«Αγαπημένη»



ποιήμα του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-φιλολόγου-




Και ωσάν έπαψε να πέφτη χιόνι
π’ όλην την καρδιά
σαν τάφος την πλακώνει
-         εκείνες οι άσχημες νιφάδες
των πικρών της λόγων-
ω πως τις παρεξήγησα και φώναζα
πως δεν μ’ αγαπάει –
ο τρελλός!! Η Ιωάννα μου με πονάει –
ήλθε που λές εκείνος ο χρυσός
μου ήλιος,
ο γνώριμος, το ζεστό χαμόγελό της,
πιο ζωντανός και πιο θερμός.
Είχε το πρόσωπό της
ο παλαβός – πως τον αγαπούσα
αυτόν τον ήλιο ! –
και παιχνίδιζε και γέλαγε.
Και πάλι ήλθε αυτή, όπως και τότε
εκείνην την πρώτη φορά
-         ω λουλουδιάρα άνοιξη, μ’ άνοιξες
τα φτερά –
όπως και τότε, όπως και τότε.
Σ’ αγάπησα εκείνην την πρώτη
τη φορά
που έδιωξες τα χιόνια
κι έπλεξες στην ψυχή μου ροδοκλώνια.
Έγινες τότε δια μιας αγία, ιερή.
-         θύμησέ μου ν’ ανάψω ένα κερί
στην μνήμη σου
εκεί δίπλα στ’ αφροστόλιστο το κύμα
που σ’ είχα δεί.
Ω είναι πια μοιραίο μου, μόνο
απ’ αυτήν, να μου δίνη δώρα η ζωή
Γέλασε πάλι η γλυκιά Ιωάννα.
παιδάκι βρέθηκα να με περιμαζεύη
από μιαν αλάνα.
Γλυκά, γλυκά, με πήρε η γλυκιά


Το τραγουδάκι:



DMCA.com Protection Status Copyrighted.com Registered & Protected


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him