Θεματογραφικαί ασκήσεις προς εφαρμογήν των Συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσης



Εμμανουήλ Γαλάνη


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Θεματογραφικαί ασκήσεις προς εφαρμογήν των Συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσης

 Μαθητικό βοήθημα Αρχαίων Ελληνικών
που περιέχει θεματογραφικές ασκήσεις 
για την εφαρμογή των συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.




Η δίκη της Ασπασίας. Την κατηγόρησαν για ασέβεια στους Θεούς και την αθώωσε το δάκρυ του Περικλή.


Τους φαινόταν αδύνατον, να δακρύσει 
ο αγαπημένος τους ηγέτης για μια γυναίκα.
Η δίκη της Ασπασίας

Ο Περικλής γοητεύτηκε από τη θεσπέσια κόρη του Αξιόμαχου από τη Μίλητο, διότι η Ασπασία εκτός από την εξωτερική ομορφιά της, που την δημιουργούσαν η ξεχωριστή της παιδεία, η οξύνοιά της, η πολιτική της ευθυκρισία.Τα προσόντα της αυτά την έφεραν, αν και ξένη, στο επίκεντρο της αθηναϊκής κοινωνίας. Είναι γνωστό ότι τα μεγαλύτερα πνεύματα της εποχής της, ο Σωκράτης και ο Πλάτων, χαιρόταν την συντροφιά της.


Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κραταιὸς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας



ΚΥΡΙΑΚΗ B΄ ΝΗΣΤ. (ΓΡΗΓ. ΠΑΛΑΜΑ)
27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ἀπόστολος: Ἑβρ. α΄10- β΄3
Εὐαγγέλιον: Μρκ. Β΄ 1-12
Ἦχος: β΄ .– Ἑωθινόν: Ι΄


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς
 




† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Ἡ δεύτερη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν σήμερα καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν ἱερὴ ἀσκητικὴ μορφὴ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ τὴν μνήμη τῆς Ἁγίας Ματρώνης τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ποιὸς ἦταν ὁ μέγας νηπτικὸς καὶ ἀσκητικὸς Πατὴρ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, τὶ πρέσβευε καὶ ποιοὶ οἱ ἀγῶνες του γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία;



Παναγία Παραμυθία




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Παναγία Παραμυθία

Σας δίνουμε τέσσερις λόγους για τους οποίους η Παναγία μας εστί η Μόνη Παραμυθία της ζώσης μας.

Διότι:
1.    Ανεδείχθη η Πανάχραντος, Ναός της θείας Χάριτος, οικητήριον κοσμούμενος, της σεπτής εικόνος εκτυπώματι. Εν  μήτρα γαρ αχράντω Αυτής, συνείληπται ο Πλάστης, ο σώζων ά έπλασε
2.    Αύτη υπάρχει, πάντων ημών στήριγμα, / σκέπη και προστάτις και ρύστις, πάσης κακώσεως, / και πρέσβυς άριστος, προς τον Υιόν και Θεόν, / φύλαξ και υπέρμαχος. Δια Αυτής αιτούμεν, ταις προς Κύριον πρεσβείαις της
3.    Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομος Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς, οι άγιοι πάντες μετά Αυτής, ποιούσιν πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς
4.    Παύσον Μήτερ φωνούσα, ο Αυτής Υιός έλεγεν αλλά Αύτη και πάλιν, τρίτον εφώνησεν, παραμυθήσασα, πάσαν την Ποίμνην Της



Ὁ Τραπεζοῦντος Χρύσανθος καὶ ἡ διεθνοποίησις τοῦ Ποντιακοῦ ζητήματος (ΜΕΡΟΣ Β')



ΤΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ ΟΝΕΙΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΙΝ
ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

τοῦ
κ. Ἰωάννου Σιδηρᾶ,
θεολόγου-νομικοῦ
καὶ ἐκκλησιαστικοῦ ἱστορικοῦ


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Ἰδιαίτερα χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ στιχομυθία ποὺ εἶχε ὁ Τραπεζοῦντος Χρύσανθος μὲ τὴν ἀρμενικὴ ἀντιπροσωπία στὴ Διάσκεψη τῆς Εἰρήνης στὸ Παρίσι, στὴν ὁποία γίνεται εὐθέως ἀντιληπτὴ ἡ καχυποψία καὶ ἡ ἀρνητικὴ διάθεση τῶν Ἀρμενίων ἔναντι τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου γιὰ τὴν ἵδρυση Ποντοαρμενικῆς Συνομοσπονδίας. Τὰ ὅσα συνεζητήθησαν καταγράφει ὁ Μητροπολίτης ὡς ἑξῆς:



Ὁ Τραπεζοῦντος Χρύσανθος καὶ ἡ διεθνοποίησις τοῦ Ποντιακοῦ ζητήματος (ΜΕΡΟΣ Α')



ΤΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ ΟΝΕΙΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΙΝ
ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ



τοῦ
κ. Ἰωάννου Σιδηρᾶ,
θεολόγου-νομικοῦ
καὶ ἐκκλησιαστικοῦ ἱστορικοῦ

 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Υποδοχή του Μεγάλου Δουκός Νικολάου Νικολαιεβιτζ, αντιβασιλέως του Καυκαυσου και προσφώνηση του από τον μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο

Ὁ Πανδαμάτορας χρόνος θάπτει τὰ πάντα κάτω ἀπὸ τὸ πέπλο τῆς λήθης, ἀλλὰ ποτὲ τὴν ἀθάνατη ἱστορικὴ μνήμη γιὰ τὰ μεγάλα, ὑψηλόφρονα, γνήσια καὶ ἀληθινά, τὰ ὁποῖα ἔπραξαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες δικαιώνοντας τὸ πέρασμά τους ἀπὸ τὴν ἐπίγεια ζωή τους, ὅπως ἀκριβῶς ἔζησε καὶ ἔδρασε ὁ ἐθνάρχης τοῦ ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ προσφυῶς καὶ δικαίως ἀποκληθεὶς «Ἅγιος τῶν Ποντίων», Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος Χρύσανθος (Φιλιππίδης), ὁ μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν.



ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ (Ludwig Dindorf)



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ (Ludwig Dindorf)


Ο Ludwig Dindorf γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1805 στη Λειψία, και απεβίωσε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1871. Ήταν Γερμανός κλασσικός φιλόλογος, γιος του γλωσσολόγου Gottlieb Immanuel Dindorf (1755-1812) και ο νεότερος αδελφός του κλασσικού επίσης φιλολόγου Wilhelm Dindorf.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις 10 Απριλίου 1820 και άρχισε να σπουδάζει κλασσική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας όπου και μετά τις σπουδές του έζησε πια ως λόγιος. Στην Λειψία και στο πανεπιστήμιο επηρεάστηκε έντονα από την μεγάλη μορφή των κλασσικών γραμμάτων τον Gottfried Hermann, έτσι ώστε στράφηκε νωρίς προς την κριτική έκδοση των αρχαίων κειμένων. Δημοσίευσε κριτικές έκδόσεις των έργων του Ξενοφώντα «Συμπόσιο» και «Αγησίλαος» πριν κιόλας από την αποφοίτησή του.

Τω 1857 εξέδωσεν τους λόγους του Δίωνος του Χρυσοστόμου - Dionis Chrysostomis orationes - σε δύο τόμους απ’ τους οποίους ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ σας παρουσιάζει τον Α’ τόμο




Το πρόγραμμα των πανελλαδικών εξετάσεων 2016 (ΝΕΟ & ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Tο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ανακοίνωσε το πρόγραμμα των πανελλαδικών εξετάσεων 2016 Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) και Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ), τόσο με το ΝΕΟ σύστημα, όσο και με το ΠΑΛΑΙΟ σύστημα και πιο αναλυτικά:
 
 
– Το πρόγραμμα ημερήσιων και εσπερινών Γενικών Λυκείων, με το ΝΕΟ σύστημα
– Το πρόγραμμα ημερήσιων και εσπερινών Γενικών Λυκείων και ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄) με το ΠΑΛΑΙΟ σύστημα
– Το πρόγραμμα ημερήσιων ΕΠΑΛ γενικής παιδείας και ειδικότητας με το ΝΕΟ σύστημα
– Το πρόγραμμα ημερήσιων και εσπερινών ΕΠΑΛ γενικής παιδείας και ειδικότητας ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ A΄) και ειδικότητας ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄) με το ΠΑΛΑΙΟ σύστημα.


Τις επόμενες ημέρες θα καθοριστούν θέματα και διαδικασίες των επαναληπτικών εξετάσεων και στη συνέχεια θα ανακοινωθούν τα προγράμματα των επαναληπτικών εξετάσεων, των ειδικών μαθημάτων και της πρακτικής δοκιμασίας (αγωνίσματα) για τα ΤΕΦΑΑ.
Στο προσεχές διάστημα θα ανακοινωθούν τα σχέδια των μηχανογραφικών δελτίων των ΓΕΛ και των ΕΠΑΛ.


Μέσα στον Απρίλιο, όλοι οι υποψήφιοι για συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ, στο Λύκειο στο οποίο υπέβαλαν την Αίτηση-Δήλωση του Φεβρουαρίου, θα αποκτήσουν το δελτίο εξεταζομένου, με το οποίο θα προσέρχονται στο εξεταστικό κέντρο κατά τις ημέρες των εξετάσεων. Στο δελτίο εξεταζομένου θα αναγράφεται και το συγκεκριμένο εξεταστικό κέντρο, στο οποίο θα πρέπει οι υποψήφιοι να προσέρχονται για την εξέταση στα πανελλαδικά μαθήματα.
Ακολουθεί στους 4 παρακάτω πίνακες το αναλυτικό πρόγραμμα των πανελλαδικών εξετάσεων 2016.




Ἡ δυνητική εὐκτική





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Ἡ δυνητική εὒκτική
 


Η δυνητική ευκτική (ευκτική με το δυνητικό μόριο ἄν)( η ευκτική πλήν μέλλοντος) δηλώνει το δυνατόν γενέσθαι εν τω παρόντι ή εν τω μελλόντι, ότι το υπό του ρήματος σημαινόμενον είναι δυνατόν υπό ωρισμένας προϋποθέσεις να συμβή εις το μέλλον. Δια τούτο και καλείται έγκλισις του δυνατού γενέσθαι ή του πιθανού.


-         ὁ ἀγαθός ἀνήρ γένοιτ’ ἂν και ποτέ κακός (= δύναται να γίνη)




Εικονομαχία - Ν. Λυγερός


Περί της Εικονομαχίας - Αφιέρωμα
Έρευνα Σοφία Ντρέκου

Αναστηλώνοντας τις Εικόνες, ομολογούμε και δεσμευόμαστε 
για την αναστήλωση της δικής μας εικόνας, της εικόνας του Θεού.

Ένα θεολογικό λατρευτικό ζήτημα που συντάραξε τη ζωή της βυζαντινής αυτοκρατορίας ολόκληρο τον 8ο και τις αρχές του 9ου μ.Χ. αιώνα.

Είναι η διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα σε δυο παρατάξεις: τους εικονοφίλους (οπαδούς της λατρείας των εικόνων) και τους εικονομάχους (διώκτες της λατρείας των εικόνων). Η Εικονομαχία διαίρεσε τους κατοίκους της αυτοκρατορίας σε Εικονομάχους (επίσης αναφερόμενους ως Εικονοκλάστες) και Εικονολάτρες (επίσης αναφερόμενους ως Εικονόφιλους και Εικονόδουλους). Η εικονομαχία άρχισε το 726 και τελείωσε το 842, με αποκατάσταση των εικόνων και περίλαμπρες τελετές.
Σ. Ντρέκου



Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ



ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤ. (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ἀπόστολος: Ἑβρ. ια΄24-26, 32-40
Εὐαγγέλιον: Ἰωάν. α´ 44-52
Ἦχος: πρῶτος .– Ἑωθινόν: Θ΄

 
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Κατὰ τὸν σημερινὸ πανηγυρικὸ ἑορτασμὸ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς λαμπρᾶς ἐπετείου τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων ψάλλουμε πανευφρόσυνα:

«Ἡμέρα χαρμόσυνος, καὶ εὐφροσύνης ἀνάπλεως, πεφανέρωται σήμερον· φαιδρότης δογμάτων γάρ, τῶν ἀληθεστάτων, ἀστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων νῦν, ἐκτυπωμάτων καὶ λάμψεσι· καὶ ὁμόνοια γίνεται, τῶν πιστῶν θεοβράβευτος».



Γιατροί ΕΟΠΥΥ ! ΣΩΣΤΕ ΜΑΣ ΑΠ' ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ !



ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
μέλους της Ενώσεως Συντακτών Διαδικτύου




Κατά τον ΕΟΠΠΥ υπάρχει online ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ για την διαθεσιμότητα των συμβεβλημένων ιατρών αυτού ώστε να βλέπει κανείς αν έχει συμπληρώσει το όριο που είναι με την δημόσια ασφάλισή του; ΣΩΣΤΑ;;;

Ας μας εξηγήσει ο ΕΟΠΠΥ, οι Ιατρικοί Σύλλογοι της χώρας, το Υπουργείο Υγείας ή κάποιος πολιτικός…



Ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλολογίας (John Donaldson)


John William Donaldson





John William Donaldson (7 June 1811 – 10 February 1861) was an English philologist and biblical critic.

He was born in London, and was educated at University College, London, and Trinity College, Cambridge, of which he subsequently became a fellow. In 1841 he was elected headmaster of King Edward's School, Bury St Edmunds, but, "spectacularly unsuccessful", in 1855 he resigned his post and returned to Cambridge, where his time was divided between literary work and private tuition.

He is remembered as a pioneer of philology in the UK, though much of his work is now obsolete. The New Cratylus (1839), the book on which his fame mainly rests, was an attempt to apply to the Greek language the principles of comparative philology. It was founded mainly on the comparative grammar of Franz Bopp, but a large part of it was original, Bopp's grammar not being completed till ten years after the first edition of the Cratylus. In the Varronianus (1844) the same method was applied to Latin, Umbrian and Oscan. His Jashar (1854), written in Latin as an appeal to the learned world, and especially to German theologians, was an attempt to reconstitute the lost biblical book of Jashar from the remains of old songs and historical records, which, according to the author, are incorporated in the existing text of the Old Testament.

His bold views on the nature of inspiration, and his free handling of the sacred text, aroused the anger of the theologians. Of his numerous other works the most important are The Theatre of the Greeks; The History of the Literature of ancient Greece (a translation and completion of Otfried Müller's unfinished work); editions of the Odes of Pindar and the Antigone of Sophocles; a Hebrew, a Greek and a Latin grammar.




Πένης ή Πτωχός;





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Ποίος είναι ο πένης και ποίος ο πτωχός; Τι ορίζεται ως πενία και τι ως πτώχεια; Ποία είναι η διαφορά των;

Ας τα εξετάσωμεν.



Το «τῇ φύσει ζῆν» και το «κατ' ἀρετὴν ζῆν»





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Ὁμολογουμένως τῇ φύσει ζῆν, ὅπερ ἐστὶ κατ' ἀρετὴν ζῆν


Κάποια μέρα πλησίασε τον Κύριο ένας πλούσιος νέος και τον ρώτησε με ενδιαφέρον πολύ: Διδάσκαλε αγαθέ, τί να κάνω για να αποκτήσω την αιώνια ζωή; Ας ίδωμεν τον διάλογον τούτο:


16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. 18 λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ  Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 20 λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; 21 ἔφη αὐτῷ ὁ  Ἱησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 22 ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. 23  Ὁ δὲ  Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 24 πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 25 ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 ἐμβλέψας δὲ ὁ  Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.



Νηστεία ασθενών


Νηστεία ασθενών
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ένα από τα σοβαρά θέματα που μας απασχολούν συνήθως, όσοι από εμάς νηστεύουμε, είναι και το δίλημμα μεταξύ του να νηστέψουμε ή να μην νηστέψουμε επειδή τυγχάνει να είμαστε άρρωστοι την περίοδο της Μ.Τεσσαρακοστής.


ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΕΝΟΝ



ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΕΝΟΝ
καὶ ἡ μετριότης τῆς σημερινῆς πολιτικῆς σκέψεως


Τοῦ κ.
Χρύση Μιχαηλίδη

Και όλα καταλήγουν στο κενό. Στο κενό δημιουργό. Στο κενό καταστροφέα. -
methexiserratum.wordpress.com


Ὁ 21ος αἰώνας μᾶς ἦλθε μὲ ὅλες τὶς πολιτικὲς ἰδεολογίες τοῦ 20οῦ αἰώνα ΝΕΚΡΕΣ – τόσο τῆς Ἀριστερᾶς μὲ ὅλες τὶς παραφυάδες καὶ τοὺς ρεβιζιονισμούς της, ὅσο καὶ τῶν κλασσικῶν φιλελευθέρων καὶ νεοφιλελεύθερων ἀστικῶν ἰδεολογιῶν – δημιουργώντας ἕνα κενὸ σκέψης καὶ ἀντίληψης, δίδοντας ἔτσι τὴν χρυσῆ εὐκαιρία στὸν πρακτικὸ ὑλισμὸ τῆς καταναλωτικῆς καὶ ἀνυποψίαστης κοινωνίας νὰ ἐπικρατήσει, εἰσχωρώντας σὲ κάθε οἰκογένεια καὶ κάθε σπίτι χωρὶς ἀντίδραση, εἰσάγοντας ἀμαχητὶ τὴν πορεία πρὸς τὴν παγκοσμιοποίηση τῶν μονοπωλίων.

Ἡ φούσκα τῆς εὐμάρειας τῶν τελευταίων 25 χρόνων τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἔδωσε τὸ δικαίωμα σὲ μία ραγδαία ἀνερχόμενη μεσαία τάξη, νὰ ξεχάσει τὸ ἐθνικό της χθὲς καὶ ζήσει τὴν ψευδαίσθηση τοῦ Ἀμερικάνικου Ὀνείρου ἔστω γιὰ λίγο.

Σήμερα μέσα στὰ ἐρείπια μιᾶς ἰσοπεδωμένης οἰκονομίας καὶ ἑνὸς ὑπὸ ὀξεῖα κατάθλιψη λαοῦ, μᾶς φέρνουν οἱ μεγάλοι ἐμπρὸς ἀπὸ σοβαρὰ διλήμματα ποὺ θὰ καθορίσουν τὴν ἐθνική μας ἐπιβίωση ὡς Ἕλληνες σὲ αὐτὸ τὸ νησὶ ζητώντας ἀπὸ ἐμᾶς οὐσιαστικὰ τὴν ἀποχή μας ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἀντίδραση καὶ τὴν ἐν λευκῷ παράδοσή μας στὰ χέρια τῶν ἐκλεγμένων ἡγετῶν μας, ποὺ ὡς φαίνεται ἄγονται καὶ φέρονται ἀπὸ τοὺς δυτικοὺς «φίλους μας» ἀνάλογα μὲ τὰ συμφέροντά τους στὴ Ἀνατολικὴ Μεσόγειο.

Ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν πολιτῶν, ἀφοῦ χάθηκε ἀπὸ τὸ τραπεζικὸ σύστημα, χάθηκε ταυτόχρονα καὶ ἀπὸ κάθε πολιτικὴ ἐξουσία καὶ θεσμό, θεωρούμενα συνυπεύθυνα τῆς οἰκονομικῆς καταστροφῆς καὶ τῶν σημερινῶν δεινῶν. Ἡ λαϊκὴ στροφὴ πρὸς κάτι στέρεο καὶ αἰώνιο ἦταν ἀναπόφευκτη, γι’ αὐτὸ τόσο ἡ ἐθνικὴ σκέψη ὅσο ἡ στροφὴ πρὸς τὴν ἐθνικὴ αὐτογνωσία ἔγιναν ἡ πολυσυλλεκτικὴ πλατφόρμα ἀνθρώπων μὲ ρίζες ἀπὸ ὅλους τοὺς ἰδεολογικοὺς χώρους, καὶ μὲ δεδομένο ὅτι ἡ κυπριακὴ ἐκπαίδευση ἀπέτυχε παταγωδῶς ( μέσα ἀπὸ ἀλλεπάλληλες διαχρονικές μεταρρυθμίσεις) νὰ δώσει τὶς ἀπαραίτητες γνώσεις γιὰ μία ὑγιῆ πορεία ἔρευνας μέσα στὸ ἐθνικὸ χθὲς ( οὔτε τὴν ἱστορία μας δὲν μπορέσαμε νὰ γράψομε) πέσαμε στὴν παγίδα τοῦ δυτικοτραφοῦς καὶ εἰσαγόμενου ἐθνικισμοῦ.

Ἡ ἐκ δυσμῶν εἰσαγόμενη ἐθνικιστικὴ-ρατσιστικὴ ἰδεολογία μέσα ἀπὸ μετακαινοτικὲς ὁρολογίες καὶ γαλανόλευκες φανφάρες, στήριξε δυναμικὰ τὴν ἀναδόμηση τοῦ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ γέννημα καὶ αὐτὸς τῆς ἀγγλικῆς ἀποικιοκρατίας καὶ τῶν ἑλληνοφώνων παραφυάδων τοῦ δυτικοῦ διαφωτισμοῦ σὲ μοντέρνες ἐκδόσεις τῶν πολλῶν δυτικῶν σχολῶν.

Πρὶν καλά, καλά, ἡ ἐθνικὴ (μὲ ἑλληνικὸ καὶ ὄχι δυτικὸ περιεχόμενο) πλατφόρμα διαμορφωθεῖ, ὁ ἀπὸ δύο μέτωπα πόλεμος (Ἐθνικιστῶν καὶ Ἐθνομηδενιστῶν) τὴν ὁδήγησε σὲ μία ἄνευ προηγουμένου ἀναδίπλωση, ἀφήνοντας χῶρο σὲ νέους καὶ ἀνέραστους μνηστῆρες τῆς ἐξουσίας, νὰ ἐμφανιστοῦν ὑπὸ μορφὴ νέων κομμάτων ἀπαιτώντας τὴν ψῆφο ὅλων, πρὸς μία ἀδιασαφήνιστη ἄλλη πολιτικὴ πορεία , τόσο στὸ κυπριακὸ ὅσο καὶ στὸ οἰκονομικὸ ζήτημα.

Μέσα σὲ ὅλα αὐτά, ἡ ΑΠΟΥΣΙΑ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς φάρος πορείας, μέσα ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἔγινε ἔντονη καὶ προκλητική, γιὰ ὅλους τοὺς Ρωμηοὺς τοῦ τόπου αὐτοῦ. Ἐπιπλέον ἡ περιθωριοποίηση κάθε ὀρθόδοξης σκέψης καὶ πρακτικῆς, ἔναντι τῶν τόσο ὑπαρξιακῶν σημερινῶν προβλημάτων, ὁδηγεῖ τὴ ζῶσα ἐκκλησία σὲ πορεῖες ζηλωτισμοῦ, χωρὶς τὴν παρουσία κανενὸς πνευματικοῦ ἡγέτη καὶ καθοδηγητῆ, μὲ ὅλες τὶς πιθανὲς συνέπειες.

Ζοῦμε σὲ δύσκολες ἐποχές, ἡ πνευματικότητα γίνεται ξανὰ τὸ ζητούμενο ἀπὸ κάθε σκεπτόμενο πολίτη, ἐνῷ ἡ μόνη διαχρονικὴ πηγὴ πνευματικότητας, ἡ Ἐκκλησία περιορίζεται σὲ μία δυτικοῦ τύπου φιλανθρωπικὴ δράση, χωρὶς νὰ στιγματίζει τὸ κακὸ καὶ νὰ φωτίζει τοὺς πιστούς, ὡς οἱ μεγάλοι τρεῖς Ἱεράρχες, ποὺ γιορτάσαμε πρὶν μερικὲς μέρες δίδαξαν μὲ τὴν ἴδια τὴ ζωή τους.


Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΩΝ




ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
Ἀπόστολος: Ρωμ. ιγ΄ 11 - ιδ΄4
Εὐαγγέλιον: Ματθ. στ´ 14 - 21
Ἦχος: πλ. δ. – Ἑωθινόν: Η΄


 
«Κόσμος γενάρχαις πικρὰ συνθρηνησάτω. Βρώσει γλυκείᾳ, συμπεσὼν πεπτωκόσι»


† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Τὸ Ἱερὸ Τριῴδιο γράφει στὸ ἱερὸ Συναξάρι τῆς σημερινῆς Κυριακῆς
τῆς Τυροφάγου: «Κόσμος γενάρχαις πικρὰ συνθρηνησάτω. Βρώσει γλυκείᾳ, συμπεσὼν πεπτωκόσι» Δηλ. Ὁ κόσμος ἄς θρηνήση πικρὰ μαζί μὲ τοὺς Γενάρχες Ἀδὰμ καὶ Εὔα, γιατὶ ἐξ αἰτίας τῆς γλυκιᾶς βρώσεως ἔπεσε στὴν ἁμαρτία μαζί μὲ τοὺς Πρωτοπλάστους.



Ἀλλοίμονο ἢ ἀλίμονο;




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν








Σχετικά με την λέξη αυτήν έχουν δοθεί αι κατωτέρω εξηγήσεις:

Α) Η λέξη αλίμονο προέρχεται είτε από το αλί + μόνον
Στην περίπτωση αυτήν το αλίμονο προέρχεται από  το επιφώνημα πόνου και απόγνωσης αλί, το οποίο είναι μετεξέλιξη του ηλί (=Θεέ μου), από την ευαγγελική φράση «ηλί, ηλί λαμά σαβαχθανί» του Ιησού Χριστού και από το επίθετο μόνον, τα οποία μαζί έφτιαχναν τη φράση "αλί μόνον του τάδε". !!!!!(τα σημεία στίξεως δικά μου) Έτσι πέρασε με τα χρόνια η φράση "αλίμονο".

Το περί «ηλί, ηλί λαμά σαβαχθανί» θα το εξηγήσω κατωτέρω



Βίος και Πολιτεία της θρυλικής φωτογράφου Έλλης Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη



Κωνσταντίνου Φαρμάκη

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



Η Νέλλη


1.

    Η Νέλλη - γνωστή ως Nelly's από την αγγλική υπογραφή της -  γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στις 23 Νοέμβριου 1899, μια σχετικά νέα πόλη οικοδομημένη από τους Σελτζουκιδες κοντά στην θέση των αρχαίων Τράλλεων τον 11 μ.Χ   αιωνα. Θεωρούταν η δεύτερη πόλη σε πολιτισμικό επίπεδο στο εσωτερικό της Μ. Ασίας μετά την Σμύρνη, στην όχθη του πόταμου Ταμπάκ -Τσάι παραποτάμου του Μαιάνδρου. Η πόλη είχε 35.000 κατοίκους από τους οποίους οι 8.000 ήταν έλληνες, όπου ζούσαν όλοι αρμόνικα μεταξύ τους. Στην πόλη υπήρχε γυμνάσιο, δημοτικό, νηπιαγωγείο και παρθεναγωγείο. Η ελληνική κοινότητα συντηρούσε και ένα νοσοκομείο και έναν φιλολογικό σύλλογο, επίσης υπήρχαν και δυο εκκλησιές. Σε αυτό το ήσυχο μέρος γεννήθηκε η Νέλλη Σουγιουλτζόγλου στις 23 Νοέμβριου του 1899. 



Κείμενα από Ι (1) - X (10) (ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ)





ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Κείμενα από Ι (1) - X (10)

1.    LECTIO III (3): Η περιπέτεια της Ανδρομέδας
2.    LECTIO V (5): Ένας ‘λάτρης’ του Βιργιλίου
3.    LECTIO VI (6): Οι νόμοι
4.    LECTIO VII (7): Ετοιμασίες για ξεχειμώνιασμα



·        Ασκήσεις του σχολικού βιβλίου
·        Πρόσθετες ασκήσεις επί του κειμένου
·     Ασκήσεις για προχωρημένους (σε όλη τη θεωρία των γραμματικών και συντακτικών φαινομένων)




ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΙΚΑ; ΑΠΟ 42 - 60 ΜΗΝΕΣ ΚΙ ΑΝ...





ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
μέλους της Ενώσεως Συντακτών Διαδικτύου





Στις 16.03.2014 με τίτλο «Εκδοση σύνταξης τεσσεράμισι χρόνια μετά την αίτηση...» ο ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΤΣΙΜΙΤΑΚΗΣ γράφει στην Καθημερινή τα εξής αποκαλυπτικά:
….
«Η κυρία Ε.Τ. έκανε αίτηση για την έκδοση επικουρικής σύνταξης από το ΤΕΑΥΕΚ (εμποροϋπάλληλοι) πριν από τρία χρόνια. Ενώ την ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχει καμιά εκκρεμότητα, δεν έχει εκδοθεί οριστική απόφαση. Οταν μάλιστα προσπάθησε να μάθει πού έχει κολλήσει το πράγμα και πότε θα πάρει επιτέλους τα 250 ευρώ που της αναλογούν, της είπαν να κάνει αίτηση... επίσπευσης του αιτήματός της! «Είναι το δεύτερο αίτημα επίσπευσης, παρότι η σύνταξή μου έχει εγκριθεί. Οι υπάλληλοι στον κεντρικό τομέα του Ταμείου που απευθύνθηκα μου είπαν πως ο λόγος είναι η έλλειψη προσωπικού, αλλά φοβάμαι πως όλα γίνονται για να πάρω μειωμένη σύνταξη με τις νέες ρυθμίσεις», μας λέει.



Το νέο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (2016)




Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις από το Υπουργείο το Νέο Σύστημα Εισαγωγής ρυθμίζεται ως εξής :


- Στη Γ΄ Λυκείου και στην αρχή της σχολικής χρονιάς, οι μαθητές επιλέγουν μια από τις τρεις Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού.


- Το αναλυτικό πρόγραμμα για κάθε Προσανατολισμό περιλαμβάνει 5 μαθήματα, που δεν είναι απαραίτητα όλα Πανελλαδικά Εξεταζόμενα.


- Οι υποψήφιοι εξετάζονται πανελλαδικά σε τέσσερα ή πέντε μαθήματα (Προσανατολισμού ή και Γενικής Παιδείας) και για την εισαγωγή στα Τμήματα των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ λαμβάνονται υπόψη οι τέσσερις ή πέντε βαθμοί τους στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα.


- Στον υπολογισμό των μορίων, δύο από τα τέσσερα μαθήματα έχουν αυξημένο συντελεστή βαρύτητας. Αν ο μαθητής έχει επιλέξει να δώσει πέντε μαθήματα τότε ο αριθμός των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος είναι διαφορετικός για κάθε Επιστημονικό Πεδίο.




Τι πρέπει να ξέρουμε περί Δευτέρας Παρουσίας, Κρίσεως και Αντιχρίστου. Ερμηνευτικά στην Αποκάλυψη

εικ. Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο «Δευτέρα Παρουσία» 19ος αι. (22634). 
Χώρος έκθεσης: IV.3α Οι κοινότητες των Ρωμιών.Περιοχή: Κωνσταντινούπολη

Τι πρέπει να ξέρουμε περί Δευτέρας Παρουσίας, Κρίσεως και Αντιχρίστου 
Ιερεμίας Φούντας (Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως) 
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Τὸ ἕβδομο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς πίστεως λέγει: «Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος».

- Ἐρ.: Τί λέει ἡ ἁγία Γραφὴ γιὰ τὴν δεύτερη παρουσία τοῦ Χριστοῦ;


Εν αρχή το τέλος - Ν. Λυγερός


Εν αρχή το τέλος - Ν. Λυγερός
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Αυτό που έχει σημασία είναι τι κάνουμε προς το τέλος. Στον Ελληνισμό όλα αρχίζουν από το τέλος. Είναι: εν αρχή το τέλος. Αυτό σημαίνει πρακτικά: εν αρχή ο θάνατος.


ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ: ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ 11-20





ΚΕΙΜΕΝΑ
Κείμενα από XΙ (11) - XX (20)

1.   LECTIO XI (11): Η Ρώμη και η Καρχηδόνα
2.   LECTIO XIII (13): Πώς η γνώση νίκησε τη δεισιδαιμονία
3.   LECTIO XIV (14): Ένα φοβερό όνειρο
4.   LECTIO XV (15): Τα ήθη των Γερμανών
5.   LECTIO XX (20): Πίσω από τις κουρτίνες ή πως ο Κλαύδιος έγινε αυτοκράτορας




Επιμέλεια:
Πεπέ Παρασκευή, Τσολάκη Μελίνα




·        Κείμενο - Μετάφραση - Επισημάνσεις
·        Ερμηνεία και γραμματική αναγνώριση των λέξεων
·        Γραμματικά ταξινομημένο λεξιλόγιο
·       Συντακτική ανάλυση



 


Φλέρτ: Πῶς τὸ ἀντιμετωπίζεις;


Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος





Τὸ φλὲρτ δὲν εἶναι σημερινὸ φαινόμενο μεταξὺ τῶν δύο φύλων. Ἀσφαλῶς ὑπῆρχε σὲ κάθε ἐποχή. Πάντοτε ὅμως ἦταν γνώρισμα τῆς ἐφηβείας. Γιατί μὲ τὸ ξεκίνημα τῆς γενετήσιας λειτουργίας, τὰ πρόσωπα τοῦ ἄλλου φύλου, ἀσκοῦν πιὰ μία παράξενη γοητεία γιὰ τὸν (τὴν) ἔφηβο (η). Ὅποτε τὸ φλὲρτ εἶναι ἕνας τρόπος ἐπικοινωνίας τους!

Ἀλλὰ τί εἶναι ἀκριβῶς τὸ φλέρτ; Ποῦ τὸ συναντᾶ κανείς; Πῶς ἐκδηλώνεται ἀκριβῶς; Ὑπάρχει κίνδυνος γι’ αὐτὸν ποὺ τὸ «σερβίρει» ἢ τὸ δέχεται; Μποροῦμε νὰ τὸ χωρίσουμε σὲ καλὸ ἢ κακὸ φλέρτ; Ὡς ποῦ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει; Ὑπάρχουν
συνέπειες; Κι ἐν πάσῃ περιπτώσει, πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ ἀντιμετωπίσει σωστά;
Ἀξίζει νὰ τὸ δοῦμε!



ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΝΗΠΙΟ ΣΕ ΤΡΕΛΗ "ΜΑΝΑ"






Ευτυχώς για άλλους λόγους - όχι βέβαια από πρόνοια της ελληνικής δικαιοσύνης - η απόφασις αυτή των ασφαλιστικών μέτρων ματαιώθηκε στην πράξι. Και ο χορός καλά κρατεί των νέων δικών...