ΒΑΣΙΚΟΝ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ (ΜΕΡΟΣ Δ’) (Ν - Q)





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





Ν

1.    nactus, ἰδ. nanciscor.

2.    nam, σύνδ. διότι.

3.    namqυe, σύνδ. διότι.

4.    nanciscor, nactus sum, nancisci, 3, ἀποθ. λαγχάνω. sorte provinciam nactus Hispaniam κλήρῳ (ὡς) ἐπαρχίαν λαχὼν (ἀφοῦ ἔλαβε) τὴν Ἱσπανίαν. 2) morbum (κατά τύχην) περιπίπτω εἰς νόσον [πρβλ. τὸ ἡμέτερον πέτυχα ἀρρώστεια].



5.    narro, 1. διηγοῦμαι.

6.    nascor, natus suni, nasci, 3. ἀποθ. ex aliquo γεννῶμαι ἐκ τινος, natus Drusilla (ἀφαιρ.=Drusillae filius) ὁ ἐκ τῆς Δρουσίλλης γεννηθείς (ὁ υἱὸς τῆς Δρουσίλλης). natus γεγονώς, domi natus, οἰκογενής.

7.    natio, onis, ἔθνος.

8.    natura, ae, φύσις Α 22, 2. 2) χαρακτήρ, φυσικὴ κλίσις, φύσις Α 17, 3.

9.    natus, ἰδ. nascor.

10.                       naufragium, ii, οὐ. ναυάγιον.

11.                       nauticus, ναυτικός: castra nautica τό ὁρμητηριον τῶν νεῶν, νεώριον (σταθμὸς τῶν πλοίων, ὅστις ἀπετελεῖτο ἀπό ὀχυρώσεων μετὰ φρουρᾶς πρὸς φύλαξιν τῶν νεωλκουμένων πλοίων).

12.                       navalis, e, ναυτικός: proelium navale ναυμαχία.

13.                       navis, is, ναῦς.

14.                       ne, ne... quidem οὐδέ... γε (=τῇ αληθείᾳ) ἐπίρρ. 2) συνδ. ἵνα μή, ὅπως μή.

15.                       ne, μόρ, ἐγκλιτ. εἰ, ἄν...

16.                       necneque, σύνδ. οὔτε, μήτε, καὶ οὐ, καὶ μή, καὶ δὲν, καὶ νὰ μή.

17.                       necesse, ἄκλ. necesse est δεῖ, ἀνάγκη εἶναι.

18.                       necessitudo, dinis, (ἀνάγκη). 2) σύνδεσμος (ὑπηρεσιακός) C 1, 3. Οἱ ταμίαι ἦσαν συνδεδεμένοι πρὸς τοὺς ἀρχηγούς, ὑφ’ οὕς ὁ κλῆρος (=sors, τ. ἔ. ἡ τοῦ, θείου κρίσις) εἶχεν αὐτούς ὑπηγμένους δι’ ἀρρήκτου ἠθικοῦ δεσμοῦ. ‘0 δεσμὸς οὗτος οὐδέν διέφερεν ἐκείνου, ὁ ὁποῖος συνέδεε τὰ τέκνα πρὸς τοὺς γονεῖς. Διὰ τοῦτο ἡ τοιαύτη σχέσις, καθὼς ἡ συγγενική, ἐκαλεῖτο necessitudo. 3) σύνδεσμος, δεσμὸς συγγενικὸς Α 10, 4.

19.                       nefάς (ne καὶ fas), [μόνον κατ’ ὀνομ. καὶ αἰτιατ.) τὸ ἀνόσιον, πᾶν ὅ,τι ἀπαγορεύει ὁ θείος καὶ ὁ φυσικὸς νόμος, ἱεροσυλία. ἰδ. duco ἐν τέλει.

20.                       negο, 1. ἀρνοῦμαι Ηn 12, 3, λέγω ὅτι δὲν... Ηm 1, 5.

21.                       negotium ii, (nec καὶ otium) ἀσχολία, ἔργον, ὑπόθεσις.

22.                       nemο, γεν. nullius, δοτ. nemini αἰτ. neminem, ἀφαιρ. nullo (ἐκ τοῦ ne καὶ hemo (=homo), οὐδείς Α 6, 3. 2) ἐπιθετικῶς=nullus Α 19,3.

23.                       neptis, is, ἐγγόνη.

24.                       neque, ἰδ. nec. 2) neque multo post οὐ πολλῶ. ὕστερον, μετ’ οὐ πολύ.

25.                       neuter (ne+uter), neutra, neutrum, οὐδέτερας, in neutram partem εἰς οὐδετέραν μερίδα (δηλ. οὔτε εἰς σπατάλην οὔτε εἰς φιλαργυρίαν).

26.                       nibil, (γεν. nullius rei, δοτ. nulli rei, ἀφαιρ. nulla re), οὐδέν.

27.                       nibil ἐπίρρ. κατ’ οὐδέν Α 21, 5.

28.                       nihilo, ἐπίρρ. (κυρ. ἀφαιρ. τοῦ nibiluni, i, οὐ. οὐδέν), nihilo setius οὐδέν ἧττον.

29.                       ni-si, σύνδ. εἰμή, ἐάν μή (=si non), nego nisi (=dicο non... nisi λέγω ὅτι δεν... ἐάν μή), λέγω ὅτι τότε μόνον ... ἐάν.

30.                       nobilis, e, (γνωστὸς [ἐκ τοῦ nosco]). 2) πληθ. nobiles, οὐσ. ἀ. οἱ εὐγενεῖς. Οὕτως ἐκαλοῦντο ἐν Ῥώμῃ ἐκεῖνοι, ὧν οἱ πρόγονοι ἦρξαν ἀνωτέρας ἀρχάς C 2, 3. 3) ὀνομαστὸς. nobilis feror ὀνομαστὸς φέρομαι, διακρίνομαι Α 3,1.

31.                       nocendus ἰδ. noceo.

32.                       noceo, cui,-,2. (μετὰ δοτ.) βλάπτω.

33.                       noctu, ἐπίρρ. νύκτωρ, (ἐν καιρῶ) νυκτός.

34.                       nolo (ἐκ τοῦ ne-volo), nolui, nolle, (ἀνώμ.), δὲν θέλω.

35.                       nomen, inis, οὐ. ὄνομα. sine nominibus ἄνευ ὀνομάτων, (ἄνευ δηλώσεως ἐκάστοτε τοῦ ὀνόματος). suo nomine, ἰδ. suus. 2) nomen Romanum ( = Romanipopulus Romanus) τὸ Ῥωμαϊκόν ὄνομα, οἱ Ῥωμαῖοι.

36.                       nomino, 1. ὀνομάζω.

37.                       non, οὐ, οὐκ’ ὄχι, δὲν.

38.                       nonaginta, ἀριθμ. ἐνενήκοντα.

39.                       nonnihil, ἔστιν ὅτι, τί. nonnihil temporis, τί χρόνου, χρόνον τινά.

40.                       nonnulli orum, οὐσ. ἀ. τινές.

41.                       nonus, ἔνατος.

42.                       notitia, ae, γνῶσις, γνωριμία.

43.                       noto, 1. σhμειῶ, ἀναγράφω, C, 3, 4. Α 18, 2. 2) μνημονεύω, ἀναφέρω Α 18, 3.

44.                       novem, ἐννέα.

45.                       novus, νέος.

46.                       nox, noctis, νύξ.

47.                       nubo, psi, ptum, 3. (καλύπτω διὰ πέπλου), λαμβάνω σύζυγον (ἄνδρα), ὑπενδρεύομαι.

48.                       nullus, γεν. nullius, δοτ. nulli, κλπ., οὐδεὶς C 2, 4. Α 6, 3.14, 3. 18, 2.2) οὐσ. οὐδείς Ηn 5, 1.

49.                       num (μορ. ἐρώτημ.) εἰ, ἄν...

50.                       numerus, i, ἀ. ἀριθμὸς Α 12, 4 2) δύναμις Ηn 2, 1.

51.                       numquam, ἐπίρρ. οὐδέποτε.

52.                       numc, ἐπίρρ. νῦν, τώρα.

53.                       νθντιο, 1. (ἀν)αγγέλλω.

54.                       nuptiae, arum, μόνον κατὰ πληθ. (ἐκ τοῦ nubo) γάμος.

55.                       (nuptus) nupta, ἰδ. nubo.

O

1.    ob πρόθ. μετ’ αἰτ. διὰ + αἰτ., ἕνεκα.

2.    οb-duco, 2) (προσάγω). 2) obducta nocte (ἐνν. caelo δοτ.) ἐξαπλωθεισης τῆς νυκτὸς (ἐπί τοῦ οὐρανοῦ), νυκτὸς ἐπιγενομένης, ὐπό τὸ σκότος τῆς νυκτός.

3.    obductus, ἰδ. obduco.

4.    obieci, ἰδ. obiclo.

5.    obicio (πρόφ. objicio, ob καὶ jacio), ieci, iectuxi, 3. (προβάλλω); 2) me ἀντεπεξέρχομαι, (ἀντιτάσσομαι. 3) obicior ἀντιτάσσομαι. quo repentino visu obiecto οὗ (=τούτου δέ τοῦ) ἀπροσδοκήτου θεάματος ἀντιταχθέντος, διὰ τῆς ἀντιτάξεως τοῦ αἰφνιδίου τούτου φαινομένου.

6.    οbitus, us, ἀ. (ob-eo), θάνατο

7.    ob-secro (ob καὶ sacro), 1. ἐξορκίζω, ἱκετεύω, ἰδ. oro.

8.    οb-sequor, 3. ἀποθετ. (ἕπομαι). 2) studiis (δοτική)=εἶμαι (ψυχῆ καὶ σώματι) ἀφιερωμένος εἰς τὰς μελέτας, ἐπιδίδομαι.

9.    observantia, ae, (λεπτὴ εὐλάβεια), μετὰ σεβασμοῦ συμπεριφορά, ἐπιφυλακτικότης.

10.                       obses, obsidis, ἀ. ὅμηρος

11.                       ob-sideo (ob καὶ sedeο), sedi, sessum, 2. πολιορκῶ.

12.                       obstinatio, onis, ἰσχυρογνωμοσύνη. taciturna obstinatione διὰ τῆς σιωπηρᾶς ἰσχυρογνωμοσύνης, διὰ τῆς ἐπιμόνου σιωπῆς.

13.                       obstestatio, onis, ἐξορκισμός, παράκλησις. obtestationes patris αἱ τοῦ πατρὸς (θερμαὶ) παρακλήσεις.

14.                       obtigi, ἰδ, obtingo.

15.                       οb-tineo (ob καὶ teneo), tinui, tentum, 2. καταλαμβάνω Α 6, 4. 2) διατηρῶ, [κρατῶ] Α 1,1.

16.                       ob-tingo (ob καὶ tango), tigi,-,3. (ἐφάπτομαι) 3) τυγχάνω τινί, κλήρῳ δίδομαι.

17.                       obtrectatio, onis, (κακοήθης) ἅμιλλα, (ζηλότυπος) ἀνταγωνισμός

18.                       ζηλοτυπία, φ9όνος.

19.                       obviam, ἐπίρρ. (εἰς ὑπάντησιν). 2) obviam venio ἀντεπεξέρχομαι, ἀντιτάσσομαι ἰδ. καὶ venio.

20.                       οccasio, onis, εὐκαιρια.

21.                       oc-cido (ob καὶ caedo κόπτω), cidi cisum, 3. ἀποκτείνω (ἐπί τοῦ πεδίου τῆς μάχης): Hamilcare occiso τοῦ Ἀμίλκα φονευθέντος, μετὰ τὸν φόνον τοῦ Ἀμίλκα.

22.                       occupatio, onis, ἀσχολία, ἐνασχόλησις.

23.                       oc-cupo (ob καὶ capio), 1. κατέχω sum occupatus in apparando (ἐνν. bellumcopias) εἶμαι ἀπησχολημένος περὶ τὸ παρασκευάζειν (τὸν πόλεμον ἤ τὰς πολεμικὰς δυνάμεις), περὶ τὴν πολεμικὴν παρασκευὴν occupo saltus (αἰτ. πληθ.) κατέχω τὴν κλεισώρειαν.

24.                       octoginta, ὀγδοήκοντα.

25.                       oculus, i, ἀ. ὀφθαλμός.

26.                       οdium, ii, οὐ. μῖσος. odium paternum τὸ (παρὰ) τοῦ πατρὸς κληρονομικὸν μῖσος.

27.                       οf-feνdo, ndi, usum, 3. προσκρούω, βλάπτω (πειράζω).

28.                       οffensio, onis, δυσαρέστησις, λύπη.

29.                       οffincium, ιι, οὐ. ὑπηρεσία Α 2, 6 - 2) (ἐπιθυμία τοῦ ποιῆσαι τὸ καθήκον, συναίσθησις τοῦ καθήκοντος), λεπτότης Α 6, 5.

30.                       οmitto(ob καὶ mitto), 3. παραλείπω (ἐν τῇ διηγήσει).

31.                       omnis, e, πὰς Ηn 2,1.9,2. 2) ὅλος, ὁλόκληρος Ηn 3, 1.9, 3. Α 3, 2.14, 3.

32.                       οpera, ae, (ἐργασία, προσπάθεια). 2) cuius opera (ἀφαιρ.) οὐ τῇ ἐνεργείᾳ, (ἐκ πταίσματος τοῦ ὁποίου) Ηn 7,3. 3) δρᾶσις, ὑπηρεσία C 1,1.

33.                       operio, rui, rtum. 4. καλύπτω, σκεπάζω.

34.                       opinor, 1. νομίζω.

35.                       oppidum, i, οὐ. πόλις.

36.                       op-pleo, evi, etum, 2. πληρῶ, (γεμίζω).

37.                       oppletus, ἰδ. oppleo.

38.                       op-primo (ob καὶ premo), pressi, pressum, 3. (καταπιέζω). 2) καταβάλλω, ἀφανίζω.

39.                       op-pugno, (ἐντονώτερον τοῦ obsideo), 1. πολιορκῶ.

40.                       οps, (ἐν τῷ ένικ. ἀριθμῶ. μόνον ἐν τῇ γεν. opis αἰτ. opem και ἀφαιρ. ope) πληu. opes [γεν. opum], δύναμις, ἰσχύς Ηn 10,2. 2) βοήθεία Ηn 1, 3.3) χρηματικὰ μέσα, περιουσία Α 2, 4.

41.                       optimus (ὑπερθετ. τοῦ bonus), ἄριστος, (ἐξαίρετος, ἐξαίσιος).

42.                       oratio, onis, λόγος, ὁμιλια (σύντομος) Α 22, 1. 2) λόγος γραπτός C 3, 3.

43.                       orator, oris, ἀ ῥήτωρ.

44.                       orbis, is, ἄ. (κύκλος). 2) orbis tertarum ἡ οικουμένη.

45.                       ordino, 1. κατατάσσω κατὰ σειρὰν (ἀντὶ ordine enumero ἐν (χρονολογικῇ τάξει καταριθμῶ).

46.                       ordo-inis, ἀ. τάξις Α 18,3. 2) τάξις, θέσις (ἐν τῇ κοινωνίᾳ) Α 13, 6. ordo equester ἡ ἱππὰς τάξις, ἡ τάξις τῶν ἱππέων, ἡ ἱππική τάξις.

47.                       origo, ginis, (γένεσις) πληθ. origines “Ἀρχαί” C 3, 3. 2) γένος, οἰκογένεια Α 1,1. 3) γενεαλογία, γενεαλογικὸν δὲνδρον Α 1 8.2.

48.                       orion, ortus sum, orini, 4. ἀποθ. (ἀνατέλλω, προκύπτω). 2) orior a-ἀφαιρ. (ἤ καὶ ἄνευ τῆς a προθέσ.) κατάγομαι ἀπό... - notans quis a quoque (=et a quo) ortus (ἐνν. esset) quos honores (cepisset) quibusque temporibus cepisset (honores) ἀναφέρων τίς [ἦτο](πῶς ὡνομάζετο) (καὶ ἀπό ποίου κατήγετο, ποίας ἀρχὰς (τιμητικά ἀξιώματα κατέλαβε) καὶ κατὰ ποίους χρόνους (πότε κατέλαβεν (αὐτάς) Α 18, 3.

49.                       ornatus, (κεκοσμημένος) 2) σεσαγμένος (χαμουριομενος) μὲ πύργον.

50.                       orno, 1. (κοσμῶ). 2) κλεΐζω, λαμπρύνω.

51.                       oro, 1. δέομαι,.ταρακαλῶ. oro atque obsecro θερμῶς ἰκετεύω, (ἐξορκίζω). ἰδ. obsecro.

52.                       ortus, ἰδ orior.

53.                       os, oris, οὐ. (στόμα). 2) (φωνητικὸν ὄργανον), ὁμιλία,τόνος φωνῆς.

54.                       osculor, 1. ἀποθ. (κατα)φιλῶ.

55.                       os-tendo, ndi, ntum, 3. δεικνύω Ηnii2. 2) ἀναγγέλλω Ηn 12, 5.

56.                       ostentatio, onis, μεγαλαυχία, καύχησις, ἐπίδειξις (ματαία).

57.                       οtium, ii, οὐ. (ἀπραγμοσύνη). 2) (ἡ μετὰ τὸν πόλεμον ἐπερχομένη ἡσυχία), εἰρήνη.

Ρ

1.    paci, δοτ. τοῦ pax.

2.    paene, ἐπίρρ. σχεδόν.

3.    palam, ἐπίρρ. (φανερῶς), ἰδ. facio.

4.    par, paris, ὅμοιος, ὁ αὐτός, ἴσος. pari modo καθ’ ὅμοιον τρόπον δηλ. (χρονολογικῶς) C 3, 4. par non sum ἴσος δὲν εἶμαι, (ἀριθμητικῶς εἶμαι κατώτερος). par printipibus (δοτ. ὅμοιος τοῖς μεγάλοις (τ. ἔ. ἐγνώριζε νὰ τηρῇ τήν ἐμπρέπουσαν στάσιν κατὰ τὰς σχέσεις αὐτοῦ πρὸς τοὺς μεγάλους).- par... ac ὅμοιος... ἤ, ὅμοιος... καί, ὅμοιὸς τινι..., in pari periculo sum εἶμαι ἐν μέσω. (ἐν καταστάσει) ὅμοίου κινδύνου Hm 2,1.

5.    pareo, rui,-, 2. (φαίνομαι). 2) ὑπακούω, πείθομαι.

6.    paro, 1. bellum παρασκευάζω πόλεμον, παρασκευάζομαι πρὸς πόλεμον.

7.    pars, partis, μέρος, τμῆμα Α 2, 3. 2) πλευρά Ηn 12, 3. 3) κόμμα Α 2,2. partes Sullanae (Cinnanae) τὸ κόμμα τοῦ Σύλλα (τοῦ Κίννα). partes optimae τὸ ἀριστοκρατικόν (τ. ἔ. τὸ συντηρητικὸν) κόμμα ἤτοι οἱ optimates, (γεν. -ium).

8.    parum, ἐπίρρ. ὀλίγον. non parum ὄχι μικρόν, ἰκανῶς, ἀρκούντως.

9.    passus, Ηn 13,3. Α 2,4. (ἰδ. patior).

10.                       passus, us, ἀ. βῆμα. (ῥωμ. βῆμα=5 πόδες, δηλ. 1, 48 μέτρου. Ἐπομένως milia [οὐδ. πληθ. τοῦ mille] passuum decem χιλιάδες βημάτων δέκα= 10 ῥωμ. μίλια, δηλ. 14800 μ., ἤτοι 15 περίπου χιλιόμετρα).

11.                       pate-facio, 2. (ἐκ τοῦ pateo καὶ facio ἀνεῶχθαι ποιῶ), ἀνοίγω, loca καθαρίζω τὸ ἔδαφος (τήν περιοχὴν ὥστε νὰ γίνῃ βατή), ἀνοίγω δρόμους, ὁδοποιῶ τὰ ἄβατα.

12.                       patefeci, ἰδ. patefacio.

13.                       pateo, tui,-, 2. ἀναπέπταμαι. honores patent τὰ ἀξιώματα ἀναπέπτανται (εἶναι προσιτά), ἡ πρὸς τάς. τιμὰς ἄγουσα εἶναι ἐλευθέρα.

14.                       pater, tris, ἀ. πατήρ. 2) πληθ. ὡς τιμητικὴ προσωνυμία τῶν συγκλνιτικῶν (οἱ πατέρες τοῦ ἔθνους). patres concripti, ἰδ. conscriptus.

15.                       pater familias (familias εἶνaι ἀρχαῖος τύπος τῆς γενικῆς ἑνικοῦ ἀντὶ familiae), ἀ. ὁ οἰκοδεσπότης, ὁ οἰκογενειάρχης.

16.                       paternus, πατρικός, τοῦ πατρός.

17.                       patior, passus sum, pati, 3. άποθ. ἀνέχομαι Α 15, 1. 2) ἐπιτρέπω, παραδέχομαι Ηn 13, 3. 8

18.                       patria, ae, πατρίς.

19.                       paucus (πρβλ. (παῦ-ρος, σχεδόν μόνον κατὰ πληθ. ἀριθ.), ὀλίγοι (τὸν ἀριθμόν).

20.                       paulum, ἐπίρρ. μικρόν, ὀλίγον.

21.                       pax, pacis, (εἰρήνη). 2) σύναψις εἰρήνης, συνομολόγησις εἰρήνης Α 18, 2.

22.                       pecunia, ae, χρήματα, περιουσία.

23.                       pecuniosus, πολυχρήματος, εὐκατάστατος.

24.                       pedester, stris. stre, πεζικός, τῆς ξηρᾶς.

25.                       pedisequus, i, ἀ. ἀκόλουθος, (δοῦλος ἀκολουθῶν ἤ συνοδεύων τὸν κύριον ἐξερχόμενον).

26.                       pellο, pepuli, pulsum, 3. (ὠθῶ). 2) τρέπω εἰς φυγήν, ἀποκρούω, νικῶ.

27.                       pendο, pependi, pensum, 3. (σταθμῶ, ζυγίζω). 2) πληρώνω.

28.                       pepuli, ἰδ. pello.

29.                       per, πρόθ. μετ’ αἰτιατ. : διὰ (γεν.): α) τοπικῶς Ηn 4, 2. β) πρὸς δήλωσιν τῆς αἰτίας: per senatum ἕνεκα τῆς συγκλήτου, κωλυούσης (μὴ ἐπιτρεπούσης) τῆς συγκλήτου.

30.                       peraeque, ἐπίρρ. πάνυ ἐξ ἴσου, πάνυ ὁμοίως), κατὰ συνήθη ὁμοιότητα, κατὰ κανόνα.

31.                       per-ago, 3. ἐπιτελῶ, φέρω εἰς πέρας. rebus peractis τῶν πραγμάτων εἰς πέρας ἀχθέντων ( μετὰ τὴν διεξαγωγὴν τῶν ἐπιχειρήσεων). propositum ἐκτελῶ τὸ προκείμενον (τὸ σχέδιον): consulatu peracto τῆς ὑπατείας περατωθείσης, (μετὰ τὴν λῆξιν τῆς ὑπατείας).

32.                       per-cipio (per-capio), cepi, ceptum, 3. (καταλαμβάνω). 2) γνωρίζω, ἐκμανθανω.

33.                       per-duco, 3. (διάγω). 2) ἄγω Hn 4, 3.

34.                       peregrinatio, onis, ἀποδημία, διατριβὴ ἐν ξένῃ χώρᾳ.

35.                       per-eo, ii, itum, ire, 4. ἀπόλλυμαι, ἀποθνῆσκω.

36.                       per-fugio, fugi, -, 3. καταφεύγω.

37.                       perfunctus, ἰδ. perfungor.

38.                       per-fungor, functus sum, 3. ἀποθ. (ἐπιτελῶ). 2) laboribus (ἀφαι.ρ.) ὑφίσταμαι, (ὑπομένω, περνάω) μόχθους (πολεμικούς).

39.                       periculum i, οὐ. κίνδυνος.

40.                       periturus, ἰδ. pereo.

41.                       peritus, ἔμπειρος.

42.                       per-mitto, 3. (ἀφίνω τινὰ νὰ διέλθῃ). 2) rem arbitrio (δοτ.) καταλείπω τι εἰς τὴν κρίσιν (τινός, ἐξαρτῶ τι ἀπό τινος (προσώπου).

43.                       perpetuo, ἐπίρρ. διηνέκῶς, ἀδιαλείπτως, ἀκαταπαύστως.

44.                       perpetuus, διηνεκής, ὅλος. 2) odium perpetuum μῖσος διαρκές, ἀνεξάλειπτον, ἄσβεστον Hm 4, 3.

45.                       per-scribo, 3. περιγράφω (λεπτομερῶς).

46.                       persecutus, ἰδ. persequor.

47.                       per-sequor, 3. ἀποθ. διώκω ἄκαταπαύστως, καταπολεμῶ διηνεκῶς Hm 1,4. 2) (ἐνν. scriptura γραφῆ) δηγοῦμαι κατὰ χρονολογικὴν σειράν (διὰ γραφῆς, ἐγγράφως), περιγράφω C 3,4.3,5.

48.                       per-suadeo, asi, αsum, 2 πείθω.

49.                       persuaseram, ἰδ. persuadeo.

50.                       (pertaedet), pertaesum est, 2. ἀπρόσ. (κόρος ὑπάρχει). 2) me negotii suscepti κόρος (βαρεμὸς) ἔλαβέ με τοῦ ἀναληφθέντος ὑπ’ ἐμοῦ ἔργου, ἐκορέσθην... , ἐγκαταλείπω ἐξ ἀνίας (μετανοῶ διὰ) τὸ ἀναληφθέν ἔργον.

51.                       per-terreo, rui, ritum, 2. καταπλήττω.

52.                       perterritus, ἰδ. perterreo.

53.                       pertinacia, ae, τὸ ἐπίμονον, ἐπιμονή.

54.                       per-tineo (per-teneo), tinui, (tentum), 2. (διατείνω). 2) συνεισφέρω συντελῶ.

55.                       per-turbo, 1. ταράττω, εἰς ταραχήν φέρω ἤ ἐμβάλλω.

56.                       per-venio, 1. ἀφικνοῦμαι. pervenio ad desperationem περιέρχομαι εἰς ἀπελπισμόν, ἀπελπίζω (ἀπελπίζομαι).

57.                       per-verto, 3. (ἀναστρέφω), 2) perverto mores διαστρέφω, διαφθεί Ῥω τὰ ἤθη.

58.                       petierim=petiverim, ἰδ. peto.

59.                       peto, ivi καὶ ii, itum, 3. (ὁρμῶ, πρβλ. πέτομαι, πί-π[ε]τω). 2) peto ut παρακαλῶ νά... 3) διευθύνομαι εἰς Ηn 4, 2. 4) honores θηρεύω τὰ ἀξιώματα. salutem fuga ζητῶ τὴν σωτηρίαν διὰ τῆς φυγῆς. 5) petor καταζητοῦμαι.

60.                       pietas, atis, (εὐσέβεια, αἴσθημα ἀγάπης καὶ σεβασμοῦ πρὸς πάντας εἰς οὕς τοῦτο ὀφείλεται, ἦτοι πρὸς τοῦς θεούς, τήν πατρίδα, γονεῖς καὶ πρεσβυτέρους συγγενεῖς). 2) ἡ πρὸς τοὺς συγγενεῖς ἀγάπη Α 5, 1. ἡ πρὸς τοῦς γονεῖς ἀγάπη Α 17, 1.

61.                       plebes, ei, (ἐκ τοῦ plere πρβλ. .πλῆ-θος), ὁ λαὸς (ὥς τάξις, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τοῦς πατρικίους καὶ τὴν σύγκλητον).

62.                       plerique, pleraeque, pleraque, οἱ πολλοί.

63.                       plerumque, ἐπίρρ,. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, κατὰ μέγιστον μέρος.

64.                       plumbum, i, οὐ. μόλυβδος.

65.                       plurimus(ὑπερθ. τοῦ plus) πλεῖστος.

66.                       plus, pluris (συγκρ,. τοῦ multus), πλείων, πλέον. plures (ἀρσ.) armati μὲγας ἀριθμὸς ὡπλισμένων. 2) plus ὡς οὐσ. οὐδέτ. (μετὰ γεν.): plus salis πλέον κομψότητος, περισσοτέρα κομψότης. 3) ὡς ἐπίρρ. πλέον.

67.                       poena, ae, ποινή.

68.                       Poenicus καὶ Poenus (ἀρχαϊκ. τυπ. ἀντὶ Punicus= Κarthaginiensis. Πρβλ. poena (ποινὴ) - punio, moenia-munio).

69.                       poeta, ae, ἀ. ποιητής.

70.                       poetice, es, (αἰτ. en), ἐλληνικὴ καὶ ῥωμαϊκὴ) ποίησις.

71.                       poeticus, ποιητικός, ἀφορῶν (εἰς)... pοl-liceor, citus sum, 2. ἀποθετ. ὑπισχνοῦμαι.

72.                       pompa, ae, πομπή. pompa funeris πομπὴ κηδείας, μεγαλοπρεπὴς κηδεία.

73.                       pono, posui, positum. 3. (τίθημι). 2) principem (τάττω τινὰ) ἀρχηγόν (ἐπί κεφαλῆς τοῦ στρατοῦ). pono castra στρατοπεδεύω, pono (statuam) ἱδρύω, ἀνεγείρω ἀνδριάντας.

74.                       populus, ί, ἀ. λαός, δῆμος.

75.                       porto, 1. κομίζω (κουβαλώ).

76.                       possessio, onis, κτήσις (ἰδίᾳ κτῆμα ἀκίνητον).

77.                       possem, πρτ. ὑποτακτ. τοῦ possum.

78.                       possum, potui, posse, δύναμαι. ut omnes honores quos possent (ἐνν. habere) haberent ὥστε πάσας τὰς τιμάς, ἅς ἠδύναντο (νὰ ἐπιδαψιλεύσωσιν), ἐπιδαψίλευσαν.

79.                       post, πρόθ. μετ’ αἰτ., μετὰ-+-αἰτ. 2) ἐπίρρ. ἐπειτα multo post πολὺ ὕστερον.

80.                       postea, ἐπιρρ. ὕστερον, μετὰ ταῦτα.

81.                       posteaquam, σύνδ. ἀφοῦ = postquam.

82.                       posterus, ὕστερος, ὑστεραῖος.

83.                       postquam, σύνδ. μετὰ πρκμ. ὁριστ.=ὡς, ἀφοῦ. 2) μετὰ ὑπερσυντ. ὁριστ. = ὕστερον ἤ ἀφοῦ.

84.                       postulo, 1. ἀπαιτῶ, ζητῶ τι Ηn 2,4. 2) ἀπαιτῶ (μετ’ αἰτ. καὶ άπρμφ.) Ηn 12, 3.

85.                       posuero, ἰδ. pono,

86.                       potens, ntis, (δυνάμενος). 2) ὑπερθ. polentissimus, μέγα δυνάμενος, μεγίστην ἐπιρροὴν ἔχων (ἀσκῶν).

87.                       potentia, ae, ἰσχύς (προσωπικὴ ἐπιρροὴ ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν ἰσχὺν τῶν νόμων), αὐθαιρεσία.

88.                       poteram, πρτ. ὁριστ. τοῦ posum.

89.                       potestas, atis, δύναμις, ἰσχὺς Α 6, 1. 2) ἐξουσία (τοῦ τιμητοῦ) C 2, 3. 3) sum in potestate mea εἶμαι αὐτεξούσιος, δὲν ἐξαρτῶμαι ἀπὸ ἄλλου. alicui potestatem sui facere κάμνω τὸν ἐαυτόν μου νὰ εἰσέλθῃ εἰς μάχην πρὸς τινα.

90.                       potius, ἐπίρρ. συγκρ. μᾶλλον. dico... potius quam προτιμῶ νά... παρὰ νὰ.. 2) ὑπερθ. potisiimum κατὰ προτίμησιν, κατὰ πρῶτον Ηnii 6. ἀκριβῶς, κατ’ ἐξοχήν Α 3, 3.

91.                       potuero, ἰδ. possum.

92.                       potuisse, πρκμ. ἀπρμφ. τοῦ ῥ. possum.

93.                       praebeo (prae καὶ habeo), bui, bitum, 2. (παρέχω). me eadem diligentia (ἀφαιρ.) δεικνύω ὁμοίαν περίσκεψιν (κατὰ λέξιν: παρέχω ἐμαυτὸν ὁμοίας περισκέψεως).

94.                       praeceptum, i, οὐ. διδασκαλία, δόγμα Α 17,3. 2) διαταγή, ἐντολή. praecepto (ἀφαιρ. ) μετὰ γεν. : κατὰ διαταγήν (τινος).

95.                       prae-cipio (prae καὶ capio, προλαμβάνω). 2) ut διατάσσω... νὰ

96.                       praecipue, ἐπίρρ. ὅλως ἰδιαιτέρως, ἐξαιρέτως.

97.                       prae - dico, 3. προλέγω Α 16, 4.

98.                       prae-dico, 1. ἀναφέρω, μνημονεύω.

99.                       praedium, ii, οὐ. κτῆμα, γεωκτησία.

100.                  praeesse, ἰδ. praesum.

101.                  praefectura, ae, ἐξουσία, (συνήθως διδομένη ἐν τῇ διοικήσει Ῥωμαϊκῆς ἐπαρχίας ὑπὸ ἀνθυπάτου ἤ στρατηγοῦ εἰς ῥωμ. ἱππεῖς), διοίκησις, ὑπαρχία.

102.                  praefectus, i, ἀ. ἐπιτηρητής, ἐπόπτης (ἐν Καρχηδόνι). Ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὸν cencor ἐν Ῥώμῃ

103.                  praefui, ἰδ. praesum.

104.                  praemium, ii, οὐ. βραβεῖον, ἀνταμοιβή.

105.                  praeς, praedis, ἀ. (ἡ ὑπέρ ἐργολήπτου τινὸς παρὰ τρίτου διδομένη εἰς τὸ δημόσιον ἐγγύησις). 2) ὁ (ἀξιόχρεως) ἐγγυητής.

106.                  prae - scribο, 3. (προγράφω) 2) ἐκ τῶν προτέρων καταγγέλλω.

107.                  praesens ntis, παρών, ἰδ. praesum.

108.                  praesidium, ii. οὐ. (φρουρά, στρατός). 2) πληθ. =castra nautica.

109.                  praestitisse, ἰδ. praesto.

110.                  prae - sto stiti, stitum, 1. ὑπερβάλλω, ὑπερτερῶ, ὑπερβαίνω Ηn 1,2. Α 3, 3.18, 5. 2) ἐκτελῶ, πραγματοποιῶ, ἐκπληρῶ Α 15,1.

111.                  prae-sum, fui, esse (προϊσταμαι), 2) ἀναλαμβάνω διοίκησιν, διοικῶ. praeesse coepit (= praefuit) ἦρξε. 3) potestati προίσταμαι ἐξουσίας, διευθύνω (διοικῶ) ἀρχήν.

112.                  praeter, πρόθ. μετ’ αἰτ. πλήν.

113.                  praeter-ea, ἐπίρρ. ἐκτὸς τοῦτων, πρὸς τοῦτοις, πλήν τούτου.

114.                  praeter-eo, ii, itum, ire, 4. παρέρχομαι. 2) ἀφήνω ἀμνημόνευτον.

115.                  praeteribo, ἰδ. praetereo.

116.                  praeterquam, ἐπίρρ. ἐκτός, πλήν. praeterquam, quod ἐκτὸς ὅτι.

117.                  praetor oris, ἀ. (πραίτωρ) στρατηγός.

118.                  praetura, ae, στρατηγία.

119.                  preces, γεν. precum, (κατὰ πληθ.) δέησις, παράκλησις.

120.                  premο, pressi, pressum, 3. (πιέζω), καταδιώκω (πεισματωδῶς), πρόσκειμαι. 2) premor valetudine κατατρύχομαι (πιέζομαι) ὑπὸ τῆς ἀσθενείας, (παλεύω μέ τήν ἀρρώστεια).

121.                  pretium, ii οὐ. (τιμή). 2) ἀργύριον, χρήματα.

122.                  (prex), ἰδ. preces.

123.                  pridie, ἐπίρρ. τῇ. προτεραίᾳ. pridie, kal[endas] Apriles τῇ προτεραίᾳ τῶν καλανδῶν τοῦ Ἀπριλιου (=τῇ. 31 Μαρτίου).

124.                  primo, ἐπίρρ. πρῶτον, κατ’ ἀρχάς.

125.                  primus=primo, ὁ ἰδέ.

126.                  primus, πρῶτος.

127.                  princeps, cipis, ἀ. (ἄρχων), πρῶτος Hm 3, 3. 2) ἀρχηγός, ὁ ἐπί κεφαλῆς Ηn 2, 6. 3) σπουδαιότατος, διακεκριμένος Α 17, 3. 4) πληθ., principes οἱ πρόκριτοι (πολῖται), οἱ μεγάλοι Ηn 9, 3. Α 3,1.5) principes =ὁ Καῖσαρ, ὁ Πομπήιος, ὁ Ἀντώνιος, ὁ Ὁκταβιανὸς κλπ. Α 16, 4. 6) ὁ Κικέρων, ὁ Σύλλας, Πομπήιος, ὁ Καῖσαρ, ὁ Ἀντώνιος κλπ. Α 19,2.

128.                  principatus, us, ἀ. ἡ πρώτη τάξις, τὰ πρωτεῖα Α 5, 4. κυρίως ἐν τῷ δημυσίῳ. βίῳ. C 2, 2.

129.                  priοr, ἀ, καὶ θ, prius, οὐ. (γεν. prioris) πρότερος.

130.                  pristinus, πρότερος.

131.                  prius, ἐπίρρ. συγκ. πρότερον.

132.                  priusquam, σύνδ. πρὶν ἤ, πρίν.

133.                  privatus, i, ἀ. ὁ (ἄνευ δημοσίου ὑπουργήματος) ἰδιώτης

134.                  privignus, i, ἀ, ὁ πρόγονος, (προγονός).

135.                  prο, πρόθ. μετ’ ἀφαιρ. : κατὰ + αἰτιατ., πρὸς + αἰτιατ., ἐν σχέσει πρός...

136.                  probabilis, e, εὔλογος καὶ καλός [πως], ἄξιος ἐπαίνου (τινός).

137.                  prοbο, 1. (δοκιμάζω). 2) ἐπιδοκιμάζω, ἐγκρίνω.

138.                  procuratio, onis, (ἐπιμέλεια). 2) διοίκησις, δημοσία ὑπηρεσία.

139.                  prο curo, 1. negotia φροντίζω περὶ τῶν ὑποθέσεων.

140.                  proditus, ἰδ. prodo.

141.                  pro-do, didi, ditum, 3. (προσφέρω). 2) memoriae (δοτ.) παραδίδω τι τῇ μνήμη. (τῇ ἱστορίᾳ, τοῖς ἐπιγιγνομένοις). memoria prodita est εἴδησις διεθόδη.

142.                  pro-duco, 3. (προάγω). 2) dolo (ἀφαιρ.) in proelium προάγω διὰ δόλου πρὸς μάχην, δελεάζω πρὸς μάχην. 3) vitam μηκύνω τὴν ζωήν, διατηροῦμαι ἐν τῇ ζωῇ.

143.                  productus, ἰδ. produco.

144.                  proelium, ii οὐ (συμπλοκή). 2) μάχη. navale proelium ναυμαχία.

145.                  profectus, ἰδ. proficiscor.

146.                  professus, ἰδ. profiteor.

147.                  proficiscens (ἀντὶ profecturus= μέλλων νὰ πορευθῇ) Ηn 2, 3, ἰδ. proficiscor.

148.                  pro-ficiscor, fectus sum, proficisci, 3. ἀποθ. πορεύομαι Ηn 2,3. βαδίζω ἐναντίον Ηn 5,1.8,1. in castra εἰς τὸ στρατόπεδον (εἰς τὸν πόλεμον), ἐκστρατεύω.

149.                  pro-fiteor (pro-fateor), fessus sum, 2. ἀποθ. ὁμολογῶ, λέγῳ.

150.                  pro-fligo, 1. καταβάλλω, κατανικῶ.

151.                  pro-fugio, 3. προσφεύγω. 2) domo φεύγω ἐκ τῆς πατρίδος. 3) καταφεύγω Ηn 7, 6.

152.                  progressus, us, ἀ. πρόοδος, πρoκοπή.

153.                  pro-bibeo (pro-habeo), bui, bitum, 2. ἀπείργω. transitu(ἀφαιρ.) ἀπείργω (ἀπὸ) τῆς διαβάσεως, ἐμποδίζω τὴν διάβασιν.

154.                  prolabor, lapsus sum, labi, 3. ἀποθ. (πρόσω ὀλισθαίνω). 2) ἐπί κτιρίου : εἶμαι ἕτοιμος νὰ καταρρεύσω, (ἀπειλῶ νὰ καταρρεύσω).

155.                  pro-mitto, 3. (καθίημι). 2) ὑπισχνοῦμαι.

156.                  pronutio, 1. ἀνακηρύττω. 2) ἀπαγγέλλω, ἀπομνημονεύω.

157.                  propagο, 1. (διαδίδω, μεταφυτεύω). 2) filles imperii ἐπεκτείνω τὰ ὅρια τοῦ βασιλείου.

158.                  propagο, ginis (ἀποφυάς). 2) πληθ. γενεαλογία (οἰκογενείας), γενεαλογικόν δὲνδρον (στέμμα).

159.                  propatulum, i, οὐ. προαύλιον, αὐλή

160.                  propere, ἐπίρρ. ταχέως, σπουδῇ

161.                  propinquus, ἐγγύς ὤν, πλησιόχωρος.

162.                  propius, ἐπίρρ. (συγκρ. τοῦ prope ἐγγὺς) μετ’ αἰτ., ἐγγύτερον.

163.                  pro-pono, 3. (προτίθημι). 2) quaestionem προβάλλω, (προτείνω) ζήτημα. remedia προτείνω φάρμακα (μέσα θεραπευτικά).

164.                  propositum, i, οὐ. προκείμενον, σκοπός.

165.                  propter, προθ. (μετ’ αἰτ.). ἕνεκα, διὰ+αἰτ.

166.                  pro-rumpo, rupi, ruptum, 3. (ἐξορμῶ). 2) tanta vis morbi prorupit τοσαύτη ὁρμὴ τῆς νόσου ἐπέπεσε (παρουσιάσθη), μετὰ τοσαύτης ὁρμῆς ἐνέπεσεν ἡ νόσος.

167.                  pro-sequor, 3. ἀποθ. προπέμπω.

168.                  prosperitas, atis, εὐτυχία. 2) prosperitas valetudinis ἀκμὴ εὐρωστίας, ἀκρα ὑγεία.

169.                  pro-spicio (pro-specio), spexi, spectum, 3. (προορῶ). 2) βλέπω μακράν, παρατηρῶ.

170.                  pro-ut, ἐπίρρ. ὡς, καθαπερ.

171.                  pro-video, 2. (προνοῶ). 2) λαμβάνω προφυλακτικὰ μέτρα, προφυλάττομαι.

172.                  provincia, ae, ἐπαρχία.

173.                  prοximus (ὑπερθ. τοῦ propior), ἐγγύτατος, πλησιέστατος Ηn 11, 4. 2) προσεχὴς Ηn 3,2.

174.                  prudentia, ae, σύνεσις, φρόνησις, νοημοσύνη. 2) τέχνασμα Ηni 11, 7. publice, ἐπίρρ. (δημοσίᾳ). 2) ἐν ὀνόματι (ἀποφάσει) τῆς πολιτείας Α 3,1. ἐπισήμως Ηn 3,1. 3) δημοσίᾳ. δαπάνῃ Α 2,4.

175.                  publico, 1. (δημοσιῶ) 2) bona δημεύω τὴν περιουσίαν.

176.                  publicus, δημόσιος, τοῦ κράτους.

177.                  puer, eri, ἀ. (παῖς). 2) δοῦλος (ἀσχέτως ἡλικίας, πρβλ. “παῖς” γκαρσόν) Ηn 12,4.12,5. Α 13, 3.

178.                  puerilis, e, παιδικός.

179.                  pueritia, ae, παιδικὴ ἡλικία.

180.                  puerulus, i, ἀ. μικρὸν παιδίον.

181.                  pugna, ae, μάχη, πόλεμος.

182.                  pugno,1. πολεμῶ, pugno pugnam πολεμῶ πόλεμον. hac pugna pugnata ταύτης τῆς μάχης πολεμηθείσης, ταύτης τῆς μάχης γενομένης (μετὰ τὴν μάχην ταύτην).

183.                  pulchre, ἐπίρρ. καλῶς, έπιδεξίως.

184.                  pullulo, 1. (βλαστάνω, ἐπὶ τῶν βλαστῶν τῶν δὲνδρων καὶ ἐπὶ τὼν νεοσσὼν). 2) διαδίδομαι.

185.                  pulsus, ἰδ. pello.

186.                  puppis, is, πρύμνα.

187.                  puris γεν. τοῦ pus.

188.                  pus, puris, οὐ. πῦον.

189.                  putο, 1. νομίζω.

Q

1.    qua, ἐπίρρ. (ἐννοεῖται viaparte δι’ ἦς ὁδοῦ, δι’ οὗ μέρους), ὅπου.

2.    quacumque, ἐπίρρ. ὁπουδήποτε.

3.    quaero, sivi, situm, 3. ζητῶ, θέλω Ηn 11, 2.2) quaero ab aliquo ἐρωτῶ τινα, ζητῶ νὰ μάθω παρά τινος.

4.    quaesivi, ἰδ. quaero.

5.    quaestio, onis, ζήτημα.

6.    quaestor. oris, ἀ. ταμίας.

7.    qualis, e, ὁποῖος, hoc quale sit τοῦτο ὁποῖον (ὁποίας σπουδαιότητος ἤ σημασίας) εἶναι...

8.    quam, ἐπίρρ. ἤ (μετὰ τὰ συγκριτικὰ καὶ τὸ alius μετ’ ἀρνήσεως). clarius quam (ἐννοεῖται ut) mosset λαμπρότερον ἤ ὥστε δύνασθαι, λαμπρότερον εἰς τοιοῦτον βαθμὸν ὥστε νὰ μή δύναται νά... Α 1,3. 2) quam (ἀντὶ τοῦ praeter =ἐκτὸς) anagnostem ἐκτὸς τοῦ ἀναγνώστου. 3) μετὰ υπερθετικῶν : ὡς, ὅσον τὸ δυνατὸν Ηn 10,4.

9.    quam-diu, ἐπίρρ. ἐφ’ ὅσον (χρόνον) Ηn 5, 4.13,3. Α 3,2. 2) (ὁ) πόσον χρόνον Α 20,1.

10.                       quamquam, σύνδ. εἰ καὶ. 2) ἀλλά, ὅμως, ἐν τοῦτοις Α, 16, 6.

11.                       quam-vis, (σύνδ. (ὅσον θέλεις). 2). καὶ ἐάν.

12.                       quanto, ὅσω.. tanto - quanto τοσούτῳ. - ὅσῳ., τοσοῦτον - ὅσον.

13.                       quantum, οὐσ. οὐ. καὶ (αὐτ. ἑνικοῦ), ὡς ἐπίρρημα=ὅσον Α 19,1.

14.                       quantus, πόσος Α 20, 5.2) (ἡλίκος) πόσον μέγας Ηn 5,4.

15.                       qua-re, ἐπίρρ. δι’ ὅ, ἕνεκα, ὅθεν 2) ἐν βίῳ. Κάτωνος 2, 3) κεχωρισμένως, διότι εἶναι δύο λέξεις.

16.                       qua-re, (=ut ea re) ἵνα διὰ τούτου τοῦ πράγματος.

17.                       quartus, τέταρτος.

18.                       quaterni, nae, na (γεν. quaternum), ἀνὰ τέσσαρες, τέσσαρες. -que, ἐγκλιτ. τε, καί. 2) ἀλλὰ Hm 1, 2.

19.                       quemlibet, αἰτ. τοῦ quilibet, ὅ ἰδὲ

20.                       queo, quivi,-, (quire), 4. (μετ’ ἀρνήσεως καὶ ἀπρμφ.) δύναμαι.

21.                       quarimonia, ae, παράπονον, μεψιμοιρία, ἀφορμὴ θρήνων.

22.                       qui, quae, quod, ἀντων. ἀναφ. ὅς, ἥ ὅ Hm 1, 5. Ηn 3,1. 5, 4. 7, 3.8, 4.11, 3. C 3, 4. Α 1, 4. 2, 5.3, 1. 5, 4.6, 5.14, 3.15, 3.16, 3.17, 2.18, 3.18, 5.20,3. 2) ἀντί συνδ. qui = et issed isis autemis enimis igitur, cuius=huius enim διότι τούτου Α 2, 2. qua = et ea Α 15, 2. quibus=iis igitur Α 18, 4.- Μεθ’ ὑποτ. ἀ) πρὸς δήλωσιν τοῦ ἀποτελέσματος: qui= ut is ώστε οὗτος Ηn 5, 4.11, 3. Α 5,1.5, 4. 14, 2.18, 2.2) πρός δήλωσιν σκοποῦ: qui = ut is ἵνα οὗτος Ηn 7, 2.7,5.7, 7. C 2,3. γ) πρὸς δήλωσιν αἰτίας: qui = cum iscum ii ἐπειδὴ) οὗτος, ἐπειδὴ οὗτοι Ηn 1, 3.12, 2. Α 6, 4.

23.                       quicquam, ἰδ. quisquam.

24.                       quidem, ἐπίρρ. γε, τῇ ἀληθείᾳ.. 2) τοὐλάχιστον Α 14, 1.

25.                       quilibet, quaelibet quodlibet (ἐπιθετικῶς ἤ quidlibet οὐσιαστικῶς) ὅστις θέλει (κατὰ λέξιν: ὅστις ἀρέσκει ), ὁστισδήποτε, πὰς τις, ὁ τυχῶν. quemlibet amplissimum triumphum πάντα τινὰ μεγαλοπρεπέστατον θρίαμβον.

26.                       quin, σύνδ. ὅστις δὲν, ὥστε δέν, ὅστις (ὥστε) νὰ μή... 2) χωρίς νὰ Α 2,2.20,1.

27.                       quini, ae, a, (γεν. quinum), ἀνὰ πέντε πέντε.

28.                       quinque, πέντε.

29.                       quinquiens, πεντάκις.

30.                       quintus, πέμπτος.

31.                       quis, quid ?. τίς; τί; Ηn 12, 5. Α 17, 1. 18, 3.

32.                       quisquam, quidquam (ἤ quicquam), γεν. cuiusquam, δοτ. cuiquam, τίς, τί.

33.                       quisque, quaeque, quidque (οὐσιαστικῶς, καὶ quodque ἐπιθετικῶς), ἐκαστος, πᾶς (τις).

34.                       quisquis, quidquid (ἤ quicquid) (πᾶς) ὅστις, ὁστισδήποτε.

35.                       quivi, ἰδ. queo.

36.                       quo, ἐπίρρ. ὅπου, εἰς ὁποῖον μέρος Ηn 9, 1. 2) πρὸς ἐπίτασιν τοῦ συγκριτικοῦ : (καί) διὰ τοῦτο Ηn 10, 2.

37.                       quoad, σύνδ. ἕως, έφ’ ὅσον (χρόνον).

38.                       quod, ὅτι, διότι, 2) δέ. quod nisi ἐάν δὲ μή.

39.                       quodam - modο, ἐπίρο-. τρόπον τινὰ.

40.                       quoniam, σύνδ. έπειδὴ (βεβαίως) ἐπειδὴ (τώρα πλέον), ἐπειδὴ (λοιπόν).

41.                       quoque, σύνδ. ὡσαύτως=, καί, ἔτι, προσέτι.

42.                       quotannis (κυρ. ἀφαιρ. τοῦ quot

43.                       anni ὅσα ἔτη εἶναι), ἐπίρρ-. κατ’ ἔτος.

44.                       quotienscumque, ἐπίρρ. ὅσάκις καί, ὁποσάκις καί, ὁποτεδήποτε.

 
DMCA.com Protection Status


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him