Λορέντζος Μαβίλης: «Εις την Μίνναν»



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
- Ὑποψήφιου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Λορέντζος Μαβίλης



Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη έχοντας όμως Ισπανική καταγωγή. Ο παππούς του, εκ πατρός, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, όπου η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί. Μάλιστα εκεί πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.


Είναι δικό μου το παιδί; Μια ερώτηση στο μαντείο της Δωδώνης







Το μαντείο της Δωδώνης δεχόταν κάθε χρόνο ένα πλήθος ερωτήσεων για διάφορα θέματα. Έχουν σωθεί πολλές από αυτές τις ερωτήσεις, αλλά και ορισμένες από τις απαντήσεις που έδινε το μαντείο. Πολλές ερωτήσεις σχετίζονται με αυστηρά ιδιωτικές υποθέσεις, όπως αυτή που μεταφράζεται αμέσως παρακάτω: κάποιος άνδρας ρωτά αν το παιδί μιας συγκεκριμένης γυναίκας είναι δικό του. Επειδή αγνοούμε τα συμφραζόμενα, δύο πιθανότητες διαγράφονται: α) είτε ο νόμιμος σύζυγος έχει αμφιβολίες για την πίστη της γυναίκας του, β) είτε ένας εραστής αναρωτιέται αν το παιδί της ερωμένης είναι δικό του ή όχι... Η επιγραφή είναι μολύβδινη και χρονολογείται από τον 2ο αιώνα π.Χ. Η διάλεκτος του κειμένου είναι η δωρική.
 
Ρωτά ο Λυσα-
νίας τον Δία Νάιο
και την Διώνη μήπως δεν
είναι από αυτόν
το παιδάκι
που κυοφορεί η Αννύλα.







Πώς γράφω μια περίληψη





Α΄ ΒΗΜΑ: ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

1.   Διαβάζω προσεχτικά το κείμενο ώστε να:
  •        εξομαλύνω γλωσσικά το κείμενο: κατανοώ άγνωστες λέξεις, μεταφορικές εκφράσεις
  •       εντοπίσω το στόχο, το θέμα, τη θέση του συγγραφέα  
 


ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΜΕ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΑΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

(Ομάδες Προσανατολισμού - Κατευθύνσεις)




Στο άρθρο μπορείτε να βρείτε τα εξεταζόμενα μαθήματα και τους συντελεστές βαρύτητας για υποψηφίους:
Α. Με το νέο σύστημα των Μαθημάτων Προσανατολισμού
Β. Με το παλαιό σύστημα των Μαθημάτων Κατεύθυνσης




10 ΣΟΦΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ



1. Στοβαίος 2, 8, 16: «Του Δημόκριτου: «Οι άνθρωποι έπλασαν το είδωλο της τύχης, για να δικαιολογήσουν τη μωρία τους. Γιατί σπάνια η τύχη αντιμάχεται τη φρόνηση, τα περισσότερα όμως πράγματα στη ζωή τα κατευθύνει η συνετή οξυδέρκεια»...».

            2. (DK 68 B172) Στοβαίος 2, 9, 1: «Του Δημόκριτου: Από εκείνες τις πηγές, απ’ τις οποίες προκύπτουν για μας τα καλά, απ’ αυτές τις ίδιες θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε και τα κακά. Όμως, θα μπορούσαμε και να τα αποφύγουμε: τη μια στιγμή το βαθύ νερό είναι χρήσιμο σε πολλά πράγματα, ύστερα πάλι γίνεται κακό. Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος του πνιγμού. Βρέθηκε, λοιπόν, τρόπος αποφυγής του κινδύνου, η διδασκαλία της κολύμβησης»...».


            3. (DK 68 B176) Στοβαίος 2, 9, 5: «Η τύχη είναι γενναιόδωρη, αλλά αβέβαιη, ενώ η φύση αυτάρκης. Γι’ αυτό και νικά με τις μικρότερες, αλλά βέβαιες δυνάμεις της, τις μεγαλύτερες που δίνει η ελπίδα».

            4. (DK 68 B269) Στοβαίος 4, 10, 28: «Του Δημόκριτου: η τόλμη είναι η αρχή της πράξης, ενώ η τύχη είναι κυρίαρχη του τέλους».
           


Σολωμός: Εθνικό είναι μόνο το αληθινό


Φαντασιακές οντογενέσεις και πραγματικότητα






Διονύσιος  Σολωμός
1798-1957

                

§1

Ο Πολυλάς στα Προλεγόμενά του: νη΄, μαρτυρεί, μεταξύ των άλλων, και τα εξής για τον Σολωμό: όταν τελείωσε τον Πόρφυρα και επρόκειτο να τον δημοσιεύσει, απάντησε σε ένα φίλο του, που παρατήρησε ότι το έθνος ήθελε δεχθεί καλύτερα ένα ποίημα εθνικό:
«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό».
Σε άλλη παρατήρηση ότι ήθελ’ είναι καλό να ευχαριστηθεί και η φιλοτιμία του έθνους, έστερξε και είπε ότι ήθελε τυπώσει συγχρόνως και ένα μέρος των Ελεύθερων Πολιορκημένων.


TA BYZANTINA MNHMEIA TΩΝ ΣΕΡΡΩΝ


Του 
Νικόλαου Ζήκου, 
αρχαιολόγου


Ακρόπολη Σερρών
 



                 Χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε βυζαντινής πόλης είναι η οχύρωσή  της, τα τείχη της. Η βυζαντινή πόλη των Σερρών  εκτεινόταν στους πρόποδες του επιβλητικού λόφου, στη θέση όπου βρίσκονται σήμερα οι γειτονιές του Αγίου Αντωνίου και του Αγίου Παντελεήμονα. Η κορυφή του λόφου αποτελούσε την ακρόπολη, ενώ η κάτω πόλη εκτεινόταν στις νότιες παρειές του λόφου. Ακρόπολη και κάτω πόλη προστατευόταν με οχυρωματικούς περίβολους. Από  τους δύο περίβολους σήμερα διασώζεται σε μεγάλα τμήματα ο περίβολος της ακρόπολης. Εκτείνεται από A προς Δ και έχει σχήμα ατρακτοειδές, ευρύνεται δηλαδή στο μέσον και μειώνεται στο ανατολικό και δυτικό άκρο.
 
 


H παντοδυναμία της μοίρας (από τον Τήλεφο του Μοσχίωνος)



O Τήλεφος ήταν ένας δημοφιλής τραγικός ήρωας. Στους Μυσούς ο Σοφοκλής ανέπτυσσε ένα διάσημο επεισόδιο του μύθου του, την επανένωση και την αναγνώριση με την μητέρα του. Ο Ευριπίδης στον Τήλεφο παρουσίαζε τον ήρωα μεταμφιεσμένο σε ζητιάνο να πηγαίνει στην Αυλίδα και να παρακαλεί τον Αχιλλέα να του θεραπεύσει μια πληγή που του είχε κάνει παλιότερα ο μέγιστος των Αχαιών. Ο Ευριπίδης περιγράφει επίσης την απαγωγή του μικρού Ορέστη από τον Τήλεφο, προκειμένου ο τελευταίος να εκβιάσει τον Αχιλλέα. 
 


Η δυσκολία να ανεχτούμε την κριτική των άλλων (Μοσχίων)

 
 
Στα παρακάτω σοφά λόγια του ο Μοσχίων μάς τονίζει ότι είναι πάντα εύκολο να δούμε τα ελαττώματα των άλλων και να ασκήσουμε κριτική ή να συμβουλεύσουμε, αλλά είναι πολύ δυσκολότερο να ανεχτούμε την κριτική ή την προσβολή σε βάρος του εαυτού μας:
 


Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Μυκήνες

Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αναπτύχθηκε στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1.600 - 1.100 π.Χ. Η ονομασία «Μυκηναϊκός» προέρχεται από το σπουδαιότερο κέντρο του, τις Μυκήνες. Στην Ελλάδα κατά τη Μυκηναϊκή Εποχή υπάρχουν μικρά αυτόνομα κράτη. Τα κυριότερα κέντρα του Μυκηναϊκού Πολιτισμού εκτός από τις Μυκήνες είναι η Τίρυνθα, η Πύλος, το Άργος, η Θήβα, η Σπάρτη και η Αθήνα. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αναπτύχθηκε και σε νησιά όπως η Ιθάκη αλλά και σε παραθαλάσσιες θέσεις της Ασίας όπως η Τροία. Οι ηγεμόνες των μυκηναϊκών κέντρων απέκτησαν τη δύναμή τους μέσω των επεκτατικών πολέμων και του εμπορίου. Με τις άμαξές και τα πλοία τους ταξίδευαν στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός στην πρώτη φάση του επηρεάστηκε από τη Μινωική Κρήτη, σταδιακά όμως απέκτησε τη δική του φυσιογνωμία.

Στις Μυκήνες και στα άλλα κέντρα του Μυκηναϊκού Πολιτισμού έχουν βρεθεί ανάκτορα με υπέροχες τοιχογραφίες. Κτισμένα σε υψώματα με απόκρημνα βράχια, τα ανάκτορα δεν ήταν ευάλωτα σε εχθρικές επιθέσεις. Τα ανάκτορα περιβάλλονταν από τείχη, οικοδομημένα από τεράστιους ογκόλιθους. Πολλά χρόνια μετά την οικοδόμηση των τειχών οι άνθρωποι θεώρησαν ότι τα τείχη αυτά δε θα μπορούσε να είναι ανθρώπινο έργο, επειδή κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να έχει σηκώσει αυτούς τους τεράστιους ογκόλιθους. Έτσι, απέδωσαν την κατασκευή τους σε όντα με υπερφυσικές δυνάμεις, του Κύκλωπες. Για το λόγο αυτό, τα τείχη ονομάζονται «Κυκλώπεια». Οι Κύκλωπες, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν ένας άγριος λαός μεγαλόσωμων τερατόμορφων ανθρώπων με ένα μόνο μάτι στο μέτωπό τους.

Στις ανασκαφές των μυκηναϊκών κέντρων έχουν βρεθεί πήλινες πινακίδες, οι οποίες φέρουν τα σύμβολα μίας πολύπλοκης γραφής. Τη γραφή αυτή ονόμασαν οι αρχαιολόγοι Γραμμική Β, επειδή τα σύμβολα της προέρχονται από τα σύμβολα της Γραμμικής Α, της γραφής της Μινωικής Κρήτης. Το 1952 οι M.Ventris και J.Chadwick κατάφεραν να διαβάσουν τις πινακίδες της Γραμμικής Β και να αποδείξουν ότι η γλώσσα που αποδίδουν είναι η ελληνική.

Για το Μυκηναϊκό Πολιτισμό μαθαίνουμε από τον Όμηρο. Ο Όμηρος έζησε τέσσερις αιώνες μετά την πτώση των μυκηναϊκών βασιλείων. Ο Όμηρος κατέγραψε τα δημοτικά τραγούδια της εποχής του, τα τραγούδια που συνόδευαν τους ανθρώπους στις χαρές και τις λύπες τους. Ο Όμηρος έβαλε τα τραγούδια σε σωστή χρονολογική σειρά, διάλεξε τις παραλλαγές που του άρεσαν και προσέθεσε δικούς του στοίχους. Έτσι προέκυψε η Ιλιάδα και η Οδύσσεια.

Στην Ιλιάδα ο Όμηρος αφηγείται την εκστρατεία εναντίον της Τροίας: Η Τροία ονομάζεται και Ίλιον, εξ ου και η ονομασία Ιλιάδα. Αίτιο της τρωικής εκστρατείας υπήρξε ο έρωτας της Ωραίας Ελένης με τον Πάρι. Η Ωραία Ελένη ήταν η γυναίκα του βασιλιά της Σπάρτης Μενελάου. Η Ωραία Ελένη εγκατέλειψε το σύζυγό της, επειδή ερωτεύτηκε τον πρίγκιπα της Τροίας Πάρι - όταν αυτός ήρθε με διπλωματική αποστολή στην Σπάρτη-  και τον ακολούθησε στην πατρίδα του. Ο απατημένος σύζυγος Μενέλαος εξοργισμένος έπεισε τους βασιλείς των ισχυρότερων μυκηναϊκών βασιλείων να εκστρατεύσουν εναντίον της Τροίας προκειμένου να φέρουν πίσω τη γυναίκα του. Επικεφαλής της εκστρατείας ετέθη ο αδελφός του ο Αγαμέμνονας, ο βασιλιάς των Μυκηνών. Οι σύμμαχοι κατάφεραν να αλώσουν την Τροία και να φέρουν την Ωραία Ελένη πίσω στη Σπάρτη. Ο Μενέλαος, μάλιστα, έσυρε την Ωραία Ελένη από τα μαλλιά μέχρι τα πλοία. Ο Πάρις είχε σκοτωθεί στη μάχη από βέλος, λίγο πριν την άλωση της Τροίας. Στην Οδύσσεια ο Όμηρος αφηγείται την επιστροφή του βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα στην πατρίδα του μετά την άλωση της Τροίας.

Μέχρι το δέκατο ένατο αιώνα, οι άνθρωποι πίστευαν ότι όλα όσα διηγείται ο Όμηρος είναι προϊόν της φαντασίας του. Ο Σλήμαν όμως πίστευε ότι ο Όμηρος αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα. Με τις ανασκαφές του στην Τροία το 1871 και στις Μυκήνες το 1876, απέδειξε ότι είχε δίκιο. Οι πόλεις που αναφέρει ο Όμηρος πράγματι υπήρξαν και η Τροία πράγματι είχε καταστραφεί από εχθρική επιδρομή.

Το τέλος για το Μυκηναϊκό Πολιτισμό ήρθε με την «Κάθοδο των Δωριέων». Οι Δωριείς είναι ένα ελληνικό φύλλο που μετακινήθηκε προς τις νότιες περιοχές της Ελλάδος. Αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη. Οι ορμητικοί εισβολείς κατέλυσαν τα μυκηναϊκά ανάκτορα, που μετά από πέντε αιώνες ένδοξης ιστορίας, παραδόθηκαν στις φλόγες.

 

Πηγή...



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ