ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ!



Άρθρον του
ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΎΛΗ
-φιλολόγου-




Το 1820 καταλαμβάνει την ιεράν πόλιν του Μεσολογγίου ο σουλτάνος,αφ’ου απ’τα 1804 άνηκε στον Αλή των Ιωαννίνων. Τον Μάιο του 1821 ξεσηκώθηκε και το Μεσολόγγι για τον μεγάλον αγώνα και απετέλεσε το κλειδί ανάμεσα στην δυτική Ελλάδα, την Πελοπόνησο και τις Ιόνιες νήσους. Δια να οχυρωθή καλά η πόλις χρειάζονταν πολλά χρήματα και πολύς στρατός εν ώ ολη όλη η δύναμις που έκλειε το Μεσολόγγι ήταν 500 πολεμιστές με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον Δημήτρη Μακρή και τον Αθανάσιο Ραζηκότσικα.


Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

Άρθρον του
ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΎΛΗ
-φιλολόγου-



 Παρατηρεί λοιπον κανείς πόσον δύσκολον είναι να εκδιωχθή ο τύραννος,όχι γιατι ίσως η συμμαχία των προθύμων αυτών αστείων ανθρώπων είναι δυνατή και ισχυρή,αλλά διότι η τυραννία τόσων χρόνων έχει εμποτίσει το αίμα των τυραννηθέντων τόσον,ώστε εις την θέσιν του πρώτου τυράννου δεν δύνανται παρα να εγκαθιδρύσουν άλλον τύραννον.Ετσι έχουν μάθει.Η εσωτερική τυραννία είναι η πλέον δυνατή αντίπαλος.Η υπεροψία και η καταφρόνησις ανθρώπου από άνθρωπον αλλά και η θεωρία της ανισότητος είναι ο σπόρος της τυραννίας που κοιμίζει το πνεύμα ώστε αν και έχει κανένας μάτια να μην βλέπει,αν και έχει αυτιά να μην ακούει.
Ας βρεθή κανεις έξω από ένα εμπορικόν κέντρο πλούσιον των ημερών μας.Άνθρωποι όλων των ηλικιών συνωστίζονται  άλλοι για να διασκεδάσουν,άλλοι για να φάνε,άλλοι για να δουν κάποιο θέαμα κινηματογραφικόν,άλλοι για να ψωνίσωσι.Ας στρέψη τότε το βλέμμα κάπου εκεί κοντά και απ’έξω απ’αυτό το μέγαρον,θα ιδή ένα κοριτσάκι,ουτε καν στην εφηβεία,ενδεδυμένον φτωχά,μεσα στην παγωνιά να πουλά λουλούδια.Τούτο το μικρόν κοράσιον δεν έχει επιθυμίας,δεν κρυώνει,δεν έχει παιδικήν ηλικίαν,δεν παγώνει.Στέκεται εκεί εντός του ψύχους και περιμένει κάποιον απ’όλους τους άλλους να αγοράση λίγα λουλούδια για να μπορέση κι’αυτό να επιβιώση.
Τι είναι εκείνο που διακρίνει τους μεν απ’το μικρό,φτωχό κοράσιο;Η υπεροψία και η καταφρόνησις βεβαίως όλων,ότι δεν είναι εις την ίδιαν μοίραν μ’εκείνο το κοριτσάκι.Ευτυχώς υπάρχει ανισότης και αυτοί μπορούν να ζούν και να γλεντούν,εν ώ το κοριτσάκι όχι.Αυτή είναι η τυραννία μέσα μας.Είμεθα υβρισταί και άρα τύραννοι εμείς σε κάποιους.Και ονειρευόμαστε υποκριτικώς,οι αστείοι άνθρωποι των προθύμων να διώξουσι έναν τύραννον απ’ένα μέρος της ανθρωπότητος,εν ώ εμείς οι ίδιοι κατατυραννούμεν άλλους;Μην ονειρεύεσθε λοιπόν ποτέ ότι η τυραννία,αυτό το δένδρον που φυτρώνει εις όλα τα κλίματα,είναι δυνατόν να ξεριζωθή ευκόλως,αφ’ού είναι πρωτίστως σπαρμένον μέσα μας

Το παρον είναι απόσπασμα απ’το άρθρον μου με τίτλον ΄΄ΜΗΝ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΘΕ΄΄
Δημοσιευθέν στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ τη Τετάρτη 27 Απριλίου 2011,επ’αφορμή της επεμβάσεως των δυτικών εις την Λιβύη,προς εκδίωξιν του τυράννου.

ΤΑ ΧΛΩΜΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ

Τα χλωμά τα κοριτσάκια,
Μαραμένα σαν τα κρίνα,
Στέκουνται,σαν μαγεμένα,
Και κοιτάνε την βιτρίνα.

Δεν τα νοιάζει για το κρύο,
Δεν τα νοιάζει για την πείνα:
Κάθουνται μαρμαρωμένα,
Και κοιτάνε την βιτρίνα…

Κι οι κουκλίτσες,από μέσα,
Με τα κόκκινα λακάκια,
Που δεν ξαίρουν τι συμβαίνει,
Και γι’αυτό,δεν έχουν κάκια,

Οι κουκλίτσες οι καιμένες,
Άλλο τόσο μ’απορία,
Τα κοιτάν,κι εκείνες,τώρα,
Σαν αλλόκοτα θηρία!

Τις κουκλίτσες τι τις νοιάζει!
Καλά κάθονται στη ζέστα.
Τα φτωχά τα κοριτσάκια,
Όμως,γύρισε και δές τα:

Μ’ένα μαύρο ρουχαλάκι,
Ξεφτισμένο και τριμμένο,
Μ’ένα σκίσιμο από πίσω
Ντροπαλά μισοκρυμμένο,

Με πρησμένο,απ’τις χιονίστρες,
Το μικρούλι τους χεράκι,
Μάλλον τα καιμένα εκείνα,
Μοιάζουν να’ναι από κεράκι…

Κι όμως να που,μεσ’το δρόμο,
Με τα ξένα εκείνα χάδια,
Μια στιγμή,ξαναγιομίζουν
Την καρδούλα τους την άδεια…

Μα σαν πάνε παρακάτου,
Που κανένας δεν τα βλέπει,
Έρημα και μοναχούλια,
Με τον ουρανό για σκέπη,

Κρύβουν έτσι απελπισμένα,
Τα ματάκια στον αγκώνα,
-που κι εκείνος κλαίει,κλαίει,
Στην πικρήν αυτήν εικόνα…

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ

το τραγουδι:




ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ

Άρθρον του
ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΎΛΗ
-φιλολόγου-

Το ποτήριον των πικριών,των εξευτελισμών και των ταπεινώσεων υπερπληρώθη.Μια πολιτική της οποίας δεν θέλομεν να εξετάσωμεν τα ελατήρια,απειργάσθη εις διάστημα ενός και ημίσεως έτους τοιαύτας εθνικάς συμφοράς ώστε ο συγκρίνων την Ελλάδαν της σήμερον προ της πρό ενός και ημίσεως έτους Ελλάδος ν’αμφιβάλλη αν πρόκειται περι ενός και του αυτού κράτους….
Εισάκουσαν εις εισηγήσεις κακών συμβούλων,επεδίωξαν την εφαρμογήν προσωπικής πολιτικής δια της οποίας η Ελλάς απομακρυνθείσα των κατά παράδοσιν φίλων της,επεζήτησεν να προσεγγίση τους κληρονομικούς εχθρούς της.Οποία αποτελέσματα της πολιτικής ταύτης δια τα οποία θρηνεί σήμερον το έθνος.
Εσωτερικώς  διατελούμεν εν συνταγματικώ εκτροχιασμώ και αποσυνθέσει,εξωτερικώς δε εν απομονώσει και καταφρονήσει.Κύκλω ημών ανυποληψία και χλευασμός,εν μέσω ημών ακυβερνησία και αναρχία.
Δια τούτο αναλαμβάνοντες  κατά καθήκον αλλά και μετ’ενθουσιασμού …κάμνομεν έκκλησιν προς το πανελλήνιον ζητούντες να συνδράμη ημάς εις το έργον όπερ αναλαμβάνομεν..
Αφ’ου το κράτος προέδωκε τα καθηκοντά του,υπολείπεται εις το έθνος να επιχειρήση,όπως επιτύχη το έργον όπερ επεβάλλετο εις το κράτος…
Επικαλλούμεθα την συνδρομήν πάσης εθνικής δυνάμεως,η οποία συναισθάνεται ότι περαιτέρω ανοχή των καταστροφών και ταπεινώσεων που προεκάλεσε η εφαρμοσθείσα πολιτική θα ισοδυναμή με θάνατον εθνικόν.Και ορμώμεν εις τον αγώνα τούτον με την πλήρην πεποίθησιν ότι το έθνος καλούμενον εν απουσία του κράτους εις εθνικόν συναγερμόν,θα επιτελέση και πάλιν το θαύμα του,εκείνο το οποίον είναι αναγκαίον όπως επαναφερθή το έθνος εις την τροχιάν από της οποίας εξέκλινεν από ενός και ημίσεως έτους.

                                                                         Ελευθέριος Βενιζέλος
                                                          Παύλος Κουντουριώτης

-Η προκήρυξις εδημοσιεύθη στο υπ’αριθμόν 1 φύλλον της
΄΄εφημερίδος της προσωρινής κυβερνήσεως΄΄
Που εκδόθηκε στα Χανιά τω 1916
-Το παρόν αποτελεί απόσπασμα από το άρθρο μου ΄΄Κυβέρνησις Εθνικής Αμύνης΄΄
που εδημοσιεύθη την Τρίτη 10 Αυγούστου 2010 στην εφημερίδα ΄΄Ελεύθερο


Ὁμιλεῖται … Greeklish;(Β' ΜΕΡΟΣ')


Τί συμβαίνει σήμερα;
Οἱ περισσότερες προσωπικὲς κι
ἀνεπίσημες ἱστοσελίδες ἦταν γρα μ-
μένες στὸ παρελθὸν στὰ «greeklish
». Ὄχι πιὰ σήμερα, ἀφοῦ ἡ μέθο-
δος δὲν θεωρεῖται κατάλληλη,
χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι καταρ-
γήθηκαν κιόλας. Ἐπίσης χρησιμο-
ποιοῦνται καὶ σὲ πολλὰ διαδικτυ -
ακὰ forum1. Μερικοὶ δὲ διακομιστὲς
ὑπηρεσιῶν διαδικτύου στὴν Ἑλλά-
δα, χρησιμοποιοῦν στὰ e-mail τους
Ἑλληνικά, Ἀγγλικὰ καὶ… Greeklish,
ἂν καὶ ἀπευθύνονται σὲ Ἕλληνες!
Τὸ εὐχάριστο εἶναι ὅτι ἡ χρήση
τῶν «greeklish» γιὰ ἐπαγγελματι-
κοὺς λόγους, θεωρεῖται ὡς ἔλλει-
ψη ἐπαγγελματισμοῦ ἢ καὶ σεβα-
σμοῦ πρὸς ὁρισμένους. Ὅπως καὶ
τὸ ὅτι δὲν χρησιμοποιοῦνται καθό-
λου σὲ μεγάλα κείμενα. Πάλι καλά!
Ἐπιπλέον διατίθεται στὴν ἀγορὰ
πλῆθος προγραμμάτων γιὰ τὴν
αὐτόματη μετατροπὴ τῶν «greeklish
» σὲ Ἑλληνικά.
Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὰ αὐτὸ
ποὺ ἔγραψε κάποιος σὲ ἱστοσελί-
δα: «Δέκα χρόνια πρὶν ἀγωνιζόμα-
σταν γιὰ πλήρη ὑποστήριξη Ἑλλη-
νικῶν καὶ γιὰ ἐξελληνισμένες ἐ -
φαρ μογές. Καὶ τώρα ποὺ αὐτὸ ἔγι-
νε, μπαίνουμε στὸ internet καὶ γρά-
φουμε greeklish;».
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι σήμερα τὸ πρό-
βλημα ἔχει ἀμβλυνθεῖ. Σὲ καμιὰ πε-
ρίπτωση πάντως δὲν πρέπει νὰ ἐξε-
λιχθεῖ σὲ… ἐπίσημη γλώσσα τῶν
Ἑλλήνων στὸ διαδίκτυο! Γιατί κά-
ποτε ἡ τεχνολογία ἦταν ἐκείνη ποὺ
τὴν ἐπέβαλε, τώρα εἶναι ὁ… ἐθι -
σμὸς ποὺ ἔμεινε!
Ὑπόψη ὅτι στὴν Ἀμερικὴ ὑπάρ-
χει μιὰ σοβαρὴ κίνηση μεταξύ τῶν
εἰδικῶν ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν ἀν -
τικατάσταση τῆς Ἀγγλικῆς ἀπὸ τὰ
Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ στὴ χρήση τῶν
ἠλ. ὑπολογιστῶν, δεδομένου ὅτι τὰ
θεωροῦν πιὸ πρόσφορη γλώσσα
λόγω τῆς πλούσιας δομῆς της.
Τὰ ἐπιχειρήματα ὅσων
τὴν χρησιμοποιοῦν
α. Τὸ ἐπιχείρημα τῆς εὐκολίας,
ὅπως π.χ. «γράφω greeklish γιατί
βαριέμαι νὰ γράφω τόνους»!
Ποιοὺς τόνους ἆραγε; Τὸν ἕνα καὶ
μοναδικὸ πού ἀπέμεινε μὲ τὸ μο-
νοτονικό; Αὐτὸς ἂν ἔμπαινε σʼ ἕνα
Γαλλικὸ forum συζητήσεων καὶ δὲν
ἔγραφε καὶ τοὺς 4 τόνους τῆς Γαλ-
λικῆς (ὀξεία, βαρεία, περισπωμένη
καὶ trema) θὰ τὸν ἐξοστρακίσουν
γιὰ τὸν βιασμὸ τῆς Γαλλικῆς καὶ θὰ
ἔφευγε ἀπʼ αὐτὸ ἀδιαμαρτύρητα!
Φαντάζεστε τὰ Ρωσικά, τὰ Ἀρα-
βικὰ ἢ καὶ τὰ Ἑβραϊκὰ γραμμένα σὲ
λατινικὸ ἀλφάβητο; Ἄς τὸ ποῦμε
αὐτὸ σʼ ἕναν Ρῶσο, ἕναν Ἄραβα κι
ἕναν Ἑβραῖο καὶ θὰ δοῦμε τὶς θὰ
μᾶς ἀπαντήσουν! Τὴν ἴδια ἀντίδρα-
ση θὰ ἔχει κι ἕνας Ἄγγλος ἂν τοῦ
ποῦμε νὰ γράψει τὴ λέξη «knighthood
» πιὸ ἁπλὰ ἢ τὴ λέξη «tough»
νὰ τὴν γράψει «taf»!
Ὑπόψη ὅτι ὁ ὀλιγογράμματος
ἄνθρωπος, ποὺ δὲν εἶχε τὴ δυνα-
τότητα νὰ μάθει περισσότερα,
προσ παθεῖ πολὺ νὰ γράψει σωστά,
κι ἔτσι εἶναι πολὺ πιὸ μορφωμένος
ἀπʼ τοὺς ἄλλους τοῦ «ὢχ ἀδελφέ,
δὲ βαριέσαι»…
β. Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ νὰ μᾶς κα-
ταλαβαίνουν τάχα! Ποιοί; Οὐσια-
στικὰ οἱ Ἕλληνες δὲν εἶναι αὐτοί;
Γιατί ἂν δὲν πρόκειται γιὰ Ἕλλη-
νες, ἀλλὰ γιὰ Κινέζους ἄς ποῦμε,
τότε νὰ γράψουμε καὶ Chinese-lish!
Ἆραγε θὰ συνεννοηθοῦμε ποτέ;
Προβληματιστήκαμε γιατί καὶ οἱ
ἄλλοι λαοὶ δὲν κάνουν τὸ ἴδιο μὲ τὴ
γλώσσα τους; Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τὴν
ἀνάγκη νὰ ἐπικοινωνήσουν καὶ νὰ
τοὺς καταλαβαίνουν; Γιατί ἐπιτέ-
λους αὐτὸς πού δὲν γνωρίζει καλὰ
τὴ γλώσσα νὰ μὴ θέλει νὰ μάθει
κάτι παραπάνω, ἀλλὰ νὰ θέλει ὅλοι
οἱ ἄλλοι παντοιοτρόπως νὰ κατέ-
βουν στὸ δικό του φτωχότατο ἐπί-
πεδο;
Εἶναι μετεξέλιξη
τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας;
Σὲ καμιὰ περίπτωση! Γιατί πρό-
κειται καθαρὰ γιὰ ἐξωτερικὴ πα-
ρέμβαση κι ἕνα ἐπιβαλλόμενο μι-
μητισμὸ κι ὄχι γιὰ τὴν ἐκ τῶν ἔνδον
μεταβολὴ τῆς γλώσσας μας, σὲ
βαθμὸ ποὺ νʼ ἀμφιβάλλει πιὰ κα-
νεὶς, ἂν πρόκειται κἄν γιὰ κείμενο
Ἑλληνικό!
Τὰ greeklish, ὅπως εἶπαν, εἶναι μιὰ
γραφὴ ἄριστα συνυφασμένη μὲ τὸ
φαινόμενο τῆς λεξιπενίας, τῆς λα-
τινοποίησης (κατʼ ἄλλους τῆς ἀγ -
γλοσαξοποίησης, ὅπως χαρακτη ρι -
στικὰ λένε) τῆς γλώσσας μας,
τὴν… ἀριθμοποίησή της καὶ τοῦ
γλωσ σικοῦ μιμητισμοῦ, ποὺ χαρα-
κτηρίζει πολλοὺς ἀπʼ τοὺς νεοέλ-
ληνες!
Ἡ ἀντίδραση
τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν
Τὴν ἔντονη ἀνησυχία τους καὶ
τὴν πρόθεσή τους νὰ ἀντισταθοῦν
ἔχουν καιρὸ τώρα ἐκφράσει 40
Ἀκαδημαϊκοὶ γιὰ τὴν τάση ἀντικα-
τάστασης τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβή-
του ἀπʼ τὸ Λατινικό.
Εἶναι ἀλήθεια πὼς ἡ Ἀκαδημία Ἀ -
θηνῶν καὶ οἱ Ἀκαδημαϊκοὶ δὲν πα-
ρεμβαίνουν συχνὰ σὲ ὅσα ἀπασχο-
λοῦν τὴν ἐπικαιρότητα καὶ τὴν κοι-
νωνία. Ὅταν ὅμως τὸ κάνουν ξέ-
ρουμε ὅτι τὰ πράγματα εἶναι σοβα-
ρά.
Τὸ κείμενο τῆς διακήρυξης ἔχει
ὡς ἑξῆς:
«Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχει ἀρχί-
σει νὰ ἐκδηλώνεται μιὰ τάση νὰ
ἀντικατασταθεῖ τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφά-
βητο ἀπʼ τὸ Λατινικό. Ἡ τάση αὐτὴ
γίνεται φανερὴ κυρίως σὲ κείμενα
παραγόμενα ἀπὸ ἠλεκτρονικοὺς
ὑπολογιστὲς -μὲ χρῆστες κρατικὲς
ὑπηρεσίες καὶ ΑΕΙ- σὲ κείμενα προ-
βαλλόμενα ἀπʼ τὴν τηλεόραση καὶ
ἀπὸ σχετικὲς προτροπὲς ξένων ρα-
διοφωνικῶν σταθμῶν.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ἡ προ-
σπάθεια αὐτή, ἡ ὁποία θὰ καταφέ-
ρει καίριο πλῆγμα κατὰ τῆς Ἑλλη-
νικῆς σκέψης καὶ ὅλων τῶν πτυχῶν
τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ποὺ
ἐκφράζονται μὲ γραπτὰ κείμενα,
ἀλ λὰ καὶ τῶν ἐν γένει ἀνθρωπιστι -
κῶν σπουδῶν, ἔφτασε μέχρι νὰ
ἀπασχολήσει τὸν Τύπο καὶ νὰ ἀπο-
τε λέσει ἀντικείμενο ἐρωτήσεων
βουλευτῶν πρὸς τὸν ὑπουργὸ Ἐ -
θνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμά-
των.Ἡ γλώσσα μας, ἡ ἀρχαιότατη
ἀλλὰ πάντα σύγχρονη καὶ ζῶσα,
αὐτὴ ἡ γλώσσα ποὺ ἐμπλούτισε ὄχι
μόνο τὴ Λατινική, ἀλλὰ καὶ τὶς κυ-
ριότερες Εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες,
ποὺ ἔχει καὶ ὀπτικὰ συνδεθεῖ ἄρρη-
κτα μὲ τὸ ἀλφάβητό μας, δὲν εἶναι
δυνατὸν νὰ ὑποστεῖ μείωση μὲ τὴν
κατάργησή του ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδι-
ους. Εἶναι ἀδιανόητο νὰ δεχθοῦμε
ὡς Ἕλληνες τὴ μεταμφίεση τῆς
γραφῆς μας μὲ τὴν κατάργηση
πολλῶν γραμμάτων της, ποὺ δὲν
πέρασαν στὸ λατινικὸ ἀλφάβητο,
καὶ μὲ τὴν ἀντικατάστασή τους ἀπὸ
ἄλλα ὑποτίθεται ἠχητικῶς παρα-
πλήσια γράμματά του.
Ὅταν ἄλλοι λαοί, ὅπως π.χ. Γάλ-
λοι καὶ Ἱσπανοὶ μάχονται ἕως σή-
μερα νὰ διατηρήσουν μέχρι τὴν τε-
λευταία τους λεπτομέρεια τὸν τρό-
πο γραφῆς τῶν κειμένων τους μὲ
τὸ δικό τους ἀλφάβητο, ἐδῶ, μὲ τὴ
δικαιολογία τῆς δῆθεν διευκόλυν-
σής μας στὴν παγκόσμια ἐπικοινω-
νία, ἐπιχειρεῖται ἡ ἀντικατάσταση
τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου τῶν
2.500 καὶ πλέον χρόνων μὲ τὸ Λατι-
νικό.
Θεωροῦμε ἀνόσια ἀλλὰ κι ἀνόη-
τη κάθε προσπάθεια νὰ ἀντικατα-
σταθεῖ ἡ Ἑλληνικὴ γραφὴ στὸ λί-
κνο της, ἐφ' ὅσον μάλιστα σὲ ἄλλες
χῶρες, ἀνάλογες ἀπόπειρες μετα-
βολῆς τοῦ τρόπου γραφῆς -σὲ με-
ρικὲς περιπτώσεις πολὺ δυσχερέ-
στερης τῆς ἑλληνικῆς- προσέκρου -
σαν στὴν καθολικὴ καὶ ὀργισμένη
ἀντίδραση τῶν λαῶν τῶν χωρῶν
αὐτῶν. Ὅπως καὶ ἐπὶ Ἑνετῶν, ὅταν
αὐτοὶ στὰ μέρη ποὺ κυριαρχοῦσαν
προσπάθησαν ν' ἀντικαταστήσουν
στὰ ἑλληνικὰ κείμενα τοὺς Ἑλλη-
νικοὺς χαρακτῆρες μὲ Λατινικούς,
ἔτσι καὶ τώρα θὰ ἀντισταθοῦμε, κα-
λώντας ὅλους τούς συνέλληνες ν'
ἀντιδράσουν γιὰ τὴν πρόρριζα ἐξα-
φάνιση τῶν ἀνίερων αὐτῶν σχε-
δίων».
Ὄχι ἄλλα παιχνίδια
μὲ τὴ γλώσσα μας!
Μὴ τὸ ἐπιτρέψουμε ἄλλο αὐτό.
Ὡς ἐδῶ! Καὶ γιὰ τὸ πόσο σπουδαῖο
πράγμα εἶναι ἡ γλώσσα, ἡ γλώσσα
τοῦ κάθε λαοῦ, καὶ περισσότερο
ὅλων ἡ δική μας, ἡ μάνα γλώσσα, ἡ
γλώσσα μὲ τὴν τόσο μακραίωνη
ἱστορία, ἀρκοῦν τοῦτες οἱ διακη-
ρύξεις:
Ὁ Λένιν εἶχε πεῖ: «Ἂν θέλεις νὰ
ἐξαφανίσεις ἕνα λαό, ἐξαφάνισε τὴ
γλώσσα του»!
Κάτι ποὺ θυμίζει αὐτὸ ποὺ ἔλεγε
κι ὁ γέροντος Πορφύριος: «Ὅσο
ξεπέφτει ἡ γλώσσα, τόσο ξεπέφτει
ὁ λαὸς».
Ὁ Τζ. Ὄργουελ εἶχε τονίσει:
«Πε ριορισμὸς τῆς γλώσσας σημαί-
νει στραγγαλισμὸς τῆς σκέψης. Κι
ἀργότερα, πολὺ ἀργότερα ἴσως, τὸ
ἀποτέλεσμα. Τὸ ἄτομο ὄχι πιὰ ΑΤΟ-
ΜΟ, ἀλλὰ ΠΙΟΝΙ»!
Ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Δ. Σο-
λωμὸς ἔλεγε: «Ἄλλο δὲν ἔχω στὸ
νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ
γλώσσα». Γιατί, ἁπλούστατα, ἡ
γλώσσα, ἡ σωστὴ χρήση της, ὁδη-
γεῖ στὴν ἐλευθερία.
Ὁ Ἅγ. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς τόνιζε
συνέχεια στοὺς ὑπόδουλους Ἕλ -
ληνες: «Νὰ κρατᾶτε ψηλὰ τὴν Ἑλ -
ληνικὴ γλώσσα. Αὐτὴ θὰ σώσει τὸ
Ἔθνος μας».
Ὁ Καθηγητὴς Στέλιος Ράμφος
εἶπε: «Ἡ γλώσσα ἐνσαρκώνει μὲ
τὸν τρόπο της τὸ πνεῦμα τοῦ
Ἔθνους».
Ὁ ἱστορικὸς Κ. Παπαρρηγόπου-
λος, μὲ ἀφορμὴ τὸ γεγονὸς πὼς τὰ
Εὐαγγέλια, τὰ ἔργα τῶν Πατέρων
τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὕμνοι κ.λπ. γρά-
φτηκαν στὴ γλώσσα μας, γράφει:
«Τὰ πάντα εἶχον παρασκευασθῆ ἵνα
διὰ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης λαλή-
ση τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον».
Ὁ Ὁδ. Ἐλύτης κατὰ τὴ βράβευ-
σή του μὲ τὸ βραβεῖο Νόμπελ, εἶπε
στὴν Ἀκαδημία τῆς Στοκχόλμης:
«Μοῦ δόθηκε νὰ γράφω σὲ μιὰ
γλώσσα ποὺ μιλιέται μόνον ἀπὸ με-
ρικὰ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Παρʼ
ὅλα αὐτά, μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται
2500 χρόνια χωρὶς διακοπή καὶ μὲ
ἐλάχιστες διαφορές… Ἡ χώρα μου
εἶναι μικρὴ σὲ ἔκταση καὶ ἀπέραν-
τη σὲ ἔκταση χρόνου».
Ὁ γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκις
εἶχε πεῖ: «Πάντες ὁμολογοῦμεν ὅτι
ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου μέχρι σήμερον ἕν
ἔθνος, τὸ Ἑλληνικὸν ἀπαρτίζομεν
καὶ μίαν γλῶσσαν, τὴν Ἑλληνικὴν
λαλοῦμεν».
Ὁ Ἀκαδημαϊκὸς Κ. Δεσποτόπου-
λος ἀναφέρει: «Τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφά-
βητο εἶναι τόσο πολύτιμο ὅσο ὁ
Παρθενώνας καὶ ἡ υἱοθέτηση τοῦ
λατινικοῦ ἀποτελεῖ ἐκβαρβαρι-
σμό… Τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο εἶναι
ἕνα κειμήλιο τοῦ παγκόσμιου πολι-
τισμοῦ, ποὺ δὲν πρέπει νὰ τὸ ἐγκα-
ταλείψουμε».
Ἡ Γαλλίδα Ἀκαδημαϊκὸς Jacgueline
De Romilly, διακήρυξε: «Εἶναι
ἀπίστευτη ἡ ἐπίδραση ποὺ ἄσκη-
σαν σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς ἐποχὲς καὶ
σὲ πολλὲς χῶρες, ὄχι μόνο τά
Ἑλληνικὰ ἔργα καὶ ἡ Ἑλληνικὴ
σκέψη, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἑλληνικὲς λέ-
ξεις».
Εἶχε πεῖ ὁ Ψυχάρης: «Γλώσσα
καὶ πατρίδα εἶναι τὸ ἴδιο. Νὰ πο-
λεμᾶ κανεὶς γιὰ τὴν πατρίδα του ἢ
γιὰ τὴν ἐθνική του γλώσσα εἶναι
ἕνας ὁ ἀγώνας. Πάντα ʻἀμύνεται
περὶ πάτροιςʼ…».
Ἄς προσέξουμε καὶ τοῦτο ποὺ
εἶχε πεῖ ὁ Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς Ἰάκω-
βος: «Ὅ,τι χάνεται ἀπ᾽ τὴ γλώσσα
μας, χάνεται ἀπ᾽ τήν πατρίδα μας»!
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς
ἔλεγε: «Γιὰ τὴ μητέρα γλώσσα μας
τὰ λάβαρα κρατεῖστε».
Συμπέρασμα
Ὅσο θὰ διευρύνεται ἡ χρήση
τοῦ διαδικτύου, κι ὅσο θὰ κάνουν
χρήση αὐτοὶ ποὺ ἀγαποῦν τὴν
Ἑλληνικὴ γλώσσα, ἐκεῖνοι δηλαδὴ
ποὺ θέλουν νὰ τὴν χρησιμοποιοῦν
σωστά, ποὺ «δὲν βαριοῦνται» καὶ
«δὲν βιάζονται», τόσο θὰ ἀπομονώ-
νονται καὶ θὰ λιγοστεύουν ἐ κεῖνοι
μὲ τὴν ἀναίτια καὶ τόσο ἀδικαιολό-
γητη αὐτὴ μιμητικὴ συνήθει α.
Δὲν φτάνει ποὺ τὸ λεξιλόγιό μας
περιορίστηκε πλέον στὶς 200-300
λέξεις, ἂν τὶς γράψουμε καὶ στὰ
greeklish, τότε τὸ ἑπόμενο βῆμα
εἶναι αὐτὸ τῶν… κόμικς, μὲ ἐκεῖνα
τὰ… ΖΖΖΖ…. ΓΚΡ. ΜΠΑΜ…! Ἢ ὅ -
πως αὐτὸ τῶν ζώων ποὺ γρυλίζουν
κάτι, ἀλλὰ πάντα το ἴδιο λένε μέχρι
νὰ πεθάνουν!
Ὁ κίνδυνος γιὰ τὴ γλώσσα μας,
ὅσο ὑπάρχει, προέρχεται καθαρὰ
ἀπʼ τοὺς ἀνθρώπους (τοῦ ἐσωτερι-
κοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ) κι ὄχι ἀπʼ
τὶς μηχανὲς καὶ τὶς τεχνολογίες.
Μὴ τὰ ρίχνουμε ὅλα σʼ αὐτές...
1. Κάποιος πού σέ κάποιο ἀπ’ αὐτά
τά forum πρότεινε νά γράφουν στά
Ἑλληνικά, πῆρε τήν ἑξῆς ἀπάντηση:
«na sykotheis na fygeis apo ayth th xvra»! 

 του
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλου


Ὁμιλεῖται … Greeklish; (Α΄ΜΕΡΟΣ)



Ὅσοι νόμιζαν ὅτι τὸ μονοτονικὸ
ἦταν ἡ τελευταία ἐξέλιξη ἢ κι ὁ τε-
λευταῖος κίνδυνος γιὰ τὴ γλώσσα
μας, ἔπεσαν ἔξω, καὶ μάλιστα πολὺ
σύντομα! Γιατί κατὰ τὴ διάρκεια
τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽90 κι ὕστερα, ἡ
Ἑλληνικὴ γλώσσα ὑπόκειται σὲ μιὰ
νέα μετάλλαξη, ἔστω κι ἀνεπίσημα,
καὶ μάλιστα τὴ χειρότερη! Ρέπει
πρὸς ἕνα κράμα Ἑλληνικῶν καὶ Λα-
τινικῶν χαρακτήρων κι Ἀγγλικῶν
λέξεων, τὰ ἀποκαλούμενα «greek -
lish»! Ποὺ τελικὰ δὲν εἶναι τίποτʼ
ἄλλο ἀπʼ τὴν προσπάθεια ἐπικράτη-
σης τοῦ λατινικοῦ ἀλφαβήτου στὴν
ἴδια μας τὴν γλώσσα! Τὰ «greeklish
», λένε οἱ θιασῶτες τους, εἶναι ἡ
πιὸ νέα καὶ ἡ πιὸ σύγχρονη γλώσσα
ἐπικοινωνίας! Ἡ ἴδια ἡ γλώσσα τοῦ
διαδικτύου, τῶν ἠλεκτρονικῶν
ὑπο λογιστῶν καὶ τῶν κινητῶν τηλε -
φώνων! Κι ἐν πάσῃ περιπτώσει τῆς
σύγχρονης τεχνολογίας!
Στʼ ἀλήθεια, περὶ ποίων πρόκειται
ἀκριβῶς; Ποιὰ ἡ ἱστορία τους; Κα-
λύπτουν κάποια ἀνάγκη; Τί σημαί-
νουν γιὰ τὴ γλώσσα μας; Πῶς νὰ τὰ
ἀντιμετωπίσουμε; Ὑπάρχουν λύ-
σεις; Ἄς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ
τὴ σειρά τους…
Τί σημαίνει
ἡ λέξη «greeklish»;
Τὰ «greeklish» (γκρίκλις) προέρ-
χονται ἀπʼ τὶς λέξεις «greek» (Ἑλλη-
νικὰ) καὶ «english» (Ἀγγλικά). Εἶναι
γνωστὰ κι ὡς «Λατινοελληνικὰ» ἢ
«Φραγκολεβαντίνικα», δηλαδὴ ὡς ἡ
Ἑλληνικὴ γλώσσα, ποὺ εἶναι γραμ-
μένη μὲ τὸ λατινικὸ ἀλφάβητο!
Νὰ περὶ ποίων πρόκειται…
Ἂν δεῖτε κάπου γραμμένο «Ekklisia
», «8eologia», «Eyros», «syzitish».
«mpravo, leei h daskala», «e3ikiosi»
κ.λπ. τί θὰ πεῖτε; Μὲ τὴν πρώτη μα-
τιὰ πὼς πρόκειται γιὰ τὸ λεξιλόγιο
κάποιου… ἀνορθόγραφου! Κι ὅμως,
εἶναι, λέει, Ἑλληνικὰ ἀλλὰ μὲ λατι-
νικοὺς χαρακτῆρες, ποὺ χρησιμο-
ποιοῦνται ἀποκλειστικὰ ἀπʼ τοὺς
χρῆστες τοῦ διαδικτύου καὶ τῶν νέ-
ων τεχνολογιῶν (π.χ. τὰ e-mail, τὰ
chats, τὰ sms κ.λπ).
Ἡ λέξη, ἡ κάθε λέξη, ἐκφράζεται
κατὰ κάποιον τρόπο στὰ Ἑλληνικά,
μὲ λατινικοὺς ὅμως χαρακτῆρες,
μὲ ἀριθμοὺς κι ὅ,τι ἄλλο ἔχει τὸ
πληκτρολόγιο τῶν Η/Υ, ποὺ ταιριά-
ζουν τουλάχιστον ὀπτικὰ στὸ Ἑλ -
ληνικὸ ἀλφάβητο!
Οὐσιαστικὰ οἱ χρῆστες αὐτῶν
αὐτοσχεδιάζουν μὲ τὸ πληκτρολό-
γιο, γιὰ νὰ βροῦν τὴν καλύτερη δυ-
νατὴ λύση, τάχα, ἐκείνη ποὺ θὰ
ἀποδίδει καλύτερα τόἙλληνικὸ ἀλ -
φάβητο, εἴτε ὀπτικά, εἴτε φωνητικά!
Γιὰ παράδειγμα ἡ λέξη «ξέφωτο»
μπορεῖ νʼ ἀποδοθεῖ μὲ τρεῖς τρό-
πους, ὅπως: «Χefoto» (φωνητικὴ
προσ έγγιση), «3efoto» (ὀπτικὴ ἀνα-
λο γία μὲ τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο)
καὶ «jefvto» (μὲ ἁπλὴ χρήση τῶν ἀν -
τίστοιχων γραμμάτων στὸ πληκτρο-
λόγιο)!
Ἡ φράση «καλημέρα, πῶς εἶ -
στε;», ἀποδίδεται ὡς ἑξῆς: «Kalimera,
pos iste?» (φωνητικὴ προσέγγι-
ση), «Kalhmera, pws eiste?» (ὀπτικὴ
ἀναλογία μὲ τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβη-
το) καὶ «Kalhm;era, p;vw e;isteg» (δα-
κτυλογράφηση μὲ τὸ πληκτρολόγιο
ρυθμισμένο στʼ Ἀγγλικά)!
Καὶ βέβαια τέτοιοι συνδυασμοὶ
δὲν ἔχουν τέλος. Καθένας μπορεῖ
ἐπʼ αὐτοῦ νὰ αὐτοσχεδιάζει, ἀφοῦ
δὲν ὑπάρχει κάποια κοινὰ ἀπο-
δεκτὴ μέθοδος! Γιὰ παράδειγμα τὸ
θῆτα, γράφεται ὡς thita, 8hta, uita,
9hta, U;hta! Ἀνάλογη χρήση γίνεται
μὲ τὸ Ε, τὸ ψ κ.λπ. Ἀκόμη καὶ τὰ
εὔκολα γράμματα ὅπως τὸ «η»
γράφεται μὲ «i» ἢ «h» καὶ τὸ «ω»
γράφεται «o», «w», καὶ «v». Εἶναι
δηλαδὴ θέμα… φαντασίας!
Καὶ δὲν εἶναι ὅτι σʼ ἕνα κείμενο
παρατηρεῖ κανεὶς πὼς συνυπάρ-
χουν Ἑλληνικὲς κι Ἀγγλικὲς λέ-
ξεις, τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι ἡ ἀνά-
γνωση μετατρέπεται σὲ… ἀποκρυ-
πτογράφηση»! Κι ὅπως πολὺ σωστὰ
εἶπαν, «αὐτὸς ποὺ γράφει greeklish
παρουσιάζει ἕνα κείμενο ἀπαράδε-
κτο, κατάμεστο ἀπὸ ὀρθογραφικά,
συντακτικὰ καὶ νοηματικὰ λάθη,
μπροστὰ στὸ ὁποῖο ἀκόμη κι αὐτὸ
τὸ τεφτέρι τοῦ μπακάλη περασμέ-
νων δεκαετιῶν θὰ θύμιζε δοκίμιο»!
Νὰ γιατί τὰ ἀποκάλεσαν καὶ «γλωσ-
σικὴ ρύπανση»!
Ἐπιπλέον μὲ αὐτὰ χάνεται ἡ εἰδο-
ποιὸς διαφορὰ ἀνάμεσα στὸ προ-
σεγμένο καὶ τὸ ἐντελῶς πρόχειρο,
τὸ καθαρὸ καὶ τὸ ρυπαρό, τὸ καλο-
γραμμένο καὶ τὸ… τσαπατσούλικο!
Εἶναι καθαρὰ μιὰ ἀναρχικὴ πράξη
ἀπέναντι στὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο!
Πῶς προῆλθαν;
Ἀρχικὰ προῆλθαν ἀπʼ τὴν ἔλλει-
ψη λογισμικοῦ στὴ χρήση τῶν Η/Υ,
ποὺ δὲν ἔδινε τὴ δυνατότητα χρή-
σης τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου.
Σήμερα ὅμως γιὰ πολλοὺς ἀποτε-
λεῖ ἕνα παιχνίδι λέξεων μὲ… χιου-
μοριστικὸ τρόπο! Κι ἀλίμονο ἂν
φθάσει νὰ γίνει πρότυπο γλώσσας!
Ὡστόσο σήμερα, ὅπως εἶναι
γνωστό, τὰ λειτουργικὰ συστήμα-
τα τῶν Η/Υ ὑποστηρίζουν πολὺ πε-
ρισσότερες γλῶσσες, μεταξύ τῶν
ὁποίων καὶ τὰ Ἑλληνικά, μάλιστα
θὰ λέγαμε πὼς εἶναι καὶ πλήρως
ἐξελληνισμένα, κι ἀσφαλῶς εἶναι
πιὸ εὔκολο νὰ ἐπικοινωνοῦν οἱ
Ἕλληνες μεταξύ τους στὴ μητρική
τους γλώσσα, κι ἄς χρησιμοποιοῦν
τὸ διαδίκτυο κι ὁ,τιδήποτε ἄλλο.
Σὲ ἔρευνα ποὺ ἔγινε μεταξύ τῶν
χρηστῶν αὐτῆς τῆς «γλώσσας» καὶ
στὸ ἐρώτημα «γιατί χρησιμοποιοῦν
λατινικοὺς χαρακτῆρες», οἱ ἀπαν-
τήσεις ποὺ δόθηκαν ἦταν:
– Εἶναι πιὸ γρήγορο, 43%!
– Ὁ ὑπολογιστὴς δὲν ὑποστηρί-
ζει Ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες, 29%!
– Δὲν χρειάζεται ὀρθογραφικὴ
διόρθωση, 14%!
– Εἶναι πιὸ εὔκολο, 14%!
Οἱ ἀπαντήσεις σχετίζονται μὲ
τὴν εὐκολία (ἄρα εὐνοοῦν τοὺς
ἀνορθόγραφους καὶ τοὺς ὀλιγο-
γράμματους) καὶ τὴν ταχύτητα!
Μόνο ποὺ αὐτὸ ἰσχύει γιʼ αὐτὸν
ποὺ τὰ γράφει. Τί γίνεται ὅμως μὲ
ἐκεῖνον πού τὰ διαβάζει; Ἂν κι
ἐκεῖνος σκεφθεῖ ἔτσι, τότε γιατί νὰ
τὰ διαβάσει;
Ποιὰ εἶναι ἡ ἱστορία τους;
Τὰ λεγόμενα «φραγκολεβαντίνι-
κα», δὲν εἶναι κάτι τὸ σημερινό,
μᾶς προέκυψαν αἰῶνες πρίν! Ὁ
ὅρος αὐτὸς εἶναι, ὅπως εἶπαν, ὁ
Ἑλληνικὸς καὶ Λεβαντίνικος ὅρος
γιὰ τὴ χρήση τοῦ Λατινικοῦ ἀλφα-
βήτου στὴν ἀποτύπωση τῶν Λατι-
νικῶν λέξεων! Ἐδῶ ὑπονοοῦνται οἱ
δυτικοὶ Εὐρωπαῖοι καὶ κατʼ ἐπέκτα-
ση οἱ Ρωμαιοκαθολικοί!
Ἄς σημειωθεῖ ὅτι ὑπάρχουν κεί-
μενα ἀκόμη καὶ τῆς Βυζαντινῆς
ἐποχῆς γραμμένα μὲ λατινικοὺς
χαρακτῆρες! Ἐπίσης ὑπάρχουν
ἀρκετὰ δείγματα ἀπὸ χειρόγραφα
τῆς Ἀναγέννησης, ὅπου Ἑλληνικὰ
κείμενα εἶναι γραμμένα μʼ αὐτὸ τὸν
τρόπο, ὅπως π.χ. ἡ κωμωδία «Fortou
natos» τοῦ Φώσκολου (1655)!
Ὑπάρχουν ἀκόμη δείγματα ἀπὸ βι-
βλία τυπωμένα μὲ τέτοιο τρόπο,
ὅπως τὸ βιβλίο «I mera tou Hristianou
», ποὺ φυλάσσεται σήμερα στὸ
Βενετικὸ μουσεῖο τῆς Νάξου!
Τὸ γλωσσικὸ αὐτὸ ἰδίωμα ὀνο-
μάζεται καὶ «Φραγκοχιώτικα» ἀπʼ
τὴν σημαντικὴ παρουσία Ρωμαι-
οκαθολικῶν κληρικῶν στὴ Χίο,
ὅπως καὶ «Φραγκοβλάχικα», γιὰ
ἄλλους λόγους!
Ἀπʼ τὸ 1800 πολλὰ Ἑλληνικὰ βι-
βλία τυπώθηκαν στὴ Σμύρνη μὲ λα-
τινικοὺς χαρακτῆρες, ἔγινε δὲ καὶ
προσπάθεια νὰ κυκλοφορήσει ἀκό-
μη κι Ἑλληνικὴ ἐφημερίδα τυπω-
μένη μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες! Οἱ
δὲ Λεβαντίνοι τῆς Σμύρνης, μι-
λοῦσαν μὲν Ἑλληνικά, ἔγραφαν
ὅμως μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες!
Αὐτοὺς τούς μιμήθηκαν καὶ κάποι-
οι Χιῶτες ἔμποροι.
Στὴ δεκαετία τοῦ 1930 διανοού-
μενοι τῆς ἐποχῆς (ὅπως οἱ Κ. Καρ-
θαῖος, Δ. Γληνός, Μ. Φιλήντας, Ν.
Χατζηδάκης), ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ
ὁρμώμενοι, ἔθεσαν θέμα μεταρ-
ρύθμισης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας
πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση! Δη-
λαδὴ τὴ γραφὴ μὲ λατινικοὺς χα-
ρακτῆρες καὶ τὴ φωνητικὴ ὀρθο-
γραφία!1
Τὰ «φραγκολεβαντίνικα» ἦταν
σὲ χρήση καὶ τὸν προηγούμενο
αἰώνα, ὅπως προκύπτει ἀπὸ ἐπι-
στολὲς, ποὺ στέλνονταν ἀπʼ τὸ μέ-
τωπο τῆς Ἀλβανίας τὸ 1940!2
Ὑποστηρίζεται ἀκόμη ὅτι ἡ πρώ-
τη σύγχρονη μορφὴ τῶν «greeklish
» ἔγινε ἀπʼ τὴν Ε.Μ.Υ., δηλαδὴ
τὴν Ἐ θνική μας Μετεωρολογικὴ
Ὑπηρεσία, πολλὲς δεκαετίες τώρα,
καὶ πο λὺ πρὶν ἀπʼ τὴ χρήση τοῦ δια-
δικτύ ου!
ὉΕΛΟΤ ἔχει προτείνει ἕνα τυπο-
ποιημένο πρότυπο, τό ὁποῖο χρησι-
μοποιεῖται ἀπʼ τὸ Βρεττανικὸ συμ-
βούλιο, ὄχι ὅμως κι ἀπʼ τὸ κοινό.
Ἡ σύγχρονη μορφή τους καὶ πε-
ρισσότερο ἡ ἐκτεταμένη χρήση
τους, ξεκίνησε τὴ δεκαετία τοῦ ᾽90
μὲ τὴ χρήση τοῦ διαδικτύου, ὅπως
εἴπαμε.
Τί κρύβεται πίσω
ἀπʼ ὅλα αὐτά;
Ἀπώτερος στόχος τῆς παγκο-
σμιοποίησης κι ἐκείνων ποὺ τὴν κα-
τευθύνουν εἶναι νὰ ὑπάρξει μία
γλώσσα στὴν πλανήτη, δηλαδὴ ἡ
Ἀγγλική! Μιὰ γλώσσα πολὺ φτωχή,
γιʼ αὐτὸ καὶ τὴν ἐπέλεξαν. Καθʼ
ὅσον ἡ φτωχὴ γλώσσα, φτωχαίνει
σὲ ὅλα καὶ τὸν ἄνθρωπο! Νὰ γιατί
ὅλες οἱ γλῶσσες συρρικνώνονται
καὶ χάνονται ἤδη πολλὲς ἀπʼ αὐτὲς
πρὸς χάριν της…
Στὰ πλαίσια αὐτὰ (καὶ ὄχι μόνο),
ἔχει ἐνταχθεῖ καὶ ἡ γλώσσα μας. Μὴ
ξεχνᾶμε αὐτὸ ποὺ εἶχε πεῖ ὁ Χένρυ
Κίσσιγκερ: «Οἱ Ἕλληνες εἶναι λαὸς
μὴ κυβερνήσιμος, γιὰ τοῦτο πρέπει
νὰ τὸν χτυπήσουμε στὴν πολιτιστι-
κή του ρίζα»! Ἔτσι ὑπάρχει ὁλό-
κληρη «ἐπιχείρηση» ὑποβάθμισης
κι ἀφανισμοῦ τῆς γλώσσας μας,
πού ἀποβλέπει ἐπίσης στὴν ὑπο-
βάθμιση ἢ καὶ τὸν ἀφανισμὸ τῆς
Ἑλλάδος καὶ τὴν ἅλωση τῆς Ὀρθό-
δοξης Πίστης μας. Γιατί μαθαίνον-
τας τὴ γλώσσα μας, καταλαβαίνου-
με τὶς ὑψηλὲς ἔν νοιες τῆς Ἁγ.
Γραφῆς, τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλη-
σίας, τῶν ὕμνων κ.λπ.
Δὲν εἶναι λοιπὸν τυχαῖο ποὺ ὁ
πόλεμος κατὰ τῆς γλώσσας μας ξε-
κίνησε ἀπʼ τοὺς Παπικοὺς πρὶν ἀπὸ
πολλοὺς αἰῶνες.
Τὸ σχέδιο, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ
πεῖ κανεὶς «χρονοδιάγραμμα γιὰ
τὴν ἐξόντωση τῆς Ἑλληνικῆς
γλώσ σας», ἔχει τὰ ἑξῆς στάδια:
Γλωσ σικὸ χάος, μονοτονικὸ σύστη-
μα γραφῆς, ἀτονικὸ σύστημα γρα -
φῆς, ἄλλες ἀλλοιώσεις τῆς γραφῆς,
φωνητικὴ γραφή, λατινικὸ ἀλφάβη-
το, Ἀγγλικὴ γλώσσα!
Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι τὸ πρῶτο
Ἑλληνόγλωσσο κείμενο μὲ μονο-
τονικό, δὲν τυπώθηκε τὸ 1982 ὁπό-
τε διὰ νόμου (!) καθιερώθηκε, ἀλλὰ
πότε νομίζετε; Τὸ 1514, ναὶ τὸ 1514
μόλις λίγο μετὰ τὴν ἀνακάλυψη
τῆς τυπογραφίας, ἀπʼ τὸν Ἱσπανὸ
ἀρχικαρδινάλιο καὶ ἱεροεξεταστὴ –
γνω στὸ μισέλληνα – Φρανσίσκο Χι-
μέντες ντὲ Ραζιονέρα. Κι ἦταν μά-
λιστα ὁλόκληρη ἡ Καινὴ Διαθήκη,
αὐτὴ ποὺ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς γράφτη-
κε στὴν (πλήρη) Ἑλληνικὴ γλώσσα.
Πόσο τυχαῖο εἶναι ἆραγε τὸ γε-
γονὸς αὐτό;
Πρὶν ἀπʼ τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶχε
προηγηθεῖ ἡ συνάντησή του μὲ
ἄλλους 13 ἱεράρχες τῆς Παπικῆς
«Ἐκκλησίας» ὑπὸ τὴν προεδρία κο-
ρυφαίου Οὐνίτη στὴ Βενετία, ὅπου
καὶ καταστρώθηκε σχέδιο γιὰ τὴν
ἐξαφάνιση τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφα-
βήτου καὶ τὴν ἀντικατάστασή του
μὲ τὸ Λατινικό!
Ὅλα αὐτὰ γίνονταν τότε ποὺ τὸ
Γένος μας ἦταν ὑπόδουλο στοὺς
Τούρκους, καὶ μετὰ τὴν ψευδοσύ-
νοδο τῆς Φερράρας–Φλωρεντίας
(1438-1439) κατὰ τὴν ὁποία οἱ Παπι-
κοὶ ἐπιχείρησαν νὰ ὑποτάξουν τὴν
Ὀρθοδοξία, τάχα μὲ τὴν ἕνωση
τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἐκεῖ ἀντιλήφθη-
καν ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι εἶναι ἀκατα-
μάχητοι, ἐπειδὴ γαλουχοῦνται ἀπʼ
τὰ Ἑλληνόφωνα συγγράμματα τῶν
Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Μάλιστα
ὁ Βησσαρίων, πρωτεργάτης τῆς
συνόδου αὐτῆς εἶπε: «Θὰ ἐκλείψει
ἡ Ὀρθοδοξία καὶ αὐτὴ ἔτι ἡ Ἑλλη-
νικὴ γλώσσα»!
Ἀπʼ τὴν μικρὴ αὐτὴ ἱστορικὴ ἀνα-
δρομὴ προκύπτει πὼς τὸ θέμα ποὺ
ἐξετάζουμε:
– Δὲν εἶναι καθόλου σημερινό!
– Τὸ διαδίκτυο καὶ οἱ σύγχρονες
τεχνολογίες ἁπλῶς εὐνόησαν τὸ
πρόβλημα, τὸ ὁποῖο τεχνολογικὰ
σήμερα ἔχει ξεπεραστεῖ ἀφοῦ στὸ
λειτουργικὸ σύστημα τῶν Η/Υ
ὑπάρχουν καὶ τὰ Ἑλληνικὰ κι εἶναι
καθαρὰ θέμα διάθεσης, γιὰ νὰ τὰ
χρησιμοποιήσει κανείς!
– Προῆλθε ἀπʼ τοὺς ἐχθρούς τῆς
Ὀρθοδοξίας (τουλάχιστον)!
– Καὶ τὸ χρησιμοποιοῦν σήμερα
μόνον Ἕλληνες, διαδίδοντάς το!

του Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλου