Ἡ Τραγικότης εἰς την Φόνισσα τοῦ Παπαδιαμάντη




τῆς
Μαρίας Δέλλιου
-φιλολόγου



Η «Φόνισσα» είναι ένα κείμενο διαχρονικό, του οποίου μπορεί να αναδειχθεί πλέον η παγκόσμια σημασία, τόσο από το θέμα του, που είναι οι συνέπειες της εκμετάλλευσης και της περιφρόνησης του γυναικείου φύλου, όσο και από τη διαπραγμάτευση του θέματος που γίνεται με τρόπο κλασικά τραγικό.




ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ (ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ)


ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ
(ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ)

FILOLOGOS HERMES




Γιὰ «νὰ δακρύσει ἀπὸ χαρὰ ὁ ἥλιος»



Κατὰ τῆς Πίνδου τὶς κορφὲς καὶ τὶς φωλιὲς τῶν ἀετῶν ξεκίνησαν. Στοὺς ὤμους βάραινε ὁ γυλιὸς βαρὺς καὶ τὸ βαρὺ τουφέκι. Μὰ στὴν καρδιὰ σελάγιζε ὁ οὐρανός, καὶ τραγουδοῦσε ἀτέλειωτα τῆς μάνας ἡ εὐχή: «Στὸ καλό! Ἡ Παναγιὰ μαζί σου, παλληκάρι μου! Καὶ νὰ γυρίσεις νικητής»!



Ἆσμα ἡρωικό και πένθιμο


Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας
(1945)



ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ

  
                              1

Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος,
Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός,
Καθώς εχιόνιζε απ' το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας,
Κι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες,



ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ


ΠΕΡΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ


Α. ΜΟΜΦΕΡΡΑΤΟΥ*




Η γραμματολογία είναι κλάδος της φιλολογικής επιστήμης που ερευνά τη γένεση, την ιστορική εξέλιξη και την ιστορική διαδοχή των γραπτών μνημείων του λόγου ενός έθνους και ενδιαφέρεται για την αξιολόγηση του περιεχομένου τους και τον καθορισμό της μορφής τους.




Συντακτικόν τῆς Ἀρχαίας με ἐρωτήσεις και ἀπαντήσεις


ΕΛ. Κ. ΒΟΛΟΝΑΚΗ




·        Συνοπτικόν
·        Με ερωτήσεις και απαντήσεις
·        2500 μεταφρασμένα παραδείγματα
·        Ασκήσεις και απαντήσεις
·        Σύμφωνον με το νέο σύστημα διδασκαλίας και αξιολόγησης




Το Ρωμαϊκόν κράτος καθίσταται Βυζαντινόν




Π. Καρολίδου
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, γεννήθηκε το «εκχριστιανισμένο ρωμαϊκό κράτος της ανατολής» με κύριο μέλημα την ανασύσταση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί της δυναστείας του Ηρακλείου μεταμορφώθηκε στην «εξελληνισμένη αυτοκρατορία της χριστιανικής ανατολής» και τέλος, κυρίως από το 1204 και μετά, με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, γεννήθηκε η «ελληνική βυζαντινή αυτοκρατορία»
  


Ἡ Α’ Κλίσις τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς

Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης
(ΜΕΡΟΣ Ε')





ὑπό
Γεωργίου Γενναδίου
 
ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Η πρώτη κλίση στα αρχαία ελληνικά περιλαμβάνει ονόματα αρσενικά και θηλυκά. Δεν περιλαμβάνει ουδέτερα 



Ἀποϊεροποίηση τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας




Μητροπολίτου Κισάμου καὶ Σελίνου 
κ. Ἀμφιλοχίου



Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κ. Ἀμφιλόχιος εἰς ἄρθρον του ὑπερασπίζεται τὰ ἐθνικὰ καὶ θρησκευτικὰ σύμβολα καὶ τὴν Ὀρθόδοξον παράδοσιν, ἐπιτιθέμενος, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ἐναντίον τῆς ἰσοπεδωτικῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλὰ εἰς τὴν εἰσαγωγὴν τοῦ ἄρθρου κάμνει ἀναφορὰν εἰς τὸν Νικόλαον Καζαντζάκην, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀφορισθῆ καὶ πολεμηθῆ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας, ἱερωμένων καὶ θεολόγων. Ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι οἱ Ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ ἔχουν τὴν ἐπικοινωνιακὴν ἀνάγκην νὰ προσαρμόζωνται μὲ τὰς ἀνάγκας τῶν καιρῶν καὶ τοὺς προοδευτικοὺς ταγούς. Ὀφείλουν ὅμως νὰ μὴ ἀκυρώνουν τοὺς ἀγῶνας καὶ τὴν στάσιν τῶν μακαριστῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ θεολόγων. Κατὰ τὰ ἄλλα τὸ ἐξαίσιον ἄρθρον του ὡς αὐτὸ ἀνηρτήθη, τὴν 2αν Ὀκτωβρίου, εἰς τὸ «ἁγιορείτικον βῆμα» ἔχει ὡς ἀκολούθως:



Ὁμήρου Ὀδύσσεια (Βασικές ἐρωτήσεις εἰσαγωγῆς)


ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ




Τι είναι το έπος;
Απάντηση

Αρχικά η λέξη έπος σήμαινε «λόγος». Από τον 5ο αι. π.χ. όμως χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει το μεγάλο αφηγηματικό ποίημα σε δακτυλικό εξάμετρο. Το παλαιότερο είδος είναι το ηρωικό έπος, στο οποίο ανήκει και η Οδύσσεια. Τα θέματα του ηρωικού έπους ήταν παρμένα από τους μύθους για τους θεούς και τους ήρωες. Αργότερα εμφανίστηκαν έπη με περιεχόμενο φιλοσοφικό, διδακτικό (π.χ. τα έπη του Ησίοδου) κ.ά.



Η ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΤΙΚΗ


Κριτικός και σχολικός εγγραμματισμός. 
Το παράδειγμα του βιβλίου της Ιστορίας ΣΤ' Δημοτικού


τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



εκ του ΠΡΟΛΟΓΟΥ


Μία συνταγματική επιταγή είναι κι αυτή. Το άρθρο 16, εις την παράγραφόν 2 επιτάσσει το εξής: «η παιδεία αποτελεί βασικήν αποστολήν του κράτους κι έχει σκοπόν την ηθικήν, πνευματικήν, επαγγελματικήν και φυσικήν αγωγήν των Ελλήνων, την ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και την διάπλασιν των εις ελευθέρους και υπευθύνους πολίτας».


Αναλυτικά Προγράμματα: Το πρόβλημα της διδακτέας ύλης


αναλυτικά προγράμματα, διδακτέα ύλη, διδασκαλία, μορφωτικά αγαθά, διάταξη της ύλης, συγκέντρωσις της ύλης






τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ






Σχεδιάζοντας Διδ@σκαλίες για το Δημοτικό




Ιωάννα Μανάφη
Εκδόσεις Σαΐτα

FILOLOGOS HERMES


Επτά εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, επτά δασκάλες και δάσκαλοι της τάξης και της πράξης, που για πολλά χρόνια δίνουν τον αγώνα τους για τη μόρφωση των μαθητών τους, είχαν την καλή τύχη να βρεθούν μαζί μετεκπαιδευόμενοι στο Διδασκαλείο «Δημήτρης Γληνός» και να σχεδιάσουν διδασκαλίες για τους μαθητές τους με κριτήριο την εισαγωγή καινοτόμων στοιχείων, την εφαρμογή βιωματικών μεθόδων διδασκαλίας και την αξιοποίηση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας.



Εμμανουήλ Ροΐδη: Η Πάπισσα Ιωάννα


Εμμανουήλ Ροΐδη

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Tο 1866 δημοσιεύτηκε από τον Eμμανουήλ Pοΐδη το λογοτεχνικό - ιστορικό έργο "H Πάπισσα Iωάννα". Tο έργο χαρακτηρίστηκε από την Iερά Σύνοδο της Eλλάδας ως "φθοροποιό σύγγραμμα" και απαγορεύτηκε η ανάγνωσή του. Για να συλλέξει τα βιογραφικά στοιχεία για την ηρωίδα του, ο Pοΐδης έκανε μακροχρόνιες έρευνες στις βιβλιοθήκες της Δύσης και σε πολλές πηγές του Θ΄ αιώνα. Xρησιμοποίησε συναξάρια, έργα των πατέρων της Eκκλησίας, βιογραφίες παπών και συγγράμματα πολλών ιστορικών.



Mario Vitti: Η γενιά του τριάντα


Mario Vitti


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Ο Mario Vitti γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία μόλις τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Εκεί σπούδασε και σταδιοδρόμησε ως καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας. Για τη συμβολή του στις νεοελληνικές σπουδές τιμήθηκε με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα από τα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, του Παρισιού και της Λευκωσίας. Ολοκλήρωσε την ακαδημαϊκή διδασκαλία στη μεσαιωνική πόλη Βιτέρμπο, στα βόρεια περίχωρα της Ρώμης, όπου τελικά περνά τον περισσότερο χρόνο απασχολούμενος, όπως λέει, με τα αγαθά της γης και των γραμμάτων. 



Πλάτων, η εποχή του και το έργο του





Auguste Dies





Ο Επίσκοπος Auguste Dies ήτο Γάλλος ιεράρχης, καθηγητής της Ελληνικής Κλασσικής Αρχαιότητος, Κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών της Angers, μέλος της Ακαδημίας Belles-Lettres. Γεννήθηκε  στο Λε Μαν στις 6 Ιαν του 1875 και πέθανε στο Saint-Servan στις 5 του Φλεβάρη 1958 σε ηλικία 83 ετών



Μειώσεις στην ύλη των Αρχαίων στις Πανελλήνιες




Αλλαγές στην ύλη πέντε μαθημάτων για τις Πανελλήνιες 2015





Αλλαγές στην Φυσική, τα Αρχαία, την Χημεία, τις Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών και Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον προβλέπει τροποιητική απόφαση του υπουργείου Παιδείας.



Οὐσιαστικά Β' Κλίσεως τῆς Λατινικῆς





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Δεύτερη κλίση (Declinatio secunda)

Η δεύτερη κλίση περιέχει ονόματα και των τριών γενών: αρσενικά και θηλυκά που λήγουν σε -us ή σε -er (γενική -i) και ουδέτερα που λήγουν σε -um (γενική -i). Ο χαρακτήρας του θέματος είναι -ο-.




Οὐσιαστικά Α' Κλίσεως τῆς Λατινικῆς




υπό

Αναστασίου Παλατίδη

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ




Η πρώτη κλίση περιέχει ονόματα αρσενικά και θηλυκά. Στην ονομαστική του ενικού έχουν κατάληξη -ă (γεν. -ae). Ο χαρακτήρας του αρχικού θέματος είναι -a-. Τα πρωτόκλιτα ουσιαστικά κλίνονται όπως το παρακάτω  παράδειγμα:



Οἱ ἀρχικοί χρόνοι τῶν ῥημάτων στά Λατινικά τῆς Γ’ Λυκείου




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Τα παρεπόμενα του ρήματος της λατινικής γλώσσας είναι διάθεση, φωνή, συζυγία, έγκλιση, χρόνος, αριθμός, πρόσωπο, όπως και στην Ελληνική. 




Το Φραγκικόν (Λατινικόν) Κράτος Τῆς Κωνσταντινουπόλεως




Π. Καρολίδου*
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Η Δ' Σταυροφορία (1201-1204) είχε στόχο την κατάληψη της Ιερουσαλήμ μέσω μιας εισβολής στην Αίγυπτο, αλλά παρέκκλινε από το στόχο της και οι Σταυροφόροι κατέλαβαν τελικά την Κωνσταντινούπολη, καταλύοντας τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ιδρύοντας τη Λατινική Αυτοκρατορία. Ως ιστορικό γεγονός, η Δ' Σταυροφορία αποτέλεσε ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ιστορικό φαινόμενο, το οποίο υπήρξε αποτέλεσμα διάφορων συμφερόντων και συναισθημάτων: θρησκευτικά αισθήματα, ελπίδες των Σταυροφόρων για ηθική ανταμοιβή και επιθυμία για κέρδη και περιπέτειες και υλικά κέρδη από την άλλη πλευρά. Όμως, η επικράτηση των υλικών συμφερόντων, η οποία ήταν αισθητή και στις προηγούμενες Σταυροφορίες, εκδηλώθηκε ξεκάθαρα κατά την Δ’ Σταυροφορία με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204.
  


ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ: διαίρεση και στοιχεῖα τῶν μερῶν τοῦ λόγου

Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης 
(ΜΕΡΟΣ Δ')

ὑπό

Γεωργίου Γενναδίου *

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
  

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Τα Μέρη του λόγου διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες στα "κλιτά" μέρη του λόγου και στα "άκλιτα" μέρη του λόγου.
Άκλιτα μέρη είναι τα τέσσερα τελευταία δηλαδή η πρόθεση, το επίρρημα, ο σύνδεσμος και το επιφώνημα. Λέγονται άκλιτα επειδή αυτά δεν κλίνονται, δηλαδή σε αντίθεση των έξι πρώτων, στο λόγο διατηρούν πάντα την ίδια μορφή, (π.χ. μπράβο!, εδώ, εκεί, κάτω, για, και, κ.λπ.).
Σημειώνεται ότι καθένα από τα παραπάνω μέρη του λόγου διακρίνεται και σε επιμέρους κατηγορίες ή είδη. Επίσης θα μπορούσαμε να τονίσουμε το ότι υπάρχει η (κλιτή) και (άκλιτη) Μετοχή



Ἡ Μετοχή κατηγορηματικῶς



Κ. ΑΣΩΠΙΟΥ
καθηγητοῦ τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Ποιά ρήματα συντάσσονται με Απαρέμφατον




Κ. ΑΣΩΠΙΟΥ

καθηγητοῦ τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Το απαρέμφατο, ως ρηματικό ουσιαστικό, είναι ένας πολύ εύχρηστος ρηματικός τύπος. Ως αντικείμενο διακρίνεται σε ειδικό απαρέμφατο (εξαρτάται από ρήματα λεκτικά, δοξαστικά και ρήματα που δηλώνουν ψυχικό πάθος) και τελικό απαρέμφατο (εξαρτάται από ρήματα εφετικά, δυνητικά και ρήματα που δηλώνουν έναρξη και λήξη, αμέλεια, μάθηση, λήθη, συνήθεια κτλ.)



Κλαύδιος Αιλιανός: «Επιστολαί αγροικικαί»




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Αποδίδονται στον Αιλιανό 20 σωζόμενες «Επιστολαί αγροικικαί» (= «γράμματα από έναν αγρότη») γραμμένα στο ύφος του Αλκίφρονα. Τα γράμματα αυτά είναι επινοημένες εκθέσεις προς ένα φανταστικό παραλήπτη, που παρέχουν το πρόσχημα για εικόνες της αγροτικής ζωής, τοποθετημένης στην Αττική, μολονότι ο «μελίγλωσσος» Αιλιανός κάποτε καυχήθηκε ότι ποτέ δεν έφυγε από την Ιταλία και ότι ποτέ δεν μπήκε σε πλοίο (πράγμα που αντιφάσκει με τη δήλωσή του ότι είχε δει τον ταύρο Σέραπι με τα ίδια του τα μάτια - Περί ζώων ιδ. XI.40). Επομένως συμπεράσματα σχετικώς με την πραγματική γεωργία στα Letters είναι εξίσου πιθανό να αφορούν το Λάτιο όσο και την Αττική.



ΚΛΑΥΔΙΟΥ ΑΙΛΙΑΝΟΥ: Περί ζώων ιδιότητος

 

De natura animalium libri septemdecim



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Το "De Natura Animalium" («Περὶ ζῴων ἰδιότητος»)

Το έργο του Αιλιανού «Πάνω στη φύση των ζώων» («Περί των χαρακτηριστικών των ζώων» είναι μία εναλλακτική μετάφραση του τίτλου), αποτελεί μία περίεργη συλλογή σύντομων αφηγήσεων Φυσικής Ιστορίας σε 17 βιβλία, κάποτε επιλεγμένων ώστε να μεταδίδουν στον αναγνώστη αλληγορικά ηθικά μαθήματα (όπως και οι Μύθοι του Αισώπου). Το κάθε βιβλίο έχει πρόλογο και επιμύθιο.



ΚΛΑΥΔΙΟΥ ΑΙΛΙΑΝΟΥ: Ποικίλη Ἱστορία




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Το γνωστό έργο του Αιλιανού σώζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του (μετά το Γ΄ βιβλίο, παράγρ. 12) σε μία περιληπτική μορφή του. Πρόκειται για μια ποικιλία ανέκδοτων ιστοριών και βιογραφικών σχεδιασμάτων, καταλόγων, στιβαρών ρητών και περιγραφών θαυμάτων της Φύσεως ή περίεργων τοπικών εθίμων, σε 14 βιβλία, με πολλές εκπλήξεις για τον ιστορικό του πολιτισμού και τον μυθογράφο: ανέκδοτα για τους διάσημους Έλληνες φιλοσόφους, ποιητές, ιστορικούς και δραματουργούς, μύθοι επαναδιατυπωμένοι με διδακτικό τρόπο. 



Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας


Από τον
Παναγιώτη Ε. Γιαννακόπουλο

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Το "Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας" περιέχει κατ' απόλυτη αλφαβητική σειρά περισσότερα από 3.100 ρήματα, 400 των οποίων κλίνονται αναλυτικότατα σε πρακτικούς και εύχρηστους πίνακες. Τα ρήματα ερμηνεύονται, ετυμολογούνται, γίνεται συστηματική παράθεση των συντάξεών τους, ενώ, παράλληλα, παρατίθενται τα παράγωγα και οι σύνθετοι και αντίθετοί τους τύποι. Στο τέλος, αναφέρεται η πηγή (ο συγγραφέας και το έργο), όπου και πρωτοσυναντάται το κάθε ρήμα. Μεγάλη ευκολία, εξάλλου, παρέχουν στο νεαρό μαθητή οι αναλυτικοί πίνακες, όπου κλίνονται τα ανώμαλα (και όχι μόνο) ρήματα, διασαφηνίζοντας κάθε αμφιβολία, και οι οποίοι προς διευκόλυνση ακολουθούν τα συγκεκριμένα ρήματα.


Τί απέφερε η αξιολόγηση του Τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ





ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Η Επιτροπή της ΑΔΙΠ για την εξωτερική αξιολόγηση στο Τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ διαπίστωσε ότι στο Τμήμα επιτελείται εξαιρετικά σημαντικό για την Ελλάδα έργο, αφ’ ενός στην έρευνα στον τομέα των Ανθρωπιστικών Επιστημών και αφ’ ετέρου στην κοινωνική προσφορά του, ιδιαιτέρως σε ό,τι αφορά τη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ιδιαιτέρως, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εξωτερικής αξιολόγησης:


Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: Τα Πάθη τῶν Φθόγγων (ΜΕΡΟΣ Γ')




Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης




ὑπό
Γεωργίου Γενναδίου *

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



ΦΘΟΓΓΙΚΑ ΠΑΘΗ

Οι λέξεις δε μένουν πάντοτε αμετάβλητες, όπως σχηματίστηκαν εξαρχής. Συχνά αλλάζουν μορφή, γιατί οι φθόγγοι τους χάνονται ή συγχωνεύονται ή με οποιονδήποτε τρόπο μεταβάλλονται (πβ. τα νεοελλ.: ημέρα - μέρα, από αυτού - απ' αυτού· λέγω - λέω· το έφερα - το 'φερα· φωνάξετε - φωνάξτε - φωνάχτε κτλ.).
Οι διάφορες αποβολές, συγχωνεύσεις και κάθε είδους μεταβολές των φθόγγων λέγονται φθογγικά πάθη.



Ἡ τῶν Βυζαντινῶν Πολιτεία (Τό Πολίτευμα τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους)





Π. Καρολίδου*
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Ἡ Κλασσική ἐποχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ (479 π.Χ. -323 π.Χ.)



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Η κλασική εποχή (479 π.Χ.-323 π.Χ.) είναι χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και ονομάστηκε έτσι λόγω των υψηλών επιτευγμάτων που σημειώθηκαν κατά την περίοδο αυτή στο χώρο του πολιτισμού



Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: Τόνοι, κανόνες τονισμοῦ, ἒγκλισις τόνου, πνεύματα, σημεῖα τοῦ λόγου (ΜΕΡΟΣ Β')




ὑπό
Γεωργίου Γενναδίου *

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Τί εἶναι οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα;


Ἔχουμε τρεῖς τόνους: τὴν ὀξεία (μὲ κλίση πρὸς τὰ δεξιά: ʹ «τό»), τὴν βαρεία (μὲ κλίση πρὸς τὰ ἀριστερά: ` «τ»), τὴν περισπωμένη (πού, ἀνάλογα μὲ τὴν γραμματοσειρά, ἄλλοτε γράφεται σὰν μουστάκι, ἄλλοτε σὰν τόξο, ἄλλοτε σὰν ὁριζόντια γραμμούλα: ῀ «τν»).
Ἔχουμε δύο πνεύματα: τὴν ψιλὴ (δεξὶ φεγγαράκι: ᾿ «δῶ») καὶ τὴν δασεία (ἀριστερὸ φεγγαράκι: ῾ «»).
Κάθε λέξη ποὺ ἀρχίζει μὲ φωνῆεν (α, ε, η, ι, ο, υ, ω) παίρνει ὁπωσδήποτε πνεῦμα στὸ φωνῆεν αὐτό: «πό, γώ, , στός, , γεία, ς».



Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: τα φωνήεντα, τα σύμφωνα, αἱ δίφθογγοι (ΜΕΡΟΣ Α')





ὑπό
Γεωργίου Γενναδίου*

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Το ελληνικό αλφάβητο είναι το αλφαβητικό σύστημα γραφής που χρησιμοποιείται για τη γραφή της ελληνικής γλώσσας, από τον 8ο αιώνα π.Χ. Προέρχεται από το φοινικικό αλφάβητο και με τη σειρά του έγινε ο πρόγονος πολυάριθμων συστημάτων γραφής της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης της λατινικής και της κυριλλικής γραφής. Επιπλέον, χρησιμοποιείται ως πηγή τεχνικών συμβόλων για χρήση σε διάφορες επιστήμες.