Περί τιμωρίας





τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν






Ο θείος Πλάτων ηκολούθει την διδασκαλία του Πυθαγόρα, ήτις υπεδείκνυε πως, όταν ευρισκόμεθα εις κατάστασιν θυμού, δεν έπρεπε ούτε να λέγωμεν ούτε και να ενεργώμεν τίποτα. Εν τινί ημέρα ούν, ένθα ο φίλος αυτού ο Ξενοκράτης τον επισκέφθη εν τη οικία του, ήκουσε τον θείον Πλάτωνα να του κάμνη την παράδοξιν παράκλησιν να δείρη τον θεράποντά του, όστις και είχεν, ως φαίνεται επιπέσει εις βαρύν παράπτωμα.

- Διατί δεν τον δέρεις εσύ αφ' εαυτού, ώ Πλάτων; Τον ηρώτησε εκείνος.
Κι ο σοφός Πλάτων απήντησε:
-         Διότι ειμί θυμωμένος.


Οράτε ούν, πως επείδη δεν εδύνατο να κυριαρχήση επί του εαυτού του, αν ήρχιζεν να δέρη εκείνον εις την κατάστασιν θυμού ένθα και ηυρίσκετο, ίσως και να εγένετο φονεύς. Θέλων όμως να τιμωρήση εκείνον, ανέθεσεν την τιμωρίαν του εις έτερον τινά, όστις και ήτο ήρεμος.


Τις είπεν ότι άπαντες εξ ημών δεν είμεθα θυμωμένοι μετά των ταγών του έθνους μας; Και πλησιάζουσι εκλογαί. Νύν φανταζόμεθα είναι ο κατάλληλος καιρός να τους τιμωρήσωμε. Ακούγονται βαρέα πράγματα. Αγχόναι και εκτελεστικά αποσπάσματα εις το Σύνταγμα και άλλα τοιαύτα εκ του θυμού. Αληθώς λέγω υμίν. Εάν αξίζωσι τοιαύτην βαριάν τιμωρίαν μην τους αφίετε ατιμώρητους. Όμως εν βρασμώ ψυχής όντες υμείς, αφήσατε άλλους να το κάνουν, οίτινες και γνωρίζουν και δύνανται.



DMCA.com Protection Status Copyrighted.com Registered & Protected


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him

1 σχόλια:

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ είπε...

Στην περίοδο της κυριαρχίας του Ροβεσπιέρου επικρατούσε απόλυτη Τρομοκρατία, στηριζόμενη στα Επαναστατικά Δικαστήρια και στην περίφημη Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας. Παρότι, λόγω της προσωπικής του εντιμότητας, του ανεπίληπτου ιδιωτικού του βίου και του αδέκαστου χαρακτήρα του, είχε επονομασθεί από τους ομοϊδεάτες του "αδιάφθορος", δε δίστασε για την εδραίωση του καθεστώτος του, να στέλνει καθημερινά διά του Επαναστατικού Δικαστηρίου στη λαιμητόμο κατά δεκάδες και εκατοντάδες Γάλλους πολίτες αντιφρονούντες, βασιλόφρονες, μετριοπαθείς, αναρχικούς, κλέφτες, ύποπτους, άνδρες, γυναίκες, ακόμη και παιδιά καταδικασθέντες με συνοπτικές διαδικασίες.