Ἡ Τρίπτωτος Πρόθεσις «’Επί»




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς 
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Εμπρόθετοι προσδιορισμοί λέγονται οι προσδιορισμοί δια προθέσεων, αι οποίαι προθέσεις συντασσόμεναι μετά των πλαγίων πτώσεων χρησιμεύουν δια να δηλώσουν διαφόρους επιρρηματικάς σχέσεις. Εκ των προθέσεων είναι γνωστόν ότι άλλαι μεν συντάσσονται μετά μίας πτώσεως και λέγονται μονόπτωτοι άλλαι δε μετά δύο πτώσεων και λέγονται δίπτωτοι και άλλαι μετά τριών πτώσεων και λέγονται τρίπτωτοι. Μία εκ των τριπτώτων προθέσεων είναι και η πρόθεσις «επί».



Θέλουν τα χείλη μας να πάψουν το «Βοήθα Παναγία»



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Παναγία Ιεροσολυμίτισα - Τάφος της Παναγίας


«Βοήθα Παναγία μου». Με αυτή τη φράση επικαλείται ο άνθρωπος τη βοήθεια της Μεγαλόχαρης στις δύσκολές του στιγμές. Για τον απανταχού Ελληνισμό η μητέρα του Χριστού μας, η Θεοτόκος, υπήρξε το στήριγμά του γιατί οι έννοιες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας είναι συνυφασμένες. Όποιος επισκεφτεί διάφορες περιοχές της Ελλάδος θα διαπιστώσει το πλήθος των εκκλησιών και μοναστηριών, χτισμένων τις περισσότερες φορές στις ωραιότερες τοποθεσίες.

Ζήνα Πουλλή - Βοήθα Παναγία μου…




ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΛΑΤΙΝΙΚΑ (ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ) – ΘΕΜΑΤΑ - ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΛΑΤΙΝΙΚΑ (ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ) –ΘΕΜΑΤΑ - ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΜΑΪΟΥ 2016
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)




Γεώργιος Φραντζής: ο Τελευταίος Μεγάλος Ιστορικός του Βυζαντίου



Συγγραφή : 
Μουστάκας Κωνσταντίνος



Ο Γεώργιος Φραντζής ή Σφραντζής έχει δώσει στην ιστορία μία από τις 4 συγκλονιστικές διηγήσεις του 15ου αιώνα για την άλωση της Κωνσταντινούπολης -
stin-e-taxi.blogspot.com



ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Από τους τελευταίους ιστορικούς του Βυζαντίου, κρατικός αξιωματούχος και συνεργάτης των τριών τελευταίων βυζαντινών βασιλέων και συγγραφέας του έργου Σύντομο Χρονικό (Chronicon Minus), που αναφέρεται στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς.



Ἐμβάθυνσις εἰς Τα Ἀπρόσωπα Ῥήματα τῆς Λατινικῆς


Τα Απρόσωπα Ρήματα της Λατινικής
(Verba impersonalia)

τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Lingua Latina - Vicipaedia
la.wikipedia.org


Απρόσωπα ρήματα[1] λέγονται όσα ρήματα έχουν μόνον το τρίτον πρόσωπον του ενικού αριθμού, καθ’ όλους τους χρόνους της οριστικής και υποτακτικής. Προστακτικήν όμως, ρηματικά επίθετα, ύπτια και μετοχάς δεν έχουν. Των απροσώπων ρημάτων άλλα είναι ενεργητικά, άλλα δε παθητικά.




Nηπτική λύσις στο πρόβλημα της κατανοήσεως και της μεταφράσεως των Λειτουργικών Κειμένων


ΝΗΠΤΙΚΗ ΛΥΣΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΩΣ 
ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
π.Κων/νος Στρατηγόπουλος, Δρ. Θεολογίας και Οικονομικών
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Η παραβολή του σπορέως...Η τόσο γνωστή και η τόσο άγνωστη...Τόσο μυστήριο και τόσο φανερούμενο...Όλα εξαρτώνται από μας.

Ακούστε και διαβάστε (μπορείτε και να την αποθηκεύσετε) την απομαγνητοφωνημένη ομιλία του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, πάνω στο χωρίο του κατά Λουκᾶν Ευαγγελίου, κεφάλαιο 8ο, στίχοι 5 έως 15, στα πλαίσια τής ερμηνείας του κηρύγματος τής Κυριακής, πού έγινε την Κυριακή στις 17-10-2010.
Η παραβολή του σπορέως που ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο, η τόσο γνωστή είναι, σε ένα πρώτο κοίταγμα πολύ εύληπτη και πολύ κατανοητή. Τόσο κατανοητή και γνωστή στο πλήρωμα του λαού της Εκκλησίας μας, που θα ερωτούσε κανείς: «τι άλλες ερμηνευτικές προσεγγίσεις θα μπορούσε να κάνει κάποιος, παρά να μιλήσει για τα γνωστά;».


Η εισδοχή Υποψηφίων στο Πανεπιστήμιο & Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου για το Ακαδημαϊκό Έτος 2016-17


ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ 2016-2017

 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ – ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ

Η εισδοχή Ελλαδιτών Υποψηφίων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο
Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου για το Ακαδημαϊκό Έτος 2016-17
με το ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΙΣΤΟΡΙΑ (ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ) - ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016

/ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ)

- ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ





ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΜΑΪΟΥ 2016

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ(ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ) -

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ(ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)



«Ἐσθλός -ή, -όν»: Ἐτυμολογία - Ἑρμηνεία




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



A fun and easy way to remember -

www.memrise.com

Επ’ αφορμή σχετικής ερωτήσεως στις πανελλήνιες εξετάσεις στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών[1], θα καταπιαστούμε στο να αναζητήσουμε την ετυμολογία και το νόημα της λέξεως «ἐσθλός». Χάριν της ιστορίας υπενθυμίζουμε ενθάδε την άσκησιν των φετινών εξετάσεων:



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (ΓΠ)



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016
ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (ΓΠ)
– ΘΕΜΑΤΑ - ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ


Βαλκανικό Σύμφωνο. Διοικητικό κτίριο του Βελιγραδίου. Αθήνα, Φωτογραφικό Αρχείο Πολεμικού Μουσείου



ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2016
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ



Αχιλλέας Παράσχος: Ἀσμάτιον



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Φωτογραφία του Αχιλλέως Παράσχου, στο κάτω μέρος η υπογραφή του

Ο Αχιλλέας Παράσχος (πραγματικό όνομα Νασάκης ή Νασίκογλου· Ναύπλιο 1838 - Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 1895) ήταν Έλληνας ρομαντικός ποιητής του 19ου αιώνα, εκπρόσωπος της πρώτης Αθηναϊκής σχολής. Παράσχος ήταν το μικρό όνομα του πατέρα του.



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΘΕΩΡ.Κ.) ΘΕΜΑΤΑ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Ομάδας Προσανατολισμού
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
– ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ








ἈΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ: Ἠθικά Νικομάχεια (Β 1, 4) (ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ)




Ενότητα 2η (Β 1, 4)
- Η ηθική αρετή καλλιεργείται με την ηθική πράξη






ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν







ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (ΕΠΑΛ) – ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (ΕΠΑΛ) 
– ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕ ΛΙΔΑΣ
ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
HMEΡΗΣΙΩΝ Ε ΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ Λ ΥΚΕΙΩΝ
ΤΡΙΤΗ 17 ΜΑΪΟΥ 2016
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ




Η δημιουργία ενός καινούργιου κόσμου



SOS ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑΣ / ΕΚΘΕΣΗ


(ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016)


- ΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤOΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΗ







ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



Η δημιουργία ενός καινούργιου κόσμου – πλέον ανθρώπινου, κατά την ρήσιν του Γάλλου φιλοσόφου Ροζέ Γκαρωντύ – δεν είναι ρωμαντικός οραματισμός αλλά ανάγκη και δίκαιο αίτημα της μεγάλης πλειοψηφίας των ανθρώπων. Άλλως τε δια τούτον τον σκοπόν γίνονται αγώνες εις άπαντα τα πεδία, οικονομικό, ιδεολογικόν, ηθικόν, πολιτικόν, πολιτιστικόν, κοινωνικό και δια την υλοποίησιν αυτού του σκοπού απαιτούνται ωρισμένες προϋποθέσεις τις οποίες και θα ίδωμε στην ανάλυσιν που ακολουθεί.


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ) – ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016
ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ)
– ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ







Το κείμενο της γλώσσας φέτος είναι παράγραφοι από το βιβλίο "Πρακτική φιλοσοφία" του Παπανούτσου. Το δε θέμα της ανάπτυξης – παραγωγής κειμένου (Έκθεσης) είναι: "Τα χαρακτηριστικά της γνήσιας φιλίας και ο ρόλος των ΜΜΕ, δηλαδή των κοινωνικών δικτύων στην διαμόρφωση της γνήσιας φιλίας"




Με την αυγή ξεκίνησαν και πάνε οι Μυροφόρες...

«Οὐκ Έστιν Ώδε»

Των Μυροφόρων... Σήμερα θα έπρεπε 
να εορτάζεται η Γιορτή της Γυναίκας
Σοφία Ντρέκου 

Εμείς ας πούμε... Χρόνια μας Πολλά Κυρίες μου...!!!
Των Μυροφόρων...! Ας κάνουμε σήμερα την εορτή 
της Γυναίκας... και του Θείου έρωτα!


Το sms ἀπειλεῖ τις ζωές μας (ΜΕΡΟΣ B') (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)


Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος




Ποιὸ εἶναι τὸ περιεχόμενό τους;


Δὲν ἔχουμε ὑπόψη μας κάποια συγκεκριμένη ἐπιστημονικὴ ἔρευνα ὅσον ἀφορᾶ τὸ θέμα αὐτό. Ὡστόσο τὰ sms[1] εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν διεκπεραίωση τῶν καθημερινῶν μας ἀναγκῶν, ὁπότε κι ἕνα μεγάλο μέρος γίνεται ἀσφαλῶς γιὰ νὰ καλύψουν αὐτὲς τὶς ἀνάγκες. Ὅμως εἶναι δυνατὸ ἕνας τόσο μεγάλος ἀριθμὸς γραπτῶν μηνυμάτων, 50 τὴν ἡμέρα ὅπως εἴπαμε γιὰ τὸν μέσο ἔφηβο, νὰ εἶναι γιὰ τὴν κάλυψη αὐτῶν τῶν ἀναγκῶν;



Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)


Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν


(Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)




Terracotta bell-krater (bowl for mixing wine and water)


Επιμέλεια:

Δήμητρα Αντωνοπούλου



Επαναληπτικές Β’ Τάξης


Να βάλετε τα επίθετα που είναι στην παρένθεση στο σωστό γένος, αριθμό και πτώση:



Ὁ σοφός ἀνήρ ἔχει ὅπλον τούς …………………………… (ὀξύς) καί …………………… (ταχύς) λόγους.
Πολλάκις οὐ τά ……………… (γλυκύς) φάρμακα σωτηρίαν φέρει ἀλλά τά πικρά.
Χρώμεθα ……………………. (ἀληθής) τοῖς λόγοις.
Οὗτος ἐστιν …………………. (ἀφανής) πατρός.
Τίνας ἡγῇ (=νομίζεις) τῶν ἀνθρώπων ……………………….. (εὐδαίμων) εἶναι;
Ἡ ἀρχή τό ἥμισυ τοῦ …………………. (πᾶς) ἐστίν.
Ὁ Ἡρόδοτος ……………………. (πολύς) και …………………… (μέγας) ἔγραψεν.



Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)



Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν


(Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)


uphronios Krater (source: Metropolitan Museum of Art)


Επιμέλεια:

Δήμητρα Αντωνοπούλου




ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ Α΄




Στις ακόλουθες προτάσεις να τοποθετηθεί ο κατάλληλος τύπος οριστικής του εἰμί:
Ἀργία ……………………. μήτηρ πάσης κακίας.
Αἱ δεύτεραι σκέψεις …………………… σοφώτεραι.
Οὐκ ……………………….. (μελλ.) ἕτεροι πλήν ἐμοῦ.
Ἀφίκοντο εἰς Κιλικίαν, ἔνθα ……………… (γ’ εν. παρατ.) τά Συεννέσιος βασιλέα.
Ἐάν ᾖς φιλομαθής …………………………. (μελλ) πολυμαθής.
Τί ……………………… (μελλ.) ἡμῖν, ἐάν τά ὅπλα παραδῶμεν βασιλεῖ;



Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο οριστικής των ρημάτων που είναι σε παρένθεση: 

Ἱππίας …………………………….. (καταλύω, αόρ.) τήν δημοκρατίαν τήν ἐν Ἀθήναις.
Ἐν τῷ νόμῳ τούτῳ τί ……………………………. (γράφομαι, παρακ.).
Ἐν ταῖς τῶν ἀνθρώπων ψυχαῖς πολλά …………………………….. (κρύπτομαι, γ΄ εν. ενεστ.).
Ἐπί τότε σύ …………………………. (ψεύδομαι, αορ.) πῶς νῦν βούλει πιστεύειν σοι;
Ἄσμενοι (με χαρά) οἱ Πλαταιεῖς τούς παρά τῶν πολεμίων κήρυκας …………………………………. (δέχομαι, μέλλ.)
Βαβυλών ………………………….. (τειχίζομαι, υπερσ.) ὡς οὐδεμία ἄλλη πόλις τῶν τότε.
Ἀλεξάνδρου ἀκοντισταί τούς ἡνιόχους τῶν δρεπανηφόρων ἁρμάτων ……………………………… (κατακοντίζω, παρατ.).
Οἱ Ἕλληνες τάς Ἐρινῦς Εὐμενίδας …………………………. (ὀνομάζω, παρατ.)




Να συμπληρώσετε τις εξής προτάσεις με τους σωστούς τύπους του ρήματος σε όλους τους χρόνους: 

Οἱ νόμοι τούς πολίτας παιδεύουσι.
Τήνδε τήν ἐπιστολήν Νικίας πέμπει.
Οἱ στρατιῶται ἡδέως τῷ Ξενοφῶντι πείθονται.
Οἱ πολῖται πάντες τοῖς θεοῖς εὔχονται.
Ῥάπισμα (χαστούκι) καταδέχεται.
Ὁ Κέρβερος τάς πύλας ᾋδου φυλάττει.



Να συμπληρώσετε τα κενά των ακόλουθων προτάσεων με την κατάλληλη πτώση των λέξεων που είναι στην παρένθεση:
Ἡ ἅμιλλα ……………………………………. (ὁ ἀθλητής, γεν. πληθ.) τούς θεατάς ἐν …………………………………… (τό στάδιον, δοτ. πληθ.) τέρπει.
Γύμναζε σαυτόν …………………………………… (πόνος ἑκούσιος, δοτ.πληθ.), ὅπως ἂν δύνῃ (για να μπορείς) καί …………………………… (ὁ ἀκούσιος, αιτ. πληθ.) ὑπομένειν.
……………………………… (ἵππος, γεν. εν.) μέν ἀρετήν ἐν …………………………… (πόλεμος, δοτ. εν.) φίλου δέ πίστιν ἐν ………………………….. (ἀτυχία, δοτ. εν.) κρίνομεν.
…………………………….. (ὁ σοφιστής, γεν. πληθ.) οἱ πλεῖστοι ………………………………. (ὁ νεανίας, αιτ. πληθ.) ἐδίδασκον …………………………….. (ἡ πολιτική ἀρετή, αιτ. εν.).
Ὦτα τυγχάνει …………………………… (ἄνθρωπος, δοτ. πληθ.) ὄντα ἀπιστότερα ……………………………. (ὀφθαλμός, γεν. πληθ.).
Δεῖ …………………………….. (γλῶσσα, γεν. εν.) κραττεῖν, καί μάλιστα ἐν ………………………………. (συμπόσιον, δοτ. εν.).
…………………………………… (κακός, δοτ. πληθ.) ὁμιλῶν (αν συναναστρέφεσαι) καὐτός ἐκβήσῃ (και εσύ ο ίδιος θα γίνεις) κακός.
Γέρων γέροντι ………………………………. (γλῶττα ἡδίστη, αιτ. εν.) ἔχει παῖς παιδί.



Να συνδυαστούν οι λέξεις των δύο παρακάτω στηλών και να μπουν τα ονόματα στης στήλης Β’ στην ίδια πτώση με εκείνα της στήλης Α’.



1. τοῖς πιστοῖς

a. γέρων


2. τῷ ἡρωικῷ

b. θεράπων


3. τοῦ εὐγενοῦς

c. Αἴας


4. τόν ἱστοριογράφον

d. ἀνδριάς


5. ὦ σεβάσμιε

e. Ξενοφῶν


6. τοῖς ἀγρίοις

f. λέων


7. τῷ κραταιῷ

g. ἀδάμας


8. τοῖς μαρμαρίνοις

h. ἄρχων


9. τῶν πολιτίμων

i. Κρέων



Να συμπληρωθούν τα κενά των ακόλουθων προτάσεων με τη σωστή πτώση των λέξεων που είναι στην παρένθεση:
Πονηράν …………………………. (φύσις, αιτ. εν.) μεταβαλεῖν οὐ ῥᾴδίον.
Μέγα καύχημα ………………………………….. (γονεύς, δοτ. πληθ.) ἀρετῇ τέκνων.
Τά μακρά τείχη συνῆπτε τόν ………………………………… (Πειραιεύς, αιτ. εν.) τῇ Ἀθηναίων ………………………………. (πόλις, δοτ. εν.)
Παρ’ Ὁμήρῳ θαυμάζομεν τούς ἥρωας ……………………………… (Ὁδυσσεύς, αιτ. εν.) καί τόν …………………………………….. (Πηλεύς, γεν. εν.) υἱόν …………………………………. (Ἀχιλλεύς, αιτ. εν.).
Οἱ Κλεάρχου ὁπλῖται ὑπό ……………………………….…. (ὁ ἱππεύς, γεν. πληθ.) Τισσαφέρνους ἐβλάπτοντο.
Ῥώμη μετά ……………………………. (φρόνησις, γεν. εν.) ὠφέλησεν, ἄνευ δέ ταύτης πλεῖον τούς ἔχοντας ἔβλαψεν.
Ἡ μέν φύσις ἄνευ …………………………… (μάθησις, γεν. εν.) τυφλόν, ἡ δέ μάθησις δίχα ……………………………….. (φύσις, γεν. εν.) ἐλλιπές, ἡ δ’ ἄσκησις χωρίς ἀμφοῖν (χωρίς αυτά τα δύο) ἀτελές.



Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο απαρεμφάτου των ρημάτων που είναι σε παρένθεση:



Πλησίον ἦν ὁ σταθμός, ἔνθα ἔμελλον ……………………………… (καταλύω, μελλ.).
Μένων ἐπεχείρει ψεύδη ………………………………. (πλάττομαι, αορ.) καί τούς φίλους διαγελᾶν (να κοροϊδεύει).
Ὤμοσαν οἱ Ἕλληνες καί Ἀριαῖος σύμμαχοι …………………………… (εἰμί, μέλλ).
Πρόξενος ἐβούλετο αὐτόν ………………………………….. (μεταπέμπομαι, αόρ.) οἴκοθεν.
Κῦρος ᾤετο (νόμιζε) τούς Ἕλληνας εἰς μάχην ………………………… (τάττομαι, παρακ.)
Πολυκράτη ἐλέγετο …………………………………. (πείθομαι, παρακ.) τῇ τοῦ βασιλεώς παραινέσει.




Να τοποθετήσετε τα απαρέμφατα που είναι στο πλαίσιο στις παρακάτω προτάσεις και να προσδιορίσετε το είδος και τη λειτουργία τους:



Βούλου δ’ …………………………….. πᾶσι μή σαυτῷ μόνον.
Ἡ ἀρχή λέγεται ……………………………….. ἥμισυ παντός.
Δίκαιον ἐστί τόν εὖ πράττοντα ………………………… θεοῦ.
Ἔδοξεν αὐτοῖς τούς ἐπιόρκους ………………………….
Δεῖ τήν γλῶτταν μή ………………………….. τοῦ νοῦ.
Ἀδύνατον ἐστί πονηρόν ὄντα καλούς κἀγαθούς φίλους ……………………………..




ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΥΛΗΣ Β΄

Να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με τον κατάλληλο τύπο της μετοχής των ρημάτων που δίνονται στην παρένθεση:
Ἄνθρωπος …………… (εἰμί) γίγνωσκε τῆς ὀργῆς κραττεῖν.
Οὐδεμίαν σωτηρίαν ἐστί οὕτω πολλῶν ………………… (εἰμί) τῶν πολεμίων.
Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο ὡς …………………………… (πορεύομαι, μελλ. ) εἰς Κόρινθον.
Τῶν Περσῶν ………………………… (στρατεύομαι, αορ.) ἐπί τήν Ἀττικήν, οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔσπευδον ῥυσόμενοι (για να σώσουν) τήν τῆς Ἑλλάδος ἐλευθερίαν.
Πυθόδημος ταῦτα ἐποίει …………………….. (βούλομαι, ενεστ.) τόν νόμον καταλῦσαι.
Βασιλεύς ……………………………. (φονεύω, παρακ.) τούς στρατηγούς τάς σπονδάς ἔλυσεν.



Στα παρακάτω παραδείγματα να προσδιορίσετε το είδος των επιρρηματικών μετοχών που υπάρχουν και να επισημάνετε ποιες είναι συνημμένες και ποιες απόλυτες:
Ἀριστείδης δίκαιος ὤν, ὅμως δέ ἐφυγαδεύθη ἐξ Ἀθηνῶν.
Αἰσχρόν ἀκούσαντα χρήσιμον λόγον μή μαθεῖν.
Πορευομένων τῶν ἀνδρῶν Ξενοφῶν κραυγήν μεγάλην ἤκουσεν.
Καί μελλόντων αὐτῶν ἀποπλεῖν ἡ σελήνη ἐκλείπει (παθαίνει έκλειψη).
Ὁ βασιλεύς ἔπεμψε Φαλῖνον κελεύσοντα τούς Ἕλληνας τά ὅπλα παραδοῦναι.
Ὀνειδιζόμενός ποτε Ἀρίστιππος ὅτι δίκην ἔχων ἐμισθώσατο ῥήτορα. Καί γάρ, ἔφη, δεῖπνον ὅταν ἔχω, μάγειρον μισθοῦμαι!




Στις παρακάτω προτάσεις να βάλετε το ρήμα της παρένθεσης στην υποτακτική ενεστώτα και αορίστου:
Μή κατά τούς νόμους (δικάζω, β΄ πληθ.) ……………………….. , ……………………………………
Ἐάν (θέλω, β΄ εν.) ……………………….. , ………………………… δυνήσει.
Ὑμεῖς οὐν, ἐάν τι τοιοῦτον (τεχνάζω, γ΄ εν.) …………………………, ……………………………………. (ἐπιτρέπω, β΄ πληθ.) ……………………………………….. , ………………………………….
Τοῦτον δ’ αὐτόν αὑτῷ κελεύω γενέσθαι δικαστήν, ἵνα μή πάρ’ ὑμῖν (κίνδυνεύω, γ’ εν.) ………………………….., …………………………...



Μπορείτε να επιλέξετε τον κατάλληλο τύπο του ρήματος εἰμί, ώστε να ολοκληρωθεί το νόημα των προτάσεων;
Ναυτικοί ὄντες, ὅπου ἄν ………………. τῶν ἐστιῶν ἐπιθυμοῦμεν.
Ἐάν μή πολλαί γέφυραι ………………., οὐκ ἄν ἔχομεν ὅποι ἄν σωθῶμεν.
Ἄν δυνατός ………………….., νικήσεις.
Ἐδέοντο μου δανεῖσαι χρήματα εἰς τόν Πόντον Ἀρτέμωνι καί Ἀπολλοδώρῳ, ὅπως ἄν ἐνεργοι ………………………
Τό δέ Γαλατικόν φῦλον φοβερώτατόν ἐστι ἕως ἄν ἀκέραιον ………………



Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους της ευκτικής: 

Καί ἐμέ ἠρώτα εἴ τι ……………………………. συμβουλεῦσαι. (ἔχω, ενεστ.).
Μή μοι ἀνήρ …………………………… γλώσσῃ φίλος, ἀλλά καί ἔργῳ (εἰμί, ενεστ.).
Καί τότε ἔλεγον ὅτι …………………………………….. φρύγασα συλλέγοντες ὡς ἐπί πῦρ (για να ανάψουν φωτιά) (τυγχάνω, ενεστ.).
Καί ὁ Ξενοφῶν ἐλθών ἔλεγε τῷ Σεύθῃ ὅτι πλησίον ………………………….. οἱ πολέμιοι (εἰμί, ενεστ.).
Τότε δή ἐγνώσθη ὅτι οἱ βάρβαροι τόν ἄνθρωπον ………………………………. (ὑποπέμπω, στέλνω κάποιον να κατασκοπεύσει, αορ.)
Πλῆθος μέν ἦν ἰχθύων· ἐγώ δέ τήν σαγήνην (=δίχτυ) ἁπλώσας καί πολλά ἀπεσχισμένην ἠπόρουν ὅ,τι (=δεν ήξερα τι να…) ………………………… (πράττω, αορ.).
Ἔλεγον ὅτι οἱ πολέμιοι τάς σπονδάς ………………………………….. (λύω, παρακ.).



Να σχηματιστεί ο κατάλληλος τύπος των λέξεων που βρίσκονται στην παρένθεση:



Ἀπόδοτε τά τοῦ ……………………….. (Καῖσαρ) τῷ ………………………………….. (Καῖσαρ) καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.
…………………………. (μητήρ) τε καί ……………………….. (πατήρ) καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερον ἐστίν ἡ πατρίς.
……………………….. (ἀνήρ) ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος.
Οὐδείς τῶν …………………………. (ῥήτωρ) ἀνίστατο.
Ἐπέτρεψεν αὐτῷ βασιλεύειν τοῦ σύμπαντος τῶν ἀνθρώπων …………………………….. (γένος).
Ἔλεγεν τούς ἀγαθούς …………………………….. (ἀνήρ) θεῶν ………………………… (εἰκών) εἶναι.
Τά ψέλια (= βραχιόλια) τά περί ταῖς ……………………… (χείρ) Μηδικά ἐστι ( = συνηθίζονται στους Μήδους).
Καί ἰδού ἐξεκομίζετο τεθνηκώς υἱός μονογενής τῇ ……………………………. (μητήρ), αὐτοῦ.
……………………………. (Δημήτηρ) καί Περσεφόνης, τῆς ……………………………. (θυγάτηρ) λαμπρόν ἱερόν ἐν ……………………………….. (Ἐλευσίς) ἦν.



Μπορείτε να βρείτε τις φράσεις που σχηματίζονται αν αντιστοιχίσετε κατάλληλα τα ουσιαστικά της στήλης Β με τις λέξεις της στήλης Α; Παρατηρήστε ότι τα ουσιαστικά της στήλης Β πρέπει τις περισσότερες φορές να χρησιμοποιηθούν σε μία άλλη πτώση.




Α

Β


1. κραταιοῦ

i. Ἀπόλλων


2. θύω

ii. τέμενος


3. ἱεροῖς

iii. ἡγεμών


4. καλῷ

iv. Κύλων


5. ἄδικος

v. λιμήν



Να σχηματίσετε τους τύπους προστακτικής των ρημάτων που δίνονται στην παρένθεση:



Μηδείς ὑμῶν ……………………….. καθ’ ἡμῶν ποτ’ ἂν ὀμνύναι (=θα μπορούσε να ορκιστεί) (νομίζω, ενεστ. γ’ ενικός).
……………………………. ὅπως ἀνάξιον τῆς τιμῆς ταύτης πράξετε (φροντίζω, ενεστ. β’ πληθ.).
…………………………… αὐτῷ καί ἀντιλήψεταί σου (= θα σε βοηθήσει) (πιστεύω, αόριστος, β’ ενικό).
Καί δίκη αὐτῷ μή ……………………….. περί τοῦ ἀργυρίου, μηδέ ἀρχη …………………………. περί τούτου μηδεμία. (εἰμί, γ’ ενικό, εἰσάγω, ενεστ. ενεστ. γ’ εν.).


Στις παρακάτω προτάσεις να εντοπίσετε τους συνδέσμους που εισάγουν προτάσεις και να χαρακτηρίσετε τον τρόπο σύνδεσης των προτάσεων:


Οἱ μέν οὐκέτι ἐτάραττον, ἀλλ’ ὑπήκουον, ἐγώ δέ ἦρχον, ἡ πόλις δέ ἀστασίαστος ἦν (ἀστασίαστος = ειρηνική).
Αἵ τε γάρ δυνάμεις ἀμφοτέρων ἦσαν ἐφάμιλλοι, τό τε διάστημα τῶν στρατοπέδων βραχύ παντελώς.
Περιέπεσον δέ χειμῶνι καί συμφοραῖς, ὥστε μήδ’ ἂν εἰπεῖν ἀξίως δύνασθαι διά τήν ὑπερβολήν τοῦ συμβάντος.
Καί αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πύθεσθαι (= να πληροφορηθούν) οὐδέ βοηθῆσαι τούς συμμάχους, οὐδ’ ᾠήθησαν (=νόμισαν) δεῖν ἑτέροις τῆς σωτηρίας χάριν εἰδέναι (= να χρωστούν χάρη), ἀλλά σφίσιν αὐτοῖς ( = σε αυτούς τους ίδιους) τούς ἄλλους Ἕλληνας.
Ἐνθυμεῖσθαι χρή ὅτι ὀμωκόκατε τά δίκαια γνώσεσθαι.
Οὗτος τοίνυν οὐχ ὅπως ὠφελήσει τήν πόλιν ἐν τοιούτῳ καιρῷ (= σε μια τέτοια στιγμή) καί τοιαύτῃ καταστάσει διενοήθη, ἀλλ’ ὅπως τι κερδανεῖ ἀπό τῶν ὑμετέρων προσφορῶν παρεσκευάσατο (= φροντισε).


Να σχηματιστούν οι τύποι ευκτικής των ρημάτων στις παρακάτω προτάσεις.



Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ………………………. (εἰμί, γ΄ εν. ενεστ.) μετά πάντων ἡμῶν.
Πρέσβεις οὖν ἔπεμψαν ἵνα χρήματα παρά τοῦ βασιλέως ……………………………….. (λαμβάνω, γ’ πληθ. ενεστ.).
Διηγοῦντο ὅτι τήν ἀναίρεσιν (= περισυλλογή) τῶν ναυαγῶν ……………………………….. (προστάττω, γ’ πληθ. αορ.) ἀνδράσιν ἀγαθοῖς.
………………………….. (εἰμί, α΄πληθ. ενεστ.) σοι πάντες ἔργῳ φίλοι.
Ἔδεισαν (= φοβήθηκαν) οἱ Ἕλληνες μή αὐτούς ………………………… (κατακόπτω, γ΄πληθ. αορ.



Μπορείτε να υπογραμμίσετε τα αντικείμενα και τα κατηγορούμενα των αντικειμένων:



Οἱ στρατιῶται Ἀλκιβιάδην στρατηγόν εἵλοντο (=εξέλεξαν).
Ἀριαῖον ἠθέλομεν βασιλέα καθιστάναι ( = να ανακηρύξουμε).
Δαρεῖος Κῦρον σατράπην ἐποίησε καί στρατηγόν ἀπέδειξε πάντων.
Οἱ Ῥωμαῖοι κατέστησαν ( = διόρισαν) Αὖλον Ἀττίλιον καί Γάιον Σουλπίκιον ἄρχοντας.


Τα ρήματα που ακολουθούν είναι μονόπτωτα. Αφού υπογραμμίσετε τα αντικείμενα, να σημειώσετε στην παρένθεση την πτώση με την οποία εκφέρονται.



χρόνου φείδου. (………………………………….)
ἐμμένω τοῖς ὅρκοις. (………………………………….)
ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ. (…………………)
ἐπί πολύν δέ χρόνον διαγωνισάμενος ἐπεκράτησε τῶν πολεμίων.

(……………………………………)
Τότε μέν οὖν ἔλυσαν τήν πολιορκίαν. (…………………)



Να κάνετε το ίδιο και για τα δίπτωτα ρήματα:



Ἐδίδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῖς συμμάχοις λόγον.
Οὐ τοῦτο ἐρωτῶ σε.
Ταῦτα ἐδίδασκεν ἡμᾶς.
Ἀναμνήσω ὑμᾶς καί τούς τῶν προγόνων κινδύνους.
Θηριππίδῃ δίδωσιν ἐβδομήκοντα μνᾶς.



Να τοποθετήσετε τα παρακάτω επίθετα στην πτώση των ουσιαστικών που τα συνοδεύουν:



Τά ……………….. πεδία (εὐρύς)
Χειμῶνι ……………….. (δριμύς)
Τῆς ………………. ἐλάφου (ταχύς)
Ζῷα …………………… (θῆλυς)
Ἀνθρώπων ……………… (ἄφρων)
…………………. νόμιζω τόν σοφόν (εὐδαίμων)
Κρήνη ……………………. ὕδατος (ἡδύς = γλυκός)


Να συμπληρώσετε τις προτάσεις επιλέγοντας τα κατάλληλα επίθετα από το πλαίσιο.



Τό ἔδαφος …………………………. ἐστί.
Κέρατα ἔλαφος ……………………. οὐκ ἔχει.
Οἱ πλούσιοι οὐκ ἀεί ………………………. εἰσίν.
Σύ δέ ὁ ……………………….., ὁ πολύσαρκος τίς εἶ;
Ἀριστοτέλης παιδείας ἔφη τάς μέν ῥίζας εἶναι πικράς, τόν δέ καρπόν ………………………….
Οἱ μέν οὖν Ἕλληνες ἐσκήνωσαν ( = κατασκήνωσαν) ἐγγύς παραδείσου (= κήπου) μεγάλου καί καλοῦ καί ……………………………………. παντοίων δένδρων.
…………………….. ἐστι τἀληθῆ λέγειν.



Να αναγνωρίσετε τους τύπους των σιγμόληκτων επιθέτων που υπάρχουν στις παρακάτω προτάσεις και να σχηματίσετε την ίδια πτώση των επιθέτων στον άλλο αριθμό:



Ἔστι δέ ἑτερόμηκες τό ὅλον τῆς νήσου σχῆμα.
Κατ’ ἀρετήν δ’ οὐδεμιᾶς τῶν νήσων λείπεται· καί γάρ εὔοινός ἐστι καί εὐέλαιος, σίτῳ τε αὐτάρκει χρῆται.
Προσφέρει αὐτῷ ἡ Πάνθεια χιτῶνα ποδήρη στολιδωτόν τά κάτω.
Εἶχον ὅσα ἐστίν ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους παλαιούς, εὐώδεις, ἀσταφίδας, ὄσπρια παντοδαπά.
Ποιμήν ὡς ἐθεάσατο ( = σαν είδε) δρῦν παμμεγέθη μεστήν βαλάνων, ὑποστρώσας τό ἱμάτιον αὐτοῦ ἐπί ταύτην ἀνέβη καί τόν καρπόν κατέσειε.



Να βρείτε και να αναγνωρίσετε τα είδη των αντωνυμιών που περιέχονται στις παρακάτω προτάσεις:



Περί δε τῶν εἰς ἐμαυτόν λοιδοριῶν (κακολογιών) βραχέα βούλομαι εἰπεῖν.
Ἔσωσε καί αὐτόν καί τούς παῖδας.
Ὁ σοφός ἐν ἑαυτῷ περιφέρει τήν οὐσίαν (= περιουσία).
Ζεύς ἐποίησεν πρῶτος αὐτός ἑαυτόν.
Γνῶθι (= γνώρισε) σαυτόν.
Ἢν (= αν) ἐμε ἀποκτείνητε, βλάψετε ὑμᾶς αὐτούς.
Καλέσας δε Δάμνιππον λέγω πρός αὐτόν τάδε.




Να σχηματίσετε τον ενεστώτα της υποτακτικής των ρημάτων που βρίσκονται σε παρένθεση, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί το νόημα των προτάσεων.



Καί ῥητέον (= πρέπει να πούμε) τήν αἰτίαν ψιλῶς (= μόνο), ἵνα ἡ τῆς ὅλης ὑποθέσεως θεωρία ………………………. (λύομαι).
Ἤν δέ τῶν μέν Ῥωμαίων πρόθεσις εἰς τήν Λιβύην πλεῖν, ἵνα ὁ κίνδυνος …………………………… (γίγνομαι) περί τῆς χώρας τῶν Καρχηδονίων.
Ὅταν ἐπιστήμων τις πολλῶν ……………………………. (φαίνομαι) μιᾶς δέ τέχνης ὀνόματι …………………………………. (προσαγορεύομαι) τό φάντασμα (= εικόνα) τοῦτο οὐκ ἔσθ’ ὑγιές.
Διέταξεν, ἂν ἐγγίζῃ τά θηρία πρός αὐτούς, χρῆσθαι τοῖς βέλεσιν ἀφθόνως, ὅταν δ’ …………………………….. (ἐκπιέζομαι) καταφεύγειν εἰς τήν τάφρον.




Σας δίνονται έξι ρήματα μέσης φωνής σε υποτακτική έγκλιση. Να επιλέξετε το κατάλληλο ρήμα, για να συμπληρωθεί η πρόταση και να σημειώσετε το χρόνο στον οποίο βρίσκεται.



Ἐάν μή ……………………………….. (……………….) τοῖς τῆς πόλεως νόμοις, μεγίστην δίκην δώσομεν (= θα τιμωρηθούμε σκληρότατα).
Πρός δέ τήν θάλασσαν ὅταν ……………………………. (…………………….) καί βιαιομαχῶσι, μεγάλοις ἐλαττώμασι περιπίπτουσιν (= τότε παθαίνουν μεγάλες καταστροφές).
Ταῦτ’ οὖν ἐγώ μέν ἐρευνῶ καί τῶν ξένων καί τῶν ἀστῶν ἄν τινα ……………………………….. (…………..) σοφόν εἶναι.
Ἴθι (= εμπρός) ………………………….. (………….) πρός Δελφούς.
Ἐπορεύοντο εἰς τό ἱερόν ταχέως, ἵνα τῷ θεῷ …………………………………… (…………………….).
Λέγω ὑμῖν ταῦτα, ἵνα μή ……………………………. (………………)




Να χαρακτηρίσετε τα ρήματα ως μονόπτωτα ή δίπτωτα και να γράψετε δίπλα την πτώση ή τις πτώσεις με τις οποίες εκφέρονται τα αντικείμενά τους.


Τοῦτο ὑμῶν δέομαι (=παρακαλώ).
Ἡγεῖτο δ’ Ἀννίβας αὐτῶν.
Ὁ δέ Ἀσδρούβας ἀσφαλῶς τά τε θηρία καί τάς δυνάμεις (= στρατιωτικές δυνάμεις) ἐγύμναζε.
Ὁ δέ στρατηγός τήν λείαν ἀπέδωκε τοῖς προσήκουσιν (= στους δικαιούχους).
Κατηγόρουν ἐμοῦ μᾶλλον οὐδέν ἀληθές.
Ὁ δε στρατηγός ἐτήρει φιλοτίμως ἀμφότερους τούς τόπους.
Ἐβοήθουν δέ ἅπαντες τοῖς κινδυνεύουσι.



Η λέξη που βρίσκεται σε παρένθεση στα παρακάτω παραδείγματα λειτουργεί ως κατηγορούμενο του αντικειμένου. Μπορείτε να την βάλετε στον αριθμό και στην πτώση που πρέπει, ώστε να συμφωνεί με το αντικείμενο.


Πάντας γάρ τούς φιλοσόφους …………………… (θεῖος) προσαγορεύουσι.
Ἐκάλουν δέ τό μέρος …………………………. (στρατόπεδον), τούς δέ πεζούς ὠνόμαζον …………………… (τριάριος. Τριάριοι = οι πρεσβύτεροι και εμπειρότεροι ρωμαίοι στρατιώτες).
Οἱ δέ Ῥωμαῖοι ποιησάμενοι τούς πρός τόν Ἱέρωνα ………………………….. (στρατηγός) τάς συνθήκας ἔλυσαν.
Ἀτάρβας δέ ὑπέστησε (= έστρεψε) τήν ἑαυτοῦ ναῦν …………………………………… (ἀντιπρῳρος = αντιμέτωπος) τοῖς πολεμίοις.


Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο λέξεων που δίνονται σε παρένθεση:



Πολυέλεε Κύριε, εὐλόγησον τά ζῷα ταῦτα καί ποίησον αὐτά ………………………….. καί εὔρωστα. (ὑγιής).
Τοσαῦτα ἐδήλωσα, ἵνα μάθῃς πόσαις μηχαναῖς ἡ τύχη με τόν ……………………………. καταγωνίζεται (ἀτυχής).
Τό γάρ ἄγευστον πόλεως καταλῦσαι τόν βίον (= να πεθάνει κανείς) ἀποτρόπαιον, ὡς ὂν …………………………………. καί δύστροπον (θηριώδης).
Κίμων ἦν πατρός ………………………… (ἐπιφανής).
Βίας ὁ Πριηνεύς συμπλέων ποτέ ………………………… χειμαζομένης τῆς νεώς (= ενώ το πλοίο κλυδωνιζόταν από την καταιγίδα) κἀκείνων τούς θεούς ἐπικαλούντων «σιγᾶτε», ἔφη, «μή αἴσθωνται» (= μην καταλάβουν) ὑμᾶς ἐνθάδε πλέονας». (ἀσεβής, δοτ. πληθ.)
Ὁ ἥλιος οὐκ ἐπιτρέπει τοῖς ἀνθρώποις …………………….. ἀκριβῶς ὁρᾶν. (αυτοπαθητική αντωνυμία γ’ προσώπου, αιτ. ενικού).
Καί τούς παῖδας τούς ἐμούς ᾔσχυνε καί ἐμέ ……………………. ὕβριζε. (οριστική αντωνυμία).
Οὐκ ἐβούλοντο προκαταλαμβάνειν (να δεσμεύσουν)………………. …………………………………. ὅρκοις καί συνθήκας. (αυτοπαθητική αντωνυμία γ΄ προσώπου, αρσ. αιτ. πληθ. του περιφραστικού τύπου).



Να διαβάσετε τις παρακάτω προτάσεις και να βρείτε α) τα παραθετικά, β) το δεύτερο όρο σύγκρισης (όπου υπάρχει):



Λάμων εἶπεν μῦθον ᾠδῆς (= από τραγούδι) γλυκύτερον.
Θρασύτερός ( = τολμηρότερος) εἰμί νῦν ἢ τότε.
Ἀγησίλαος πολυεπαινότατος ὑπό πάντων ἀνθρώπων διετέλεσεν.
Φῦναι ( = ήταν εκ φύσεως) δέ ὁ Κῦρος λέγεται εἶδος ( = στη μορφή) μέν κάλλιστος, ψυχήν δέ φιλανθρωπότατος καί φιλομαθέστατος καί φιλοτιμότατος ( = πολύ φιλόδοξος).
Καί γάρ ἐκ νυκτός εἴ τινος δέοιτο ( = αν χρειαζόταν κάτι) Ἀστυάγης, πρῶτος ᾐσθάνετο ( = καταλάβαινε) Κῦρος καί πάντων ἀοκνότατα ( = προθυμότερα) ἀνεπήδα ὑπηρετήσων αὐτῷ.
Βιών ὁ Βορυσθενίτης τόν θεόν κολάζοντα τούς παῖδας τῶν πονηρῶν γελοιότερον εἶναί φησιν ἰατροῦ διά νόσον πάππου καί πατρός ἔκγονον ( = απόγονο) καί παῖδα φαρμακεύοντος ( = που δίνει φάρμακα)



Να σχηματίσετε την υποτακτική (μέσης φωνής) των ρημάτων που δίνονται στην παρένθεση.



Οὐκ ἔχω, ὅ,τι ………………………….. σοι (ἀποκρίνομαι, ενεστ. α΄ υπο
Ἐάν ἄρα καί περί ἄλλου ………………………….. διαλέγεσθαι, δοκεῖ μοι μή παύεσθαι. (ἄρχομαι, αόριστος γ’ ενικό).
Παρεκάλεσε δέ ἵνα οἱ Λακεδαιμόνιοι ἄνδρα ἀγαθόν ………………………………. καί τάς φωνάς μηδέ τοῖς ὠσι …………………………………… (ψηφίζομαι, αόριστος, γ’ πληθ. / προσδέχομαι, ενεστ. γ’ πληθ.).
………………………………. τῆς ζωῆς ἡμῶν. (φείδομαι = λυπούμαι, ενεστ. α΄ πληθ.).



Στις προτάσεις που ακολουθούν να υπογραμμίσετε τα απρόσωπα ρήματα και τις απρόσωπες εκφράσεις:



Παρά τοῦ πατρός προσήκει λόγον λαμβάνειν.
Ἀναγκαῖον ἐστι πείθεσθαι ( = να υπακούτε) τοῖς νόμοις τοῖς ὑμετέροις.
Καλῶς ἔχει λέγειν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περί εἰρήνης τά ἑξῆς.
Γράμματα δεῖ μαθεῖν καί μαθόντα νοῦν ἔχειν.
Ὥρα ἐστίν ἀπιέναι (να φεύγουμε).
Ὅτι μέν οὖν οὐ πιστά (= αξιόπιστα) λέγουσιν, καί ἐκ τούτων αὐτῶν ῥᾴδιον ἐστί μαθεῖν.




Στα παρακάτω παραδείγματα που ακολουθούν υπογραμμίσετε τα υποκείμενα των απαρεμφάτων σε αιτιατική και τις δοτικές προσωπικές.



Τῷ μέν Σόλωνι συνέβη τελευτῆσαι τόν βίον.
Ἀνάγκη ἐστίν ἡμῖν τάς τῆς πόλεως πύλας φυλάττειν.
Ἔδοξέ μοι λίαν πόρρω (= πολύ μακριά) τῶν ἀκτῶν εἶναι.
Δεῖ δέ καί καθ’ ἕκαστον ὑμᾶς ἀκοῦσαι τά ἔργα αὐτῶν.
Τήν μέν γάρ ἀνδρείαν καί τήν ἀλκήν (= σωματική δύναμη) αὐτῆς οὐχ ἡμᾶς χρή λέγειν, ἀλλ’ ὅς μεγαλοφωνότατος τῶν ποιητῶν, Ὅμηρος.



Να υπογραμμίσετε τα υποκείμενα των απαρεμφάτων και να χαρακτηρίσετε το είδος της σύνταξης (ταυτοπροσωπία – ετεροπροσωπια).
Οἱ Λακεδαιμόνιοι βούλονται διαμένειν ἐν τῷ χωρίῳ.
Φημί τούτους οὐ πονηρούς πολίτας εἶναι.
Αἰγινῆται ἔλεγον οὐκ εἶναι αὐτόνομοι.
Ἤν ἐγγύς ἔλθῃ θάνατος, οὐδείς βούλεται θνῄσκειν.
Οἱ Ἀθηναῖοι ἐνόμιζον ἱκανούς ἡμᾶς εἶναι περιγενέσθαι (= να νικήσουμε) τῷ πολέμῳ.
Καί τούτους νομίζουσί τινες γνωρίζειν τάς ὁδούς.
Μιλτιάδης ἔπεισεν Ἀθηναίιους στρατεῦσαι.



Να τραπούν οι ακόλουθοι τύποι σε ευκτικές μέσης φωνής του ιδίου χρόνου: φυλάξονται, πεπεισμένος ὦ, τρέψηται, ηὔξω, πορεύεσθαι, δεξώμεθα.



Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους της ευκτικής:



Ἔλεγεν ὅτι ἱππέων τάξις μεγάλη ἐν τῷ πεδίῳ …………………………. (προφαίνομαι, ενεστ.).
Ἐγω Κῦρον ἐπεθύμησά μοι φίλον γενέσθαι, νομίζων τῶν τότε ἱκανώτατον εἶναι εὖ ποιεῖν (= να ευεργετεί) ὃν ……………………… (βούλομαι, ενεστ. γ΄ ενικ.)
Τοῖς διά γῆρας καταλειπομένης αἰχμαλώτοις προσέταττεν ἐπιμελεῖσθαι αὐτῶν, ὡς μήτε ὑπό κυνῶν (= από σκυλιά) μήθ’ ὑπό λύκων …………………………….. (διαφθείρομαι = κατασπαράζομαι, ενεστ. γ΄ πληθ.).
Ἐλπίδων πάντας ἐνέπλησεν ὡς (= έδωσε σε όλους ελπίδες ότι) πᾶσι πολλά κἀγαθά ………………………….. (εἰμί, μελλ. γ΄ εν.), εἰ ἄνδρες ἀγαθοί (γενναίοι) ……………………………… (γίγνομαι, ενεστ. γ’ πληθ.).
Ἐμίσει εἴ τις εὐεργετούμενος ἀχάριστος ………………………………. (φαίνομαι, ενεστ. γ΄ενικ.).
Εἰ δέ τις ἀκούσιον τι δεινόν ………………………………… (ἐργάζομαι, αορ.) κολάζεται (= να τιμωρηθεί) καί τοῦτον δικαιοῖ (= θεωρεί δίκαιο).
Εὐθύς δε Σεύθῃ εἶπεν ὅτι ……………………………………. (συστρατεύομαι, μελλ. γ΄ πληθ.) αὐτῷ.




Μπορείτε να βρείτε τις ερωτηματικές, αόριστες και αναφορικές αντωνυμίες στις προτάσεις που ακολουθούν και να τις κατατάξετε σε ένα από τους τρεις κύκλους;


Ἀλώπηξ ἐθεάσατο βότρυας κρεμάμενους ἀπό τινος ἀναδενδράδος.
Οἱ τριάκοντα κατ’ ἀρχάς μέν ταῦτ’ ἐποίουν, ἐφ’ οἷς ἔχαιρεν ἡ πόλις.
Ἠρωτήθη τίνι διαφέρουσι οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων.
Ὁρᾶτε οὖν ὅπως ἔσεσθαι ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας, ἧς κέκτησθε.
Τόν δέ βασίλεα τόν νῦν μέγαν προσαγορευόμενον ποιήσεις τοῦτο πράττειν, ὅ,τι ἂν σύ προστάττῃς.




Σχηματίστε το σωστό τύπο των αντωνυμιών στις παρακάτω προτάσεις:



Προσέλαβε ἱππέας τε καί πολλούς καί πελταστάς …………………………. (ὅστις) ἔμελλον αὐτῷ ἐκ τῶν λασίων (= από τα δασώδη μέρη) τά θηρία ἐξελᾶν (= να αναγκάσουν να βγουν).
…………………………. (ὅσπερ, ουδετ.) παρ’ ὑμῖν ἡ Λήθη δύναται, τοῦτο ἐνταῦθα ἡ ἄγνοια ἐργάζεται.
Τό χωρίον ἐν ………………. (ὃς) ἐστρατοπεδεύοντο, ἑλῶδες καί χαλεπόν (= δύσβατο) ἦν.
Ἄλλοι ……………………….. (τίς) ἔμελλον περί ἐμοῦ διαγνώσεσθαι (= να εκδώσουν καταδικαστική απόφαση).
Τό τείχισμα τῶν Συρακοσίων, ……………………. (ὃς, ουδ.) ἦν αὐτόθι, αἱροῦσι (= κυριεύουν).
Καί γάρ ………………… (τίς) ἂν τούτοις τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν (= θα μπορούσαν να παραβληθούν) ἀρετῇ;
Ὁ Δημοσθένης ἐνόμισεν οὐχ οἷόν τε εἶναι παθεῖν ………………………. (ὅσπερ, ουδ. Πληθ.) ὁ Νικίας ἔπαθεν.
Διηπόρει (= βρισκόνταν σε απορία) ………………………… (τίς) τρόπον τήν εἰς οὐρανόν πορείαν ποιήσει.




Να σχηματίσετε τις παρακάτω προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο των επιθέτων που δίνονται σε παρένθεση:



Γυμνοί ………………………. ἦσαν οἱ κλάδοι. (πᾶς).
Ἦν δέ χιών …………………….. καί ψῦχος οὕτως ὥστε τό ὕδωρ ὃ ἐφέροντο ἐπί δεῖπνον ἐπήγνυτο (= πάγωσε) καί οἶνος ὁ ἐν τοῖς ἀγγείοις. (πολύς).
Καί τραχύς ἦν ὁ ποταμός …………………………. λίθοις καί ὀλισθηροῖς. (μέγας)
Τῇ δέ ἀριστερᾷ τοῦ θεοῦ χειρί ἔνεστι (= υπάρχει) σκῆπτρον μετάλλοις τοῖς ………………….. διηνθισμένον (= διακοσμημένο). (πᾶς).
Ὁρῶμεν θηρία καί κήτη …………………….. μέν καί ἄλλα, ἕν δέ μέγιστον …………………………. (πολύς, ἅπας, γεν. πληθ.).
Μετ’ ὀλίγον δέ ………………………….. νῆσοι ἐφαίνοντο, πλησίον μέν ἐξ ἀριστερῶν ἡ Φελλώ, πόλις ἐπί ………………………… καί στρογγύλου φελλοῦ κατοικουμένη (= κτισμένη). (πολύς, μέγας).
[Διογένης] εἰς Μύνδον ἐλθών καί θεασάμενος (= και παρατήρησε) …………………………… τάς πύλας, μικράν δέ τήν πόλιν, ἔφη, «ἄνδρες Μύνδοι, κλείσατε τάς πύλας, μή ἡ πόλις ὑμῶν ἐξέλθῃ». (μέγας).




Να αποδώσετε στα ελληνικά τις παρακάτω προτάσεις:



Τί γάρ ἂν ἄλλο πράττοιμι;
Τί ἂν λέγοιμεν;
Οὐκ ἂν ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶς (=να τσακώνεστε);
Εὐθύς εἰσπηδήσαντες εἰς τόν πηλόν θᾶττον (= γρηγορότερα) ἢ ὥς τις ἂν ᾤετο (= θα νόμιζε) μετεώρους ἐξεκόμισαν (= έβγαλαν έξω σηκωτές) τάς ἁμάξας.
Εἴ τι ἐμοί κακόν βουλεύοις (=σκέπτεσαι), ἅμα ἂν μοι δοκεῖς καί σαυτῷ κακόνους (κακώς διατεθειμένος) εἶναι.




Να αναγνωρίσετε (χρόνος, πρόσωπο, αριθμός) τα ρήματα που βρίσκονται σε προστακτική έγκλιση και να δηλώσετε τη λειτουργία της προστακτικής (προσταγής, προτροπή, συγκατάθεση, απαγόρευση);



Τούς δέ φίλους αἰσχύνου (= να σέβεσαι), τοῖς νόμοις πείθου (= να υπακούεις).
Μηδείς ὑμῶν ἀποκρινέσθω.
Σκέψασθε τήν ἀναίδειαν, ὃς ἐν ὑμῖν ἐτόλμησεν εἰπεῖν.
Λεγέσθων μέν· ἀπορῶ δέ ἔγωγε τί χρή ποτε εἰπεῖν τούς σοφιστάς.
Μή μου ἅπτου (μη μ’ αγγίζεις).




Να βάλετε τα ρήματα που βρίσκονται σε προστακτική έγκλιση στο ίδιο πρόσωπο στον άλλο αριθμό:



Πορευσάσθω τήν ὁδόν.
Στρεψάσθων πρός τήν ἀτραπόν.
Φυλάξασθε τῶν πολεμίων.
Δέξασθε, ὦ θεοί, τήν θυσίαν ταύτην.
Διόρισαι (ξεχώρισε) δέ καί τούτων ἑκάτερον.
Μή ὀδύρεσθε, ἐπεί οἱ θεοί εὐμενεῖς εἰσίν.




Να υπογραμμίσετε τα απαρέμφατα της αναφοράς.


Δειναί γάρ αἱ γυναῖκες εὑρίσκειν τέχνας.
Κῦρος μέν οὖν ἐγένετο βασιλικώτατός τε καί ἄρχειν ἀξιώτατος.
Οὐδενός ἥσσων (= κατώτερος) γνῶναι τά δέοντα καί ἑρμηνεῦσαι ταῦτα.
Εἰ δ’ ἃ συμφέρει χωρίς κολακείας ἐθελήσετ’ ἀκούειν, ἱκανός λέγειν.
Νέστωρ ἥδιστος ἦν λέγειν.
Περικλῆς ἄριστος ἦν τῷ δήμῳ συμβουλεύειν τά δέοντα.
Οὗτος ἄριστος ἐστι βροτῶν (= από τους θνητούς) μάχεσθαι.



Να υπογραμμίσετε τα απρόσωπα ρήματα και τις απρόσωπες εκφράσεις και να κυκλώσετε τα υποκείμενά τους.



Δῆλον γάρ ὅτι, ἐάν μάθω, παύσομαι ταῦτα ποιῶν.
Λέγεται γοῦν ὁδοιπορῶν ποτε δι’ ὕλην βαθείας (= πυκνό δάσος) παραβῆναι τήν ὁδόν ἐπί πλέον.
Ἴσως ἀναγκαῖον ἦν τό προτρέπεσθαι πάντας πρός τήν παραδοχήν τῶν νόμων.
Ἐδόκει μέν γάρ ἰσορροπεῖν τά πράγματα τοῖς συμφέρουσιν.
Ἔννοιαν μέν γάρ λαβεῖν ἀπό μέρους ὅλων δυνατόν, ἐπιστήμην δέ καί γνῶσιν ἔχειν ἀδύνατον.



Στα παραδείγματα που ακολουθούν έχουμε «προσωπική σύνταξη». Μπορείτε να την μετατρέψετε σε απρόσωπη;


Δοκεῖ δ’ ἡ πόλις τά τε πολέμια ἀσκῆσαι καί τά περί τήν ἄθλησιν.
Σωκράτης λέγεται σοφός εἶναι.
Ἐκεῖνοι δέ σοι δοκοῦσι ἐπαίνου τυγχάνειν.
Ἀγησίλαος ἔμοιγε δοκεῖ ἀγήρατος (= αγέραστος) εἶναι.
Καί οἱ νόμοι δέ μοι φαίνονται ταῦτα δύο διδάσκειν.
Οὐκ ἄν μοι δοκεῖ δύνασθαι Ἐργοκλῆς ὑπέρ ἑνός ἑκάστου εἰπεῖν.



Να σχηματίσετε την ευκτική του ρήματος που βρίσκεται στην παρένθεση.



Ἔτι δέ φιλονικίαν (=άμιλλα) ἐνέβαλε πρός ἀλλήλους τοῖς μετ’ αὐτοῦ ὅπως ἕκαστοι αὐτῶν ἄριστοι ………………………….. (φαίνομαι, ενεστ.)
Πῶς ἂν οὖν ἐγώ ………………………. (βιάζομαι, αόριστος) ὑμᾶς ξύν ἐμοί πλεῖν μή βουλομένους;
Ὁ δέ ἠρώτα εἰ αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι σπένδοιτο (= θα γινόταν συνθήκες) τοῖς ἰοῦσι καί ἀπιοῦσιν (που έρχονταν και έφευγαν) ἢ καί τοῖς ἄλλοις ……………………………… (εἰμί, μελ.) σπονδαί.
Ἐπεί δέ ………………………. (ἄρχομαι, αόριστος, γ΄πληθ.) νικᾶν ξύν αὐτῷ (= μαζί του) τούς πολέμιους, ἤδη μεγάλα ἦν (= υπήρχαν σοβαροί λόγοι) τά χρησίμους ποιοῦντα εἶναι τούς ξύν αὐτῷ στρατιώτας.
Οἱ δέ Βυζάντιοι ὡς εἶδον τό στράτευμα βίᾳ εἰσπῖπτον, φεύγουσιν ἐκ τῆς ἀγορᾶς, οἱ μέν εἰς τά πλοῖα, οἱ δέ οἴκαδε (= στα σπίτια τους), ὅσοι δέ ἔνδον ἐτύγχανεν ὄντες, ἔξω, οἱ δέ καθεῖλκον τάς τριήρεις, ὡς ἐν ταῖς τριήρεσι ………………………………. (σῴζομαι, ενεστ. γ’ πληθ.)


Να συμπληρώσετε τα κενά σχηματίζοντας αφενός τη δυνητική ευκτική του ρήματος, αφετέρου τον κατάλληλο τύπο των επιθέτων ή ουσιαστικών που βρίσκονται σε παρένθεση.



Πολλά περί τούτου ………………………. (λέγω, ενεστ. γ΄ ενικό).
………………. (ἔχω, ενεστ. β΄εν.) ἄν με διδάξαι τί ἐστί νόμος.
Ἥ τε γάρ μεστή ἦν παντοδαπῶν καί ὅπλων καί ἵππων, οἵ τε χαλκοτύποι (= χαλκουργοί) καί οἱ τέκτονες (= ξυλουργοί) καί οἱ σιδηρεῖς καί σκυτεῖς (= υποδηματοποιοί) καί γραφεῖς (= ζωγράφοι) …………………. (πᾶς) πολεμικά ἔργα κατεσκεύαζον· ὤστε τήν πόλιν ὄντως ἂν ἡγησω πολέμου ἐργαστήριον εἶναι.
Οἶμαι γάρ οὐκ ἂν ἀχαρίστως μοι ἔχειν (= ότι δεν θα έβρισκα αγνωμοσύνη) οὔτε πρός ὑμῶν οὔτε πρός τῆς …………………… (πᾶς) Ἑλλάδος.
…………………… (πολύς) καί καλαί ἐλπίδες ἡμῖν εἰσι σωτηρίας.
Τά δ’ ἐν ὄρεσιν καί λειμῶσι θηρία ὡς (= πόσο) μέν καλά, ὡς δέ ………………. (μέγας), ὡς δέ λιπαρά (= παχιά) ἐφαίνετο.
……………….. (πολύς) τε αὐτός ἧκεν ἔχων ἱππέας καί πεζούς.




Από το πλαίσιο να επιλέξετε τον κατάλληλο τύπο προστακτικής, ώστε να ολοκληρωθεί το νόημα των προτάσεων:



Ἄν τις βιάζηται τό βέλτιον, ………………….., τι τοὔνομα τῆς βίας ἔσται;
Εἴ τις ὑμῶν πέπεισται (= έχει πειστεί) ἐκεῖνο, ταῦτα μέν ………………………….. τοῖς θεοῖς.
……………………. ὅτι περί νόμου μέλλει φέρειν τήν ψῆφον.
…………………….. τοῖς νόμοις τοῖς ὑπό τοῦ δήμου κείμενοις.
…………………….. μέν βραδέως, ἐπιτελεί δέ ταχέως τά δόξαντα.




ΠΗΓΗ


Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)

Επιμέλεια:
Δήμητρα Αντωνοπούλου


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ




Να συμπληρωθεί ο κατάλληλος τύπος στις προτάσεις:
  1. Καθέζεται ὁ θεός ἐν ……………………... (θρόνος, δοτ. εν.).
  2. Οὗτος ἀκόσμησε τό σκῆπτρον τοῖς πᾶσι …………………………………. (μέταλλον).
  3. Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ (την άλλη μέρα) μακράν ………………. (ὁδός) ἐπορεύθημεν καί ἐπί …………………………….. (ὁ ποταμός, αιτ. εν.) ἀφικόμεθα.



Σχηματισμός Μετοχῶν και Ἀπαρεμφάτων Μ.Φ Βαρύτονων Ρημάτων


Τσιπλάκη Ελένη







Διδακτικός στόχος: Να εξοικειωθούν οι μαθητές με το σχηματισμό των μετοχών και των απαρεμφάτων μ.φ βαρύτονων ρημάτων και να αντιληφθούν ότι οι μετοχές στη μέση φωνή κλίνονται, όπως τα δευτερόκλιτα επίθετα.




ΙΣΤΟΡΙΑ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ (47 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ)


ΙΣΤΟΡΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ

FILOLOGOS HERMES



Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ


Α.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ


ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



Πανόραμα της Αθήνας στα 1830-1840

1. Τα δημογραφικά δεδομένα

α. Ο πληθυσμός



Το sms ἀπειλεῖ τις ζωές μας (ΜΕΡΟΣ Α')





Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Δὲν τὸ συζητᾶμε, καλοί μου φίλοι. Τὰ sms (= Short Message Service) εἶναι ἕνας ἀπʼ τοὺς πιὸ σύγχρονους τρόπους ἐπικοινωνίας τῆς ἐποχῆς μας. Εἶναι ὅ,τι πιὸ νέο καὶ πρακτικὸ διαθέτει ἡ τεχνολογία. Ὥσπου αὔριο νὰ μᾶς δώσει τὴ δυνατότητα νὰ ἐπικοινωνοῦμε μὲ κάτι ἄλλο, ἀκόμη καλύτερο. Ὡστόσο πόσο τὰ χρησιμοποιοῦμε καὶ γιατί; Τί ἀποκαλύπτει ἡ χρήση τους καὶ μάλιστα ἀπʼ τοὺς νέους; Πότε εἶναι λύση καὶ πότε μεταβάλλονται σὲ παγίδα; Τί θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε ἐπʼ αὐτοῦ ἀκριβῶς; Ἀξίζει νὰ τὸ δοῦμε…



Τα Απαραίτητα Εφόδια των Νέων (ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ) (Β' ΛΥΚΕΙΟΥ)




Επιμέλεια:
Τουρλούμη Αλεξάνδρα




Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κοινωνικής συμπεριφοράς του εφήβου είναι η στροφή του στον εσωτερικό του κόσμο, η ανακάλυψη του «Εγώ», όπως έλεγε ο Spranger. Την ενδοστρεφή αυτή τάση του εφήβου ενισχύουν απογοητεύσεις από το περιβάλλον του ή ακόμα συγκρούσεις του εφήβου με όσους θέλουν να τον υποχρεώσουν να κάνει κάτι που δεν απηχεί τις απόψεις του ή δεν ικανοποιεί τις απόψεις του. Έτσι, προκύπτουν δυσχέρειες και προβλήματα προσαρμογής του εφήβου, που εκδηλώνονται ως ανασφάλεια και έλλειψη αυτοπεποίθησης, επιθετικότητα κ.λπ.



Το δικαίωμα κάποιου να κρίνη και ν’ αποκαλέση Επίσκοπο ή Ιερέα αιρετικό





Γράφει ο JimJack


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Υπάρχει η μερίδα Ορθοδόξων που λένε και φρονούν ότι μπορούν και έχουν το δικαίωμα να αποκαλέσουν και να κρίνουν αν κάποιος Επίσκοπος ή Ιερέας είναι αιρετικός, όταν φυσικά ισχύει κάτι τέτοιο. Απεναντίας υπάρχει και άλλη μία μερίδα Ορθοδόξων που λένε τέτοιο δικαίωμα και τέτοια αρμοδιότητα έχει μόνο και μόνο αποκλειστικά κάποια Σύνοδος. Τι από τα δύο ισχύει; Θα προσπαθήσουμε να λύσουμε αυτή την διχογνωμία βάση πάντα των Πατέρων μας.



Η Τέχνη είναι πολυτέλεια, αλλά...





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
art-resistance -
www.dubiumn.com



Η Τέχνη δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως είναι πολυτέλεια. Η Τέχνη δεν είναι ψωμί. Είναι τα στολίδια που φορούν οι γυναίκες δια να φαντάζουν. Είναι κάτι περιττό, ανωφελές αν θέλετε, μα δια τούτο ακριβώς και ωραίο. Κι όμως η πολυτέλεια και το περιττό είναι μια ανάγκη. Χωρίς αυτά δεν είναι τελεία η ζωή.



Κρίσις ἢ φρίκη πολιτισμοῦ;




τοῦ 
Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Θεοκάμωτο πλάσμα, ὁ ἄνθρωπος. Ἀπ’ τή στιγμή πού πῆρε θεία πνοή, ἔγινε "ψυχή ζῶσα" καί "εἰκόνα Θεοῦ". Μέ τή θεία πνοή, σαν μυστική σφραγίδα, ἀποτυπώθηκε στόν ἄνθρωπο το λογικό καί τό αὐτεξούσιο. Ἡ ὕπαρξη βέβαια, τοῦ ἀνθρώπου, δέν εἶναι μονάχα βιολογική. Δέ μετριέται μέ τά κύτταρα, ἤ μέ τά χημικά συστατικά.



Όσα πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι για την προφορική εξέταση στις πανελλαδικές


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Τη δυνατότητα προφορικής εξέτασης έχουν υποψήφιοι  που λόγω της υφιστάμενης φυσικής αδυναμίας τους (δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία, δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία, φάσμα αυτισμού, κινητική αδυναμία άνω άκρων ή προβλήματα στην όραση), αδυνατούν να εκφράσουν γραπτά τις γνώσεις τους.
Η εξέτασή τους δεν διαφέρει από την εξέταση των υπόλοιπων υποψηφίων που εξετάζονται γραπτά. Έτσι λοιπόν αυτοί εξετάζονται στα ίδια θέματα με το ίδιο πρόγραμμα και την ίδια διάρκεια εξέτασης με αυτούς που εξετάζονται γραπτά.
Ειδικά ως προς την συνολική διάρκεια εξέτασης των εξεταζομένων προφορικά, πρέπει να διασαφηνιστεί ότι στη συνολική διάρκεια της προφορικής εξέτασης συμπεριλαμβάνεται:



Ποια Ευρώπη θέλουμε, ποια είναι η θέση της στον κόσμο; (13 Κείμενα)




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ





1.   ΚΕΙΜΕΝΟ Α’

Πίσω από τις συζητήσεις για τη Συνθήκη της Λισσαβώνας κρύβεται ένα βαθύτερο ερώτημα: αν η Ευρώπη θα πρέπει να προχωρήσει προς την ομοσπονδοποίηση, μια ένωση δύο ταχυτήτων, όπου οι οικονομικά εύρωστες χώρες θα επιβάλλονται στις ασθενέστερες, ή θα γίνει η Ευρώπη της μεταβλητής γεωμετρίας, όπου διαφορετικές χώρες αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο τα προβλήματα. Η Ευρώπη ζει ιστορικές στιγμές, με διεθνείς προκλήσεις. Η παγκόσμια κυβέρνηση είναι μακριά ακόμη. Ομως οι περιφέρειες οφείλουν να δίνουν απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα, από το περιβάλλον ώς την οικονομία. Αν ο κόσμος πρόκειται να ανακάμψει, τότε χρειάζεται μια Ευρώπη που θα δρα ως κοινή αγορά.



ἈΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ: Ἠθικά Νικομάχεια (7 ἐρωτήσεις & ἀπαντήσεις στις 2 πρῶτες ἐνότητες)



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ




1η Ενότητα


  1. «ἡ μέν διανοητική… ἐξ ἔθους περιγίγνεται». Αν αυτός είναι ο χαρακτήρας των διανοητικών και των ηθικών αρετών, ποιος έχει την κύρια ευθύνη για τη μετάδοση των πρώτων, και ποιος για την απόκτηση των δεύτερων;




ἈΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ: Ἠθικά Νικομάχεια (Β 1, 1-3) (ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ)



 
Ενότητα 1η
(Β 1, 1-3)
Διανοητική και ηθική αρετή. 
Ταιριάζει στη φύση μας η ηθική αρετή;



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ Ενότητα 1η (Β 1, 1-3) - Διανοητική και ηθική

Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς, ἡ μὲν διανοητικὴ τὸ πλεῖον ἐκ διδασκαλίας ἔχει καὶ τὴν γένεσιν καὶ τὴν αὔξησιν, διόπερ ἐμπειρίας δεῖται καὶ χρόνου, ἡ δ’ ἠθικὴ ἐξ ἔθους περιγίνεται, ὅθεν καὶ τοὔνομα ἔσχηκε μικρὸν παρεκκλῖνον ἀπὸ τοῦ ἔθους. Ἐξ οὗ καὶ δῆλον ὅτι οὐδεμία τῶν ἠθικῶν ἀρετῶν φύσει ἡμῖν ἐγγίνεται· οὐθὲν γὰρ τῶν φύσει ὄντων ἄλλως ἐθίζεται, οἷον ὁ λίθος φύσει κάτω φερόμενος οὐκ ἂν ἐθισθείη ἄνω φέρεσθαι, οὐδ’ ἂν μυριάκις αὐτὸν ἐθίζῃ τις ἄνω ῥιπτῶν, οὐδὲ τὸ πῦρ κάτω, οὐδ’ ἄλλο οὐδὲν τῶν ἄλλως πεφυκότων ἄλλως ἂν ἐθισθείη. Οὔτ’ ἄρα φύσει οὔτε παρὰ φύσιν ἐγγίνονται αἱ ἀρεταί, ἀλλὰ πεφυκόσι μὲν ἡμῖν δέξασθαι αὐτάς, τελειουμένοις δὲ διὰ τοῦ ἔθους.