Η συνεργασία ορίζεται ως η συμμετοχή ατόμων, ομάδων, οργανισμών, φορέων για την από κοινού επίτευξη επιθυμητών στόχων. Υπό την ακαδημαϊκή, πολιτιστική και πολιτική επιρροή ο όρος συνεργασία σχολείου και οικογένειας είναι μια αμοιβαία δυναμική διαδικασία που αφορά ολόκληρα συστήματα (οικογένεια, κοινωνία), σχολεία, τάξεις και άτομα (γονείς, εκπαιδευτικούς, διοικητικούς, ειδικούς επιστήμονες), οι οποίοι συμμετέχουν στη λήψη κοινών αποφάσεων για την επίτευξη κοινών στόχων σε σχέση με τους μαθητές.

Ωστόσο, όσον αφορά τους γονείς που έχουν ένα παιδί με αναπηρία οι εκπαιδευτικοί και οι ειδικοί επαγγελματίες θεωρούν ότι οι γονείς διακατέχονται από συναισθηματισμό, άγχος και θλίψη και για αυτό το λόγο δεν μπορούν να είναι «ισότιμοι συνεργάτες» στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την εκπαίδευση, τα προγράμματα παρέμβασης και τις δομές υποστήριξης.

Ωστόσο, η γονεϊκή εμπλοκή είναι ουσιώδες συστατικό. Πρέπει να υπάρχει ενίσχυση των γονέων έτσι ώστε να επιθυμούν να εμπλακούν, αποτελεσματική επικοινωνία, κατανόηση από κάθε εμπλεκόμενο, σεβασμό για τις ευθύνες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα υπόλοιπα μέλη.

Η σύγχρονη συνεταιριστική προσέγγιση, συμπεριλαμβάνει τον γονέα ως μέλος του εκπαιδευτικού συστήματος, αναγνωρίζει την αξία του ως συμμετέχοντα μιας εκπαιδευτικής ομάδας, μιας και είναι ειδικοί που παρέχουν σημαντική πληροφόρηση για το οικογενειακό πλαίσιο.

Έτσι, λοιπόν, είναι επιτακτική ανάγκη συνεργασίας μεταξύ όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία, για να οδηγηθούμε στην εντάξη όλων των μαθητών.


Οι "εγωιστές" πολίτες....

Της Μενελίας Τολόγλου 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Στη συνέχεια της κίνησης για την παράθεση απόψεων γονέων, εκπαιδευτικών και αναπήρων σχετικά με τα βιωματα τους από την αναπηρία, παραθέτω την άποψή εκπαιδευτικού αγγλικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα στην εκπαιδευτική διαδικασία και αναφέρει:

“Την πρώτη μου χρονιά που διορίστηκα είχα ένα παιδί με υδροκεφαλία. Το συγκεκριμένο παιδί είχε ημερομηνία λήξης, θα πέθαινε. Αυτό που με συγκίνησε και θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ότι στο διάλειμμα τα παιδιά έκαναν ομάδες των 5 και πήγαιναν πέντε μπροστά, πέντε πίσω γιατί όταν κατέβαινε τις σκάλες έγερνε το κεφάλι του μπροστά και έπεφτε.”

Γενικά, από την προσωπική μου πείρα έχω παρατηρήσει ότι τα παιδιά, όπως λέμε τυπικής ανάπτυξης, φέρονται υποτιμητικά προς τα παιδιά που φέρουν αναπηρία. Είναι, δυστυχώς, σπάνιο το φαινόμενο που αναφέρθηκε παραπάνω. Ωστόσο, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε αυτή τη συμπεριφορά των παιδιών γιατί τα παιδιά τα ανατρέφουν οι γονείς. Άρα, λοιπόν, στο ερώτημα φύση ή ανατροφή; Απαντάμε ανατροφή.

Από την εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης βλέπω γονείς παιδιών χωρίς αναπηρία να μην αφήνουν τα παιδιά τους ούτε να μιλούν πόσο μάλλον να παίζουν με ένα παιδί που φέρει αναπηρία, θεωρώντας ότι η αναπηρία είναι κάτι κολλητικό. Πρέπει οι γονείς των παιδιών χωρίς αναπηρία να βοηθούν εκείνους που έχουν ένα παιδί με αναπηρία. Είναι συνηθισμένο, ακόμα, το γεγονός οι οικογένειες των παιδιών με αναπηρία, εξαιτίας του στίγματος να κάνουν παρέα μόνο με γονείς που βιώνουν την ίδια "προσωπική τραγωδία". 

Πρέπει να οι γονείς παιδιών με ή χωρίς αναπηρία να συναναστρέφονται μεταξύ τους, γιατί μέσα από οποιαδήποτε κοινωνική αλληλεπίδραση βγαίνουμε καλύτεροι.

Η αναπηρία δεν είναι ασθένεια!! Επειδή ένα παιδί έχει διάγνωση αυτισμού (δλδ. δεν δομεί το κίνητρο για επικοινωνία) σημαίνει ότι πρέπει να το περιθωριοποιούμε; Αντιθέτως, πρέπει ο κάθε γονέας να καλλιεργεί στο παιδί του το σεβασμό, την ικανότητα ενσυναίσθησης και αλληλοβοήθειας προς όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, αυτό πρέπει να μάθουν τα παιδιά, τόσο από τους γονείς όσο και από τους εκπαιδευτικούς. 

Χωρίς αυτά τα χαρακτηριστικά “πλάθουμε” αυριανούς “εγωιστές” πολίτες.


ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ: Η ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΕΜΜΕΣΟΤΗΤΑ



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας 
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Βιολογικώς οιοδήποτε όν, ιδίως κατά την περίοδον της πρώτης αναπτύξεώς του, παρουσιάζει συνεχή διαφορισμόν των λειτουργιών του. Υπήρξαν λοιπόν παιδαγωγοί στην ιστορία της ανθρωπότητος, που υπεστήριξαν, ότι κατ’ ανάλογον, φυσιολογικό, βιολογικό τρόπο τινά, κατόπιν βιολογικής αναπτύξεως δηλαδή, επισυμβαίνει και η μάθησις. Χαρακτηριστικαί είναι επί παραδείγματι αι περί αγωγής αντιλήψεις του άγγλου φιλοσόφου Σπένσερ (1820-1903), όστις και συνιστά ανεπιφυλάκτως την φυσικήν και μόνον αγωγήν. Το παιδί, ο κάθε άνθρωπος, διδάσκεται νομοτελειακώς υπό των αποτελεσμάτων των ενεργειών του. Είχε δε προηγηθεί στην ιστορία του Διαφωτισμού και ο σπουδαίος Ρουσσώ, όστις ηπαγόρευεν πάσαν επέμβασιν του διδασκάλου, πάν «μη», προκειμένου να επιτευχθή η αυτοαγωγή.


Η µεταβλητότητα του εσωτερικού μας


Η µεταβλητότητα του εσωτερικού μας
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου*
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Παραπονιέστε για τη μεταβλητότητα της εσωτερικής σας καταστάσεως -άλλοτε είναι καλή και άλλοτε κακή. Δεν γίνεται αλλιώς. «Έχω δοκιμάσει και δοκιμάζω δυσάρεστες ψυχικές καταστάσεις με διάφορες μορφές». Δεν έχουμε παρά να τις υπομένουμε με ταπείνωση και γενναιοψυχία, χωρίς να χαλαρώνουμε τον πνευματικό μας αγώνα, χωρίς να παραμελούμε την εκπλήρωση των θείων εντολών -αυτό ακριβώς που κάνετε.


Έκπληξη: Το Facebook έβαλε τα «Αρχαία Ελληνικά» στην επιλογή γλώσσας


Πώς ενεργοποιούνται - αξίζει να το δοκιμάσετε
Το Facebook έβαλε τα «Αρχαία Ελληνικά» στην επιλογή γλώσσας

Κατ' άλλους η Αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι «νεκρή» 
αλλά για το Facebook φαίνεται, είναι ολοζώντανη !

Το Facebook πλέον «μιλά» και αρχαία Ελληνικά!!!
Το γνωρίζουν ελάχιστοι, ωστόσο αποτελεί πραγματικότητα.
To Facebook στις επιλογές της γλώσσας έχει εντάξει και τα Αρχαία Ελληνικά.

Πλέον οι λάτρεις της Αρχαίας ελληνικής γλώσσας μπορούν να διαβάζουν
τα μηνύματά τους ως «Αγγέλματα».
Στη θέση του «Τι σκέφτεστε» να αναφέρει «Τί δοκείς»,
ενώ όταν κάποιος επιθυμεί να σχολιάσει μια φωτογραφία,
να βλέπει την ένδειξη: Σχόλιον γράφειν.


θα μπορείτε να περιηγηθείτε όχι στην «Αρχική σελίδα» αλλά στο «Οίκος»
Πώς... γυρνάει το Facebook στην αρχαία ελληνική γλώσσα:

1. Μεταβείτε στις «Ρυθμίσεις».
2. Επιλέξετε τη «Γλώσσα».
3. Αναζητήστε την επιλογή «Ελληνική αρχαία» και πατήστε «Αποθήκευση αλλαγών»!




Η ΤΡΕΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ..


Καλλιόπη Ζιώγου

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Η δια Χριστόν σαλότητα ( σαλός = τρελός ) είναι μια σπάνια και ιδιαιτέρως επώδυνη μορφή πνευματικής άσκησης. Δια Χριστόν σαλοί έγιναν κάποιοι άγιοι, πολύ λιγότεροι σε σχέση με τα αναρίθμητα νέφη αγίων και Μαρτύρων, με σκοπό την εν Χριστώ, τελείωσή τους. Η επιλογή αυτή δεν γίνεται από εγωισμό, επειδή οι ίδιοι το αποφάσισαν. Η δια Χριστόν σαλότητα έρχεται μετά από Θεία Κλήση, πρόσκληση – πρόκληση ( πνευματική ), μετά από κάποιο θείο όραμα, ή μετά από την παρέμβαση κάποιου χαρισματικού Πνευματικού προς το πνευματικό παιδί του.


ΠΟΡΤΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ...!!

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ


 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Μητέρα μαθήτριας με αναπηρία αναφέρει σε προσωπική συνάντηση μαζί μου:

«Δε μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει; Η .... (όνομα παιδιού) είναι σα να μην πηγαίνει σχολείο. Και τι να κάνω; Δεν έχω χρήματα να πληρώνω για κάποιον. Το ξέρω θέλει συνέχεια, όλη μέρα κάποιον δίπλα της, αλλά δε μπορώ, το καταλαβαίνεις; Τι άλλο να κάνω; Δουλεύω ώρες πολλές, τη μικρή την προσέχει ο αδερφός της τις περισσότερες μέρες. Και τι να κάνω άλλο; Και η δασκάλα μου λέει «Εγώ δε ξέρω. Εγώ δε μπορώ να τη βοηθήσω. Πάρτε παράλληλη στήριξη». Μα έχω κάνει αίτηση, έχω καταθέσει χαρτιά, συνέχεια με αυτά τα χαρτιά τρέχω να βγάλω άκρη. Και τι έγινε; Να σου πω εγώ... ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ.
 
Τρία χρόνια τώρα στο δημοτικό είναι σα να μην έχει πάει καθόλου. Ο δάσκαλος στην Α’ τη βοήθησε λίγο, αλλά αυτό πάει τελείωσε. Β’ και Γ’ τώρα είναι σα μην πηγαίνει. Έκανα υπομονή να δω. Είπα εντάξει νωρίς είναι ακόμα δε βάζει τίποτα. Πήγα πήρα υλικά και τετράδια και φακέλους και κάθε μέρα άδεια όλα. Βιβλία απείραχτα, τετράδια άγραφα και τη (τη δασκάλα) ρωτάω στη συγκέντρωση «Όλα καλά με τη ... (όνομα παιδιού)» και μου λέει «Ναι μια χαρά. Δε δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Βγαίνει μόνη της όταν θέλει και εμείς κάνουμε το μάθημα μας». Και ήθελα να της πω μα είστε σοβαρή; Αυτό είναι το πρόβλημά σας; Αν θα κάνετε το μάθημα σας; Και βγαίνει και πού πάει; Μόνη της; Αλλά τόσες φορές τα έχω πει και δεν έβγαζα νόημα. Μα τι πρέπει να γίνει πια να την πετάξουμε στον Καιάδα; Πες μου εσύ δασκάλα είσαι. Πες μου. Τι άλλο να κάνω; Τι πρέπει να κάνω; Να το κάνω!
 
Εγώ ξέρω η μικρή μου ξέρει πολλά. Το ξέρω. Δε μιλάει πολύ, αλλά ξέρει πολλά. Θέλει να την ακούσεις. Εγώ φοβόμουν από τότε που έμαθα ότι έχει αυτό στο Φάσμα που μου λένε όλοι οι γιατροί, οι αναπτυξιολόγοι και έλεγα πάντα και τι θα γίνει με αυτό το παιδί; Πώς θα μεγαλώσει; Πώς θα πάει σχολείο; Τι θα κάνει στη ζωή του; Τι έκανα λάθος; Από μωρό τρέχαμε από πόρτα σε πόρτα για να τη βοηθήσουμε. Κάποιες μας δέχτηκαν κάποιες όχι. Φέτος είμαστε μπροστά σε μια πόρτα κλειστή πάλι. Και ποιος φταιεί για αυτό; Εγώ; Το παιδί μου; Όχι τώρα το ξέρω καλά! Το πρόβλημα το έχουν οι άλλοι. Η κοινωνία πού είναι, αυτοί οι βουλευτές, τα υπουργεία, πού είναι; Το παιδί μου τους φταίει και δεν πάει μπροστά η παιδεία τους; Δε φταίει αλλά το παιδί μου τα πληρώνει. Αλλά εγώ θα φέρω τη γη ανάποδα. Μπορεί να μην έχω πολλά λεφτά αλλά το παιδί μου έχει ανάγκη να μάθει και θα μάθει όπως του αξίζει».

Πολλά ερωτήματα, πολλές απαντήσεις... Το ζήτημα είναι για ποιο λόγο το δικαίωμα της εκπαίδευσης φαίνεται τόσο ξένο για αυτό το παιδί; Από το 1994 με τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα θεσπίζεται ότι κάθε παιδί έχει βασικό δικαίωμα στην εκπαίδευση. Έκτοτε όλες οι διακηρύξεις, τα θεσμικά κείμενα, οι νομοθεσίες σε εγχώριο και ευρωπαϊκό επίπεδο βασίζονται στις βασικές αρχές παροχής ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλα –ανεξαιρέτως- τα παιδιά. Ωστόσο, η πραγματικότητα αναδεικνύει αυτό που όλοι τόσα χρόνια αντιμετωπίζουμε: την πολιτική ρητοτική αυτών των υποσχέσεων.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για την ουσιαστική εφαρμογή της ενταξιακής ιδεολογίας είναι η συνεχής πάλη με στόχο τη μετατροπή των δεδομένων δομών, τη μετάβαση από ένα μοντέλο κοινωνικής πρόνοιας σε μοντέλο ίσων ευκαιριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την άρση των προκαταλήψεων, την αποδοχή της διαφορετικότητας, την επανεξέταση των αξιών και των αρχών της εκπαίδευσης, τη ριζοσπαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το σχεδιασμό νέων αναλυτικών προγραμμάτων, την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών στο πολυπρισματικό ζήτημα της αναπηρίας.

Το ερώτημα είναι σε αυτές τις συνθήκες στις οποίες ζούμε όλοι, ποιος θα παλέψει, γιατί και για ποιον; Οι «πόρτες μένουν κλειστές», όπως αναφέρει και η μητέρα. Αυτό, όμως, πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αναλάβουμε δράση, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Πρέπει να υπάρχουν αλλαγές. Από μικρά πράγματα δημιουργούνται ουρανοξύστες! Αρκεί να πιστεύουμε σε αυτά!

                                           ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΚΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ!!