ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 4ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ




ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν








Α1. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα  

Μονάδες 40


Aesopi nostri Licinus servus tibi notus Romā Athenas fugit. Is Athenis apud Patronem Epicureum paucos menses pro libero fuit, inde in Asiam abiit. Postea Plato quidam Sardianus, cum eum fugitivum esse ex Aesopi litteris
cognovisset, hominem comprehendit et in custodiam Ephesi tradidit.


Haec postquam domestici Scipioni rettulerunt, is fores reserari eosque intromitti iussit. Praedones postes ianuae tamquam sanctum templum venerati sunt et cupide Scipionis dextram osculati sunt. Cum ante vestibulum dona posuissent, quae homines deis immortalibus consecrare solent, domum reverterunt.


Παρατηρήσεις


Β1. Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις ή φράσεις:  

Μονάδες 15


nostri : ίδια πτώση στον άλλο αριθμό, στο ίδιο γένος
servus : αφαιρετική πληθυντικού αριθμού
tibi: αφαιρετική ενικού αριθμού τρίτου προσώπου
menses: γενική πληθυντικού αριθμού
litteris: ονομαστική πτώση στον ίδιο αριθμό
hominem: κλητική πτώση ενικού και γενική πληθυντικού αριθμού
fortior: την αφαιρετική ενικού στο γένος και στο βαθμό όπου βρίσκεται
fores: τη γενική ενικού
eosque: τη δοτική ενικού του ίδιου γένους
quae: τη γενική ενικού του ίδιου γένους
immortalibus: την αφαιρετική ενικού του ίδιου γένους


Β2. Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται για καθέναν από τους παρακάτω ρηματικούς τύπους: 

Μονάδες 15


fugit: β΄ πληθυντικό πρόσωπο στην υποτακτική του παρατατικού και στην προστακτική ενεστώτα στη φωνή που βρίσκεται
cognovisset: ονομαστική πτώση ενικού αριθμού αρσενικού γένους του γερουνδιακού
comprehendit: απαρέμφατο του ίδιου χρόνου στην ίδια φωνή
tradidit: γ΄ πληθυντικό πρόσωπο οριστικής ενεστώτα παθητικής φωνής.
rettulerunt: το δεύτερο ενικό πρόσωπο του ενεστώτα της προστακτικής στην παθητική φωνή
iussit: το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο του ενεστώτα της υποτακτικής στην ίδια φωνή
veneratisunt: το ίδιο πρόσωπο του μέλλοντα της οριστικής
posuissent: το απαρέμφατο του μέλλοντα στην παθητική φωνή
solent: το ίδιο πρόσωπο του υπερσυντελίκου της οριστικής


Γ.1. Να μεταφέρετε στο τετράδιό σας την παρακάτω άσκηση και να συμπληρώσετε τα κενά, ώστε να φαίνεται ο συντακτικός ρόλος της κάθε λέξης.


Romā : είναι ................ στο ................
menses: είναι ................ στο ................
fugitivum: είναι ................ στο ................ 

Μονάδες 7


2.    • cumeumfugitivum... cognovisset
·         quae homines deis immortalibus consecrare solent


Να αναγνωρίσετε το είδος των παραπάνω προτάσεων (μονάδες 2), τον τρόπο εισαγωγής τους (μονάδες 2) και να αιτιολογήσετε την έγκλιση και το χρόνο εκφοράς τους (μονάδες 4). 

Μονάδες 8


3. Plato quidam Sardianus hominem comprehendit:


Να μετατρέψετε την ενεργητική σύνταξη σε παθητική.


Μονάδες 5


4. Licinus servus Athenas fugit et in Asiam abiit:


Να μετατρέψετε την παραπάνω πρόταση σε πλάγιο λόγο, αφού την εξαρτήσετε από τη φράση Cicerodixit.


Μονάδες 6


5. Tu hominem tradidisti:


Να επαναδιατυπώσετε την πρόταση, ώστε να εκφράζεται απαγόρευση και με τους δύο τρόπους.


Μονάδες 4




ΕXTRA ΑΣΚΗΣEΙΣ:

1.   Is Athenis apud Patronem Epicureum paucos menses pro libero fuit:  να εξαρτηθή από την φράσιν Is fertur
2.    Cum ante vestibulum dona posuissent, ..., domum reverterunt (αφού άφησαν μπροστά στην είσοδο δώρα, γύρισαν στα λημέρια τους) Να γίνη σύμπτυξη της δευτερεύουσας πρότασης σε μετοχή

Η δευτερεύουσα Χρονική πρόταση μπορεί να τραπεί σε Χρονική μετοχή. Παρόλο που η κύρια και η δευτερεύουσα έχουν το ίδιο υποκείμενο, εφόσον το ρήμα της δευτερεύουσας πρότασης είναι ενεργητικού Υπερσυντελίκου, η μετοχή που θα προκύψει θα είναι αφαιρετική απόλυτη παθητικού Παρακειμένου, με τροπή της σύνταξης από ενεργητική σε παθητική. Αφαιρούμε, λοιπόν, το σύνδεσμο εισαγωγής της πρότασης, θέτουμε το αντικείμενο της πρότασης ως υποκείμενο της μετοχής σε πτώση αφαιρετική και τρέπουμε το ρήμα σε ομοιόπτωτη με το υποκείμενό της μετοχή παθητικού Παρακειμένου. Κι εφόσον το ποιητικό αίτιο συμπίπτει με το υποκείμενο της κύριας πρότασης, δεν το δηλώνουμε. ante vestibulum donis positis




DMCA.com Protection Status Copyrighted.com Registered & Protected


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him